آینهء دیدگاههای سیاسی و اجتماعی
چنین سویه‌های شک‌برانگیزی در تحلیل‌ها و مواضع افراد، بلافاصله مخاطب را یاد هشدارها و گراهای امنیتی «محمد قوچانی» در هفته‌نامه‌ی «شهروند امروز» می‌اندازد که سال ۱۳۸۶ مقامات امنیتی را از اوج‌گیری چپ در دانشگاه‌ها آگاه میکرد و در کوتاهی احتمالی به آنها هشدار میداد …. ادامه »
امکان پیش رفتن سناریو کم است، ولی چه کم باشد و چه زیاد، چلبی برای خدمت آماده است. میگویند در این دنیا روی کسی نمیتوان حساب کرد، ولی گویی روی ناکسان میتوان! دنیای عجیبی است! …. ادامه »
خشونت بر زنان امری تصادفی نیست، مربوط به بربریت مذهبی یک حکومت نیست، منحصر به حکومتهای ددمنش و دیکتاتوری نیست. بلکه خشونت جایگاهی ساختاری در سرمایه داری و در کل جوامع طبقاتی مردسالار دارد. سیستمی که عامل جنگ افروزیها، بیکاریها و بی خانمانی، زندان و شکنجه و اعدام و سرکوب است، خشونت زاده این نظام نابرابر است، نظامی که بر مالکیت خصوصی مبتنی است. …. ادامه »
رابطه معنادار میان سند «چارچوب اصلاح ساختاری» و سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول …. ادامه »
امروز اعتراضات در نقاط مختلف کشور دارد یخ استبداد ولایت فقیه را آب می کند و استبدادیان گرمای اتحاد و امید و روحیه اعتراضی و عدم ترس و شکل گیری شجاعت اعتراض را در میان مردم به خوبی حس کرده اند. …. ادامه »
بر ماست که در این سوی جهان و در شرایط دستگیری مجدد فعالان دانشجویی و جوانان کشور در خیزش آبان ماه که تعداد آنان را بالای۱۰۰۰۰ نفر رقم می زنند. در دفاع از همه تحرکات مبارزات درون کشور در قبال قداره بندی عوامل امنیتی، اطلاعاتی، لباس شخصی و چماقداران بسیجی، در این سوی جهان از مبارزات دانشجویان – زنان – جوانان – اقلیت های ملی – کارگران و خانواده های اعدامیان و قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای و مبارزات مستقل یکایک آنان قویا پشتیبانی و حمایت نماییم. …. ادامه »
خلق نه هیچ تانکی دارد، نه بمبی، و نه موشک کروز دارد و یا سلاح هسته ای. شرکت ثروت‌مندی هم ندارد که بتواند فعالیت‌هایش را تأمین مالی کرده و سرمایه گذاری کند. روزنامه قدرت‌مندی ندارد که نظرات و فعالیت‌هایش را به اطلاع عموم برساند. اما همین خلق دارای قدرت میلیون‌ها انسان است که جهت رسیدن به احتیاجات و سیاست‌های خود عمل می‌کنند، و این قدرتی جهانی‌ست. …. ادامه »
این شورش پابرهنه و گرسنگانی بود که از مرگ هراسی نداشتند زیرا چیزی برای از دست دادن برایشان باقی نمانده است. بخش عمده ای از آن ها جوانان و نوجوانان همین محلات فقیر نشین و حاشیه نشین بودند و انگیزه به خیابان آمدن شان اقتصادی، نداشتن آینده و اعتراض به تفاوت طبقاتی زندگی در شهرها بود. یک اقلیت بسیار کوچکی تحت حمایت حکومت، سرمایه های کشور را در اختیار دارند و زندگی اکثریت جامعه بسیار فقیرانه است. آن ها برای فریاد و نشان دادن خشم ناشی از بیکاری، فقر و فشار اجتماعی و نفرتی که از حکومت دارند به خیابان ها ریختند. …. ادامه »
در یک دهه گذشته، سیاست خصوصی‌سازی در ایران گسترش یافته است. به طوری که هر روز خبر از خصوصی سازی شدن یکی از منابع یا خدمات ملی منتشر می شود. از خدمات بیمه، سلامت، آموزش، حمل و نقل و شهری گرفته که کار را به فروش نیمکت های مدرسه و اتوبوس رسانده است تا واگذاری کارخانه های ملی نظیر فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه. …. ادامه »
«آزادی و عدالت، این است شعار ملت» (از شعارهای دانشجویان در ۱۶ آذر)
کفش و کلاه کرده، راه افتاده اند و با تقلیل دادن حرکت اعتراضی گروهی از دانشجویان در ۱۶ آذر به یکی از شعارهای آن در باره مبارزه با نئولیبرالیزم و با نادیده گرفتن دیگر شعارهای این حرکت، به آن حمله می‌کنند …. ادامه »
دست‌راستی‌های اپوزیسیون از هر نظر نوبرند: هم از لحاظ بزدلی ذاتی و سفلگی مادرزادی و پابوسی همیشگی‌شان به قدرت و هم از لحاظ ادعاهای توخالی و منم‌منم‌کردن خنده‌دارشان: نقدشان این است که چرا چپ‌ها به آخوندها گیر نمی‌دهند بلکه به نظام نولیبرالی که تضمین‌کننده‌ی واقعی رقابت واقعی! دولت کوچک! …. ادامه »
شاید ما، به عنوان ناظران بیرونی این وقایع، چرایی این هجمه‌ی وسیع را به طور کامل درک نکنیم. اما قطع به یقین، محکوم کردن اعتراضات دانشجویان و تلاش برای خفه کردن آنها، بخشی از روند سرکوب است. نقد اقتصاد نئولیبرال، در هر شمایلی، نقد وضعیت اسفناکی است که به مردم ایران تحمیل شده است. …. ادامه »
نسل جوان امروز به دنبال جامعه ای آزادی، برابری، رفاه و زیبایی از حیات و زندگی است و پیش شرط رسیدن به چنین جامعه ای، عبور از کلیت حکومت اسلامی است. مردمی که سه هفته پیش در اکثر شهرهای ایران به خیابان ها آمