آینهء دیدگاههای سیاسی و اجتماعی
تا دیروز خودش حجاب داشت و حتی در خارج هم برای مدتی کلاه پوششی از سر برنمی گرفت. اما امروزه برای آن که خود را خیلی پیشتاز نشان دهد به کسی که جرئت کرده است در ترکیه دیوار به دیوار ایران حجاب از سر بردارد خائن می گوید. واقعیت چیست؟ …. ادامه »
چرا سایت‌های بی.بی.سی فارسی، صدای آمریکا، دویچه وله، رادیو فردا، ایران اینترناسیونال و.. همراه و همزبان با خبرگزاری‌های دولتی و نیمه دولتی فارس، ایرنا، ایلنا، ایسنا و.. «همه با هم» پیشینه سیاسی و چپ فیروز گوران را در زندگی‌نامه او سانسور کردند؟ …. ادامه »
سطل زباله زرد، سطل زباله سبز، سطل زباله آبی …. موعظه های گوش خراش، « شهروند مدرن» بودن را به یک رفتار معین خلاصه می کنند: جداسازی زباله که گویا تنها راه نجات کره خاکی ماست که از همه سو مورد تهدید نابودی است. تولید کنندگان، با کمک شرکت‌های تبلیغاتی، توانستند موضوع زباله را به صورت «مسئولیتی فردی بدون ارتباط با فرایند تولید(۶)» جا بیاندازند که ربطی به چگونگی تولید زباله در مبدا نداشت …. ادامه »
این نوشتار در نقد چپِ رِفُرمیستی است که با ادعای ”خشونت‌پرهیزی”، ”ناکارآییِ تاریخی طبقه کارگر ایران” و ”توفیق عملیِ مدلِ سوسیال-دموکراسی اسکاندیناوی” بمیدان آمده تا با نفی راهکارهای انقلابی، به تبلیغ رفرمیسم بپردازد. …. ادامه »
پروژه اجتماعی/سیاسی کنش گران عدالت خواه کنونی، به رغم ظاهر رادیکال، تا بُن وجود سیاست زدایانه و محافظه کار است، چون از عدالت، فقط این را می فهمد که حاکمان به تیول و رعایای خود رفاه و معیشت بدهند و بس! آنان توانایی زایش سیاست و سوژه سیاسی/طبقاتی را ندارند. تنها مبارزه برعلیه اختلاس و بانک و اشرافیت، تمام نیّات آنان را توجیه می کند. وقتی هم که می خواهند آلترناتیو بدهند، به قعر ایدئولوژی های حاکم بر فرهنگ معاصر (به ویژه هایدگریسم) سقوط می کنند. “کارآفرین” بودن، نهایت تعریف انسان شناسی پروژهٔ به اصطلاح رادیکال آنان است: خودت مهارت بیاموز! استعدادت را بساز! خودت پول در بیاور! …. ادامه »
قوانین شرعی برای روابط بین‌المللی به دلیل مجوز کاربرد قهر در صدور اسلام و مسلمان کردن دیگر کشورها به زور، اجازه دخالت دولت‌های اسلامی در تعیین و سرکوب متجاوز هنگام درگیری دو کشور مسلمان، قانونی بودن غنیمت گرفتن و برده گرفتن و . . . به هیچ وجه در دوران ما که ملت‌ها و حتی مسلمانان جهان در دولت‌های ملی سازمان یافته‌اند، جوابگو نیست و مشکل‌آفرین است. به ویژه هنگامی که یک اسلام وجود ندارد و هر کدام از مذهب‌های گوناکون اسلامی دیگران را گمراه و کافر می پندارند و نابودی آنها کاری است ثواب. بهترین گزینه پیروی از سازمان‌ها، قردادها و معاهده‌های بین‌المللی که بر احترام به حقوق بشر و حق حاکمیت ملی دولت‌ها استوار است و تلاش در بهبود و تقویت آنها در حل قهرپرهیز مناقشات بین‌المللی چه میان دولت‌های کشورهای مسلمان و غیرمسلمان است. سازمان ملل و سازمانهای بین‌المللی تجربه‌های ارزشمندی در جلوگیری و پایان خصومت و جنگ بین ملت‌ها دارند. …. ادامه »
دامنه چپ فراتر از معنای تنگ گروه های شناخته شده و شناسنامه دار است و در داخل ایران هم حضوری رشدیابنده دارد. اما تا آن جا که به این بخش از جریان ها و سازمان های چپ بر می گردد، آن ها بدلیل همان زندانی کردن خود در حصارهای فرقه ای از کنشگری درخور بازمانده اند. در همین رابطه من برداشتن دوگام زیر را برای پیشروی و رؤیت پذیرکردن چپ لازم می بینم: اول مبادرت به اتحادعمل و اقدام مشترک و سراسری حول دفاع از مطالبات و مبارزات جنبش های اجتماعی و طبقاتی هم اکنون موجود (هم در ایران و هم در جهان ) که به معنی اولویت دادن به منافع جنبش در برابر تنگ نظری ها و منافع فرقه ای است …. ادامه »
فروتنی و تلاش یکی از فیزیک‌دانان برجسته جهان در زمینه نظریه ریسمان، دکتر کامران وفا، الهام بخش من برای تدوین این مطلب بود. انسان شریفی که عشق به میهن و حفظ و حرمت فرهنگ ایرانی نه فقط در کلام، بلکه در منش و زندگی‌اش به چشم می‌خورد. …. ادامه »
به هرروى دهه ۱۳۵۰، دهه فدایى بود. هم چنانکه دهه بعد آن دهه اپورتونیست هاى سخنور بود. فدایى در آن روزگار یک منش و کردار بود. نوعى شیوه زندگى و مبارزه نوعى نگاه به عالم و آدم بود. فدایى حزب نبود. دکان دو نبش نبود. نیازى به مدرک و معرفى نامه نداشت.
هر کسى به آن درجه از آگاهى و فدا رسیده بود جزء قبیله آن ها بود. چریک فدایى در آن روزگار با دو بنیان فکرى و رفتارى شکل گرفته بود چریک بودن و فدایى بودن. مالکیت حقوقى نداشت، مالکیت آن حقیقى بود. هر کس در هر کجاى این خاک که با این پرنسیب ها زندگى می کرد در این قبیله جا داشت نمى شد چریک نبود. فدایى هم نبود اما ادعاى مالکیت داشت. بیهوده نبود که اشرف دهقانى رهبران خود خوانده سال ۵۸ را «گروه غاصبین» مى دانست. با این خط و مرز گلسرخى جزء خانواده بزرگ فدائى بود همان گونه که دانشیان بود و شعاعیان بود. همانگونه که فتاح پور و طاهرى پور و فرخ نگهدار جزء این قبیله نبودند آن ها آدم هایى از جنس و جنمی دیگر بودند. شعاعیان از جنس و جنم مسعود و پویان بود بدون شک او جزء همین خانواده بود. دریغ و درد که بعد از شهادت شعاعیان، روزگار تنگ حوصله اجازه نداد تا به صداى بلند حمید اشرف اعلام کند که شعاعیان از قبیله ماست. که اگر به قهر خانه پدرى اش را ترک کرده است اما جاى او در بین همه ما خالى است. …. ادامه »
پس از مرگ احمد شاملو، مراسم‌های سالگرد و یادبودش بارها به دلایل تهاجم ماموران امنیتی و لباس شخصی حکومت اسلامی ایران، برگزار نشده است. هم‌چنین سنگ مزار وی چندین بار، به‌دست افراد ناشناس مورد تخریب قرار گرفته است.
هر سال مامورین حکومت اسلامی، حتی مراسم بزرگ‌داشت احمد شاملو توسط کانون نویسندگان ایران را می‌گیرند و بارها سنگ قبر شاملو را کنده‌اند. حکومتی که همواره علاوه بر اعمال سانسور شدید بر تولیدات فرهنگی نویسندگان و هنرمندان مستقل و مردمی، آنها را به بیدادگاه‌های می‌کشاند و زندانی میکند. …. ادامه »
اجماع قدرت های سرمایه داری و همسویی آن ها در شرایط حاضر ممکن با اما و اگرهایی منتج به “صلح” با طالبان گردد. اما این به هیچ معنی به مفهوم ختم جنگ و پایان مصایب کارگران و مردم زحمتکش افغانستان نیست. در ضمن به دلیل وجود منافع متضاد و متعارض قدرت های کاپیتالیستی و موقعیت استراتژیک افغانستان در این منطقۀ پر تنش و حساس امکان و زمینه های مساعد برای بر هم خوردن اوضاع و پیشبرد جنگ های نیابتی وجود دارد. …. ادامه »
کارگران و زحمتکشان و مردم تحت ستم از هیچ کدام از طرفین جنگ حمایت نمی‌کنند زیرا که این جنگ‌ها و بحران‌ها را که برای سهم بردن بیشتر از نیروی کار آنان برنامه‌ریزی شده است، جنگ خود نمی‌دانند. …. ادامه »
دموکراسی مشارکتی نیاز به حضور تشکل های مردمی در هیأت سازمانی، صنفی، سندیکایی، شورایی، حزبی و انجمن های مردم پایه دارد. این مشارکت های مداوم، ساخت قدرت مردمی را تضمین می کند. در این میان «شوراها» مهمترین جلوه ی مشارکت همه ی توده ها در عرصه ی عمومی هستند. نهادهای مردمی در چنین دموکراسی ای می توانند دو مشخصه را توأمان داشته باشند: هم هدف باشند و هم ابزار. آنها هدف‌اند برای دوره گذار و وسیله‌اند برای گذار و حرکت به سوی سوسیالیسم و بالاخره باز هدف اند برای مراحل اجتماعی عالی تر. …. ادامه »
شکست چپ انقلابی در کشورمان را امروزه جای انکار نیست. این شکست تنها با قدرت سرکوب فاشیستی رژیم قابل تعریف نیست. ناتوانی رهبری چپ عامل دوم این شکست بوده است. ناموزون بودن توانایی های این رهبران و رشد و گسترش تشکل ها نیز از موضوعات قابل بحث است. آیا امروز و برای خروج چپ انقلابی از بحران همان افرادی که سی و چند سال قبل ناتوان در رهبری چپ بودند. به خود نقدی نداشته اند و میبایستی مکررا از سوی بدنه چپ موجود مورد سوال قرار بگیرند, میتوانند برای برآمد و عروج دوباره چپ انقلابی در خارج از کشور نسخه ای بهتر از آندوران بپیچند؟ …. ادامه »
جنبش دموکراتیک خودمدیریتی شورایی، به این معنی است که از قدرت‌طلبی‌ها، کشمکش‌ها، رقابت‌ها و آسیب دیدن اتحادها و همبستگی‌های طبقاتی و انسانی جلوگیری میکند. باید فضایی به وجود آورد تا افراد و نهادها و نیروهای آزادی‌خواه و برابری‌طلب و عدالت‌جو مجال بروز خلاقیت‌ها و استعدادهایشان را پیدا کنند؛ همه به فکر خروج از وضع موجود باشند؛ همه به آفرینش بپردازند، همه از آزادی اندیشه و قلم و تشکل برخوردار گردند تا بر این اساس، انرژی نیروهای اجتماعی به‌طوری آزاد شود که امکان رشد و گسترش کافی داشته باشند. …. ادامه »
کاک عثمان اسماعیلی با صدای بلند اعلام می دارد: ” … تا آخرین نفس کشیدن هایم از برابری، آزادی، حکومت کارگری حمایت میکنم و بر علیه نظام سرمایه داری مبارزه کرده ام و خواهم کرد.» جرم کاک عثمان، گفتگو با رسانه های مربوطه در مورد زندانیان سیاسی و کارگران زندانی، و مصاحبه های صورت گرفته کاک عثمان بوده است. …. ادامه »
چه خوب بود خسرو شاکرى، بازجویى افراخته را به کتاب هشت نامه شعاعیان ضمیمه نمى کرد. وجاهت نامه ها بالاتر از آن است که بازجویى هاى افراخته چیزى به کتاب اضافه کند. اضافه نکرد هیچ، چون آشغالى روى میز تمیز، ظاهر آراسته میز را آشفته کرد. شاکرى کتاب را خوب تمام نکرد. …. ادامه »
امشب با شنیدن خبر دردناک کشته شدن علیرضا (سامان) شیر محمد علی زندانی سیاسی محبوس در تیپ ۱ سالن ۱۱ زندان بزرگ تهران به ضرب چاقو در ناحیه شاهرگ و شکم توسط دو تن از زندانیان جرائم حمل مواد مخدر و قتل عمد، بدون هیچ پیش داوری جامعه منتظر خواهد بود تا دریابد تا آنانی که در یادداشت ها و سخنرانی های خود بسیار نگران مبانی اخلاق و قضاوت های نسنجیده و محاسبه نشده بودند و در هر منی یک نجفی پنهان می جستند و می دیدند تا در نهایت آن جنایت را به اشتباهی اضطراری و همگانی تقلیل دهند، اکنون نسبت به این حادثه دردناک چگونه واکنش نشان می دهند؟! …. ادامه »
نویسنده: مایکل د. ییتس / ترجمه: آناهیتا اردوان
————————————————————
کارگران، دیر یا زود متوجه میشوند؛ اتحادیه ها دربارۀ مشکلات خارج از حوزۀ کاری، آنچنان موثر نیستند. کاهش ساعات کاری یا افزایش دستمزد کارگران سراسری در حیطۀ مبارزۀ یک اتحادیه نیست. این محدودیت دربارۀ مهار کار کودکان یا ممنوعیت بهره برداری از اجسام و مواد خطرناک در تمامی حوزه های کاری و صنعتی نیز، صادق است. اتحادیه ها قدرت و توان جلوگیری از جنگ، بردگی و سیاستهای چپاولگرانۀ استعماری را ندارند. مشکلات مزبور، وسعت ملی و بین المللی دارند. …. ادامه »
ارزیابی از نقاط قوت و ضعف و جایگاه و نقش احزاب و سازمانهای چپ و کمونیست و انقلابی در اپوزیسیون ایران،یک گام اساسی و ضروری در پیشروی و غلبه بر موانع و انحرافات جنبش کارگری و کمونیستی و چپ می باشد.این ارزیابی بایستی نقادانه،از سر راستی و صراحت انجام گیرد . بنابراین بایستی هیچ گونه حسابگری و ملاحظه کاری و سازش در آن راه نیابد.پرسش های زیر که فقط بر بخشی از این ارزیابی بسیار پردامنه و وقفه ناپذیر تأکید کرده ،با همین دیدگاه تنظیم گردیده است و از شما درخواست می گردد که در این راه با ما همراه شوید. …. ادامه »
ای زنان و دختران جان به لب از ۴۰ سال توهین وتحقیر و رها گشته در جاده های ناامن، صف اول جبهه نبرد با رژیم ملا ی انگلیسی و آمریکای جهانخوار در انتظار شما شیر زنان ایران است. علیرضا، اولین جوان سلاخی شدۀ ملت ایران در زندان ملا نبود. ولی باید آخرین گردد. …. ادامه »
در حالی که در دو هفته گذشته، ترافیک دیپلماسی مخفی و علنی با هدف میانجی‌گری بین آمریکا و ایران به‌شدت سنگین شده است؛ حکومت اسلامی، هم‌زمان با ورود نخست وزیر ژاپن به ایران، چهار زندانی را اعدام کرده؛ یک زندانی سیاسی جوان را به‌طرز هولناکی با ضربات ۲۰ چاقو در زندان کشته‌اند و صبح پنج‌شنبه حمله به دو کشتی نفتکش در دریای عمان، توجه افکار عمومی جهانی را به‌خود جلب کرد. در حالی که حکومت اسلامی ادعا میکند که ملوانان این دو کشتی را نجات داده است ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام)، ویدیویی را منتشر کرده و می‌گوید این ویدیو یک قایق گشتی ایرانی را نشان می‌دهد که تلاش میکند مینی عمل نکرده را از بدنه نفتکش کوکوکا جدا کند. این نفتکش پیش‌تر‌در دریای عمان ابتدا منفجر و بعد دچار آتش‌سوزی شد. آمریکا ایران را عامل این انفجار خوانده و ایران اتهامات را رد کرده است. …. ادامه »
وتوی طرح شورای شهر تهران برای «زیست شبانه» توسط پلیس! …. ادامه »
ایران بارها در دو سال گذشته وارد فاز اعتراض و شورش شده که هرچند همگی سرکوب شدند، اما ریشه‌هایشان به جای خود باقی است. به همین خاطر ضروری است از تجربیات مبارزه در سایر کشورها بیاموزیم. سودان یکی از آن موارد است. …. ادامه »
حزب انقلابى مبلغ مرگ و نیستى نیست. آنانى که در پى جهانى بهترند، دوستداران زندگى اند. اختلافشان با بورژوازى در همین است که مى گویند شما زندگى را به گند کشیده اید و اجازه نمى دهید زحمتکشان از زندگى شان لذت ببرند و با کرامت هاى انسانى زندگى کنند. اما در زندگى هر حزب و هر رهبر انقلابى مراحلى فرا مى رسد که دو راه بیشتر جلو پاى انقلاب نیست؛ تسلیم و بقایى نکبت بار یا مرگ، مرگى تخلف ناپذیر. …. ادامه »
جریاناتی مانند پیکار، رزمندگان، وحدت کمونیستی و… نیز از بین رفتند. خود این منظره آزار‌دهنده و ناخوش‌آیند است. ما سازمان‌هایی در بین جنبش چپ داریم که اعضای‌شان مانند سازمانهای مخفی قبل از انقلاب مشروطیت ۱۰ تا ۱۵ نفره هستند. بنابراین اگر واقع‌بین باشیم اصولا باید به این نتیجه هرچند تلخ برسیم که این احزاب و سازمان‌ها منشا هیچ اثر انقلابی و مبارزه طبقانی یک جامعه بیش از ۸۲ میلیونی قرن و بیست و یکم ایران نیستند. انشعاب‌های مکرر این سازمان‌ها به‌ویژه در سال‌های اخیر، آنها را فرسوده و زمین‌گیر کرده است. افق و چشم‌انداز و استراتژی روشنی ندارند. …. ادامه »
در فردای ۳۰ خرداد سال شصت و شروع سرکوب سیاه و سراسری، ضحاک ماربدوش و ملایان عبا بدوش، صحنه سیاسی کشور را رسمآ و علنآ و به معنای واقعی کلمه شخم زدند و هر گل و گلزار و باغ و بیشه و جنگلی را که با کاروان «بهار آزادی» سر برآورده و سرسبز شده بودند، بیرحمانه درو کردند و ریشه کن کردند و سوزاندند. در این خونین ترین سرکوب سیاسی تاریخ معاصر، این نامردمان هر انسان و نهاد و یا تشکلی را که سودای آزادی و آرمان والای انسانی در سر داشت از دم تیغ شریعت و بربریت گذراندند و براستی جنگلی را بیابان کردند. …. ادامه »
آمریکا در سراسر منطقه از رژیم‌های راست‌گرایی حمایت کرد، که از بانک‌داری و الیگارش‌های شرکت‌های بزرگ آمریکا پشتیبانی می نمودند و منابع، کارگران و دهقانان را استثمار می‌کردند. …. ادامه »
چهل روز از بازداشت ندا ناجی، مرضیه امیری، عاطفه رنگریز و کیوان صمیمی از بازداشتیان روز جهانی کارگر می‌گذرد و هنوز خبری از آزادی و خبری از وضعیت آنها نیست. چهل روز شد که خانواده‌ی آنها هرروز سربالایی اوین را بالا می‌روند و پشت درب‌های همیشه بسته‌ی زندان منتظر کوچکترین خبر و کوچکترین روزنه‌ی امیدی برای آزادی عزیزانشان می‌ایستند؛ اما هرروز به در بسته می‌خورند. …. ادامه »
بهانه های نخ نما و پوسیده ی دولت ایران که سعی میکند کارگران و فعالان کارگری را به جریانات سیاسی و اپوزوسیون و یا حتا به طرزی بی شرمانه به فعالیت های تروریستی وصل کند برای ما کارگران و اکثریت جامعه ی ایران و تمام تشکلات کارگری داخلی و جهانی، کاملا بی اعتبار است. باید تاکید کنیم که این کارگران تنها فعالیت صنفی و یا عضویت در تشکل های مستقل کارگری و دفاع از حقوق و مطالبات ما کارگران هفت تپه داشته اند. …. ادامه »
خطر بالقوه جنگ بین امپریالیسم آمریکا و جمهوری اسلامی از بین نرفته است! …. ادامه »
عیدی نعمتی، یک شاعر تبعیدی بود، شعر او بازگوی دردها و رنج‌های مردم محروم و ستم‌دیده و در عین حال پر از امید و آرزو بود …. ادامه »
شعاعیان در مقدمه کتاب «جنگل» روشن مى کند که به دنبال روایت روزشمار تاریخ نیست. روایت تاریخ براى او از زاویه تحلیل تاریخ معنا مى یابد. و تحلیل تاریخ براى او بدان معناست که نشان دهد کجائیم. چرا و چه باید کرد. شعاعیان یک پروپاگاندیست بزرگ است. هر حادثه و موقعیتى براى او یک درس است. پس آنرا مى گشاید و به دقت توضیح مى دهد. شعاعیان در پى آنست که از روایت انقلاب گیلان یک کادر حزبى بسازد. پس از انقلاب شروع مى کند. به حزب مى رسد و از حزب به جبهه و از جبهه به وظایف آدم ها و گروه ها مى رسد. و نشان مى دهد که پیشاهنگ چه فاصله اى باید با توده داشته باشد. و چگونه توده را با خود همراه کند و او را به سطح خود فرابرویاند. …. ادامه »
پرونده ای که پای ایران را در مین‌گذاری بر چند نفتکش در خلیج فارس به میان می‌کشد به مراحلی جدی تر رسیده است. …. ادامه »
کسی که در آفریدن هیولای ولایت مطلقه بیشترین نقش را داشت، اما حتی خود نیز نتوانست امان نامه ای از مخلوق دیروز و خالق امروزش -فرانکشتاینی که برافراشت- دریافت کند. بسیاری صریحا و خانواده اش تلویحا این روایت را نقل می کنند که نه فقط او را که دوست داشت نقش امیرکبیر نظام اسلامی را بازی کند در استخری که عموما در آن شنا می کرد با «مرگ مشکوکی»، زودتر از «عشقش»-رهبر- راهی دیار دیگری بکنند، بلکه وصیت نامه اش را نیز بلافاصله ربودند و خانواده اش را زندانی یا ممنوع سفرکردند. …. ادامه »
در متن توازن قوای کنونی، تمایل مردم، حکومت و دستگاه ترامپ به پرهیز از در گیری نظامی، ضرورت مذاکره برای تامین توافقی بین المللی را به نظام تحمیل خواهد کرد. توافقی که گرچه از خطر جنگ و حمله نظامی بهتر است، اما در آن نه از دمکراسی خبری است و نه امنیت پایداری را در بر خواهد داشت و سخت شکننده است. هم از این رو بر آنم بهترین راه دست یابی به صلح، دمکراسی و امنیت در گرو برآمد خیزش های سراسری و تقویت صدای سوم در گذار مسالمت آمیز از این نظام است …. ادامه »
در بحث دولتمردان عصر رضاشاه، پیش‌تر، به اندیشه‌ها، آرزوها و رنج‌های سیدحسن تقی‌زاده، علی‌اکبر خان داور، تیمورتاش و نصرت‌الدوله فیروز اشاره نموده‌ام. در این بخش به یکی از فرهیختگان تاریخ معاصر ایران که براستی ذُکاءالمُلک بود و در آسمان مه‌آلود زمانه خویش، چون «فروغ»ی درخشید، می‌پردازم. محمدعلی فروغی، شاهدِ دورانِ گُذار، که همچون بزرگان عصر روشنگری، چندساحتی بود. …. ادامه »
به طور کلی لیبرالیسم و نئولیبرالیسم بر چند اصل استوار است. اول این که دولت نباید در اقتصاد دخالت کند. دوم بازارها را باید آزاد گذاشت تا دست نامرئی منابع را به طور کارآمد تخصیص دهد. سوم قوانین به خصوص قوانینی که مانع تجارت است باید حذف شود. چهارم حقوق کارگران نباید افزایش یابد. پنجم مالیات ها باید کاهش یابد تا انگیزۀ کافی برای تولید کننده و سرمایه داران باشد. ششم در رقابتی که در جامعه موجود است تولید کنندگان به طور عقلایی رفتار می کنند و به دنبال سود و منفعت شخصی هستند. …. ادامه »
ما کارگران اگر برای معیشت و منزلت خود تلاش و مبارزه می کنیم و حتی تاوان و هزینه می دهیم اگرچه قابل تقدیر است اما شاید فضیلتی برایمان محسوب نشود چون برای امر، حقوق انسانی و منافع خودمان است اما وقتی روشنفکران پای در جدال اجتماعی می گذارند و اینگونه بصورت عملی و علنی در یک کارزار طبقاتی از حقوق و منافع طبقه کارگر دفاع می کنند قابل تحسین است و فضیلت بزرگی می باشد …. ادامه »
شعاعیان از «تحولاتى غم انگیز در سازمان فدائى» خبر مى دهد. راستى این تحولات چه بود. گروه پیشتاز جزنى در سال ۱۳۴۶ دستگیر شد. پس اعلام موجودیت پیشاهنگ مسلح به تعویق افتاد. جزنى و عده اى دیگر دستگیر شدند و عده اى دیگر (فراهانى و آشتیانى) به فلسطین رفتند و عده اى دیگر (حمید اشرف و حسن پور) در ایران ماندند تا گروه را احیا کنند. در سال ۱۳۴۹ بین گروه جزنى ـ احمدزاده مباحثات وحدت صورت گرفت. درآستانه سال ۱۳۵۰ چریکهاى فدائى خلق به وجود آمد. اما با خط غالب مسعود نه بیژن. با شهادت مسعود و پویان دیگر رهبران این تفکر، رفته رفته هواداران بیژن کسانى که از زندان با خط بیژن آشنا شده بودند و یا کسانى که در درون و بیرون سازمان از سال ۱۳۵۴ نوشته هاى بیژن به دستشان رسیده بود، وزنه سنگینى را در سازمان تشکیل دادند. …. ادامه »
مدارس ما به لحاظ فیزیکی و کالبدی که تفاوتی با زندان ندارد بیهوده، نیست مدرسه در ناخودآگاه جمعی بسیاری با زندان و پادگان تداعی می‌گردد. در این سال‌ها آمار کودکان زندانی در مراکز اصلاح و تربیت هم که کم نشده است یعنی از سه رکن اصلی آموزش دو رکن در زندان‌ها موجود است کافی است رکن سوم یعنی معلم هم اضافه شود تا بتوان گفت “زندان‌ها مدرسه شده‌اند”. …. ادامه »
دکتر جلال سبزواری در « معرفی نسخه حاضر – واپسین سخن»، از جمله نوشته است: … «آنچه مسلّم است این است که کلیات آثار عبید زاکانی، صرف‌نظر از این‌که به دفعات به چاپ رسیده، در واقع تنها به یک چاپ منحصر می‌شود که بخش جدّی آن شامل: قصاید، غزلیّات، قطعات، رباعّیات و مثنوی‌های جدّی و ترجیع و ترکیب بندها، عمدتا از روی نسخه‌ی دست‌نویس متعلّق به شادروان وحید دستگردی که در کتاب‌خانه‌ی مجلّه‌ی ارمغان نگه‌داری می‌شود، استنساخ شده است. مشخّصات این نسخه‌ی دست‌نویس که در مقایسه با سایر نسخ از اعتبار چندانی برخوردار نیست، در مقدّمه‌ی مصحّح (عبّاس اقبال) نیامده، به‌علاوه نسخه‌ی مذکور فاقد ترکیب بند آغازین در حمد پروردگار و نعت (یا نعمت) و منقبت رسول-ص- و ستایش خلفای راشدین است و به این مسئله نیز اشاره‌ای نشده است. …. ادامه »
نولیبرالیسم – یعنی پروژه‌ی سیاسی طبقات حاکم – الگوی مسلط در جهان غرب، هم در اروپا و هم در امریکای شمالی، شد. در نتیجه، روایت و گفتمان تازه‌ای هم حاکم شده است که در آن مفاهیمی چون طبقه‌ی سرمایه‌دار و یا طبقه‌ی کارگر (که در واقع مشخصه‌ی بررسی‌ها و گفتمان سوسیالیستی بودند) در عمل از ادبیات سیاسی و رسانه‌های عمومی حذف شده‌اند. این زمینه‌ی فکری توضیح می‌دهد که چرا حتی رهبران احزاب چپ هم دیگر از ادبیات طبقاتی استفاده نمی‌کنند. مفهوم و روایت «مبارزه‌ی طبقاتی» کنار گذاشته شد و طبقه‌ی کارگر هم از این روایت‌ها و گفتمان‌ها حذف شده به «طبقه‌ی متوسط» تبدیل شد. …. ادامه »
آنچه این روزها به واسطه‌ی بحث در باب «آکسیون روز کارگر» به عنوان شالوده‌ی اصلی انتقاد به دعوت کنندگان آکسیون مطرح می‌شود، تحت عنوان «ضرورت برگشتن به درونِ طبقه به جای مانورهای نمادین سیاسی» نظرها را به خود جلب کرد. سخن از این است که چنین کُنش‌هایی نمی‌تواند پیامی صنفی- سیاسی به بدنه‌ی طبقه بدهد و در بدبینانه‌ترین برداشت مصداق «خودارضایی روشنفکرانه» است. از این زاویه مشکل بزرگ جنبش کارگری، اتکای صرف آن بر نخبگانش است که این نخبگان عمدتا برای ارتباط با روشنفکران و دانشجویان در قیاس با ارتباط با بدنه‌ی طبقاتی‌شان اولویت قائل هستند و لذا دچار بحرانِ نمایندگی و بدل شدن به نام‌هایی پُرافتخار در فضای مجازی می‌باشند. …. ادامه »
ازاینرو باید گفت: تحریم‌هایی که قرار بود فقط سیاست ایران را هدف بگیرند حالا معیشت خانوار‌های ایرانی به ویژه معیشت خانوار‌های کارگری و تمامی مزد و حقوق بگیران و طبقات محروم جامعه ما اعم از کارگر و کشاورز را با شدتی هرچه تمامتر تهدید می‌کنند و بر تووش و توان طبقه دارا هیچ خللی وارد نمی سازد. در این میان این محرومین و اعماق جامعه ما اند که تحریم می گردند و کمر خم می کنند و زیر دست و پا له و لورده می شوند. …. ادامه »
سازمان های توده‌ای انواع گوناگونِ سازمان‌هایی است که گروه‌های مختلف زحمتکشان را دربرمی گیرند. این سازمان‌ها بنا به موضوعیت خود یا طبقاتی هستند و یا ترکیبی از توده‌های مردم زحمتکش که الزاما وابستگی طبقاتی ندارند اما آنها به دلیل نیازهای مشترک، ضرورتاً در کنار یکدیگر در یک سازمان دموکراتیک سامان می یابند. ما می کوشیم به تفکیک به این سازمان‌ها بپردازیم و توضیح دهیم که راهکار سوسیالیستی تشکیل سازمانهای کارگری و سازمانهای زحمتکشان کدامند. …. ادامه »
مصاحبه با لی مینچی چشم‌انداز منحصر به فرد را در ۱۵مین سالگرد قتل عام از سوی دولت چین علیه کارگران و دانش‌آموزان در پکن ارائه می‌دهد. او به عنوان فعال دانشجویی در تظاهرات و رویدادهای مهم سال ۱۹۸۹ مشغول به فعالیت بود. او در سال ۱۹۹۰ توسط رژیم دنگ سیائو‌پیگ (رهبر کودتاچیانی که بعد از مرگ مائو تسه‌دون قدرت سیاسی را بدست گرفتند-م) دستگیر شد و دو سال در زندان بود. وقتی نشریه کارگر انقلابی ا با او مصاحبه کرد، او تبدیل به یک مارکسیست شده بود و متعهد به ساختن جنبش انقلابی نوین علیه حاکمان بوروکرات-سرمایه داری چین شد. ریموند لوتا، اقتصاددان سیاسی مائوئیست، در ماه مه سال ۱۹۹۹ با لی مینچی صحبت کرد و این مقاله در زمان دهمین سالگرد تیان‌آمن در شماره ۱۰۹۹ نشریه کارگر انقلابی چاپ شد. …. ادامه »
میترا استاد با قرار گرفتن در میان جناح‌های حکومت تبه‌کار و مردسالار، نقشی را پذیرفت که آن سیستم برای او فراهم کرده است. او با شرکت در این حکومت هم شریک سرکوبگری آن شد و هم قربانی آن. در این حکومت وحشی و ارتجاعی، دزد و متجاوز، تروریست و آدم‌کش، مرد صاحب قدرت تا وقتی که زن به نقش تقویت‌کننده موقعیت او و حکومتش تن دهد فضا می‌دهد و با او عکس‌های آن‌چنانی می‌اندازد و به نمایش می‌گذارد. زن در این نقش، مطلقا اجازه ندارد کم‌ترین حرف مخالف با مرد و یا این حکومت بزند. او به محض این‌که بخواهد حرفی بزند که خلاف منافع مردش و ساختار باشد یک تهدید محسوب می‌شود و باید حذف فیزیکی شود. همسر اول محمدعلی نجفی، تاکنون این نقش ر ابه خوبی ایفا کرده و اکنون نیز حامی این قاتل شده است. یعنی او حتی اگر از شوهرش ستم و آزار دیده است اما نقش خود را حفظ کرده است و اکنون نیز از ستم سیستماتیک مردسالارانه حرفی نمی‌زند. او در این نقش، شوهرش را فریب‌خورده و مظلوم و بی‌گناه می‌داند. بنابراین این نقش، کاملا منطبق با حکومت مردسالار و تبه‌کار است. …. ادامه »
از همان آغاز حرکت گروه پیشتاز صداهایى از دور و نزدیک برخاست که منشأ آن صداها «اپورتونیسم سخنور و بى عمل» بود. حزب توده ابتدا از همه از همین زاویه چریک ها را نقد کرد. بعدها «توده اى هاى شرمزده از حزب توده»، یاران و رفیقان نیمه راه و تمامى آن هایى که روزى روزگارى در میان چریک ها نان و پنیرى خورده بودند و درهمین بوق مى دمیدند که چریک ها بى سوادند. و سواد در نزد آنان همان دانش آکادمیک و دایره المعارفى بود. اما یک آن به خود نیامدند که ببینند از آن باسوادها و آکادمیسین ها و حافظان سى جزء کاپیتال چه بیرون آمد. فتح الفتوح آن ها چه بود. و هیچ از خود نپرسیدند که از آن دانش بیکران آن ها در فلسفه و اقتصاد و سیاست چرا یک جان مرده به وجد نیامد. اما یک مقاله چند صفحه اى از یک جوان۲۴ساله چه شورى در دل ها بر مى انگیزد. …. ادامه »
در فلاخن صد و چهل و یکم یادداشتی را خواهیم خواند از جعفر ابراهیمی در مورد کارنامه‌ی محمدعلی نجفی در وزارت آموزش و پرورش و نقش او در خصوصی‌سازی آموزش و پولی شدن امکانات آموزشی. چند روزی است که ماجرای قتل میترا استاد، همسر دوم محمدعلی نجفی، شهردار سابق تهران و وزیر اسبق آموزش و پرورش در صدر اخبار قرار دارد. تاکنون چندین ویدئو از برخورد محترمانه‌ی پلیس آگاهی با او منتشر شده و قاتل خونسرد چندین مصاحبه‌ی اختصاصی با سیمای جمهوری اسلامی داشته است. جعفر ابراهیمی، فعال شناخته‌شده‌ی صنفی معلمان، در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۹۲، زمانی که نجفی در راس کمیته‌ای قرار گرفته بود که موظف بود فرد مناسب برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش را به کابینه‌ی حسن روحانی معرفی کند، در سایت کانون مدافعان حقوق کارگر یادداشتی نوشت و نسبت به خط مشی و تبعات تاثیر نجفی بر وزارت آموزش و پرورش هشدار داد. …. ادامه »
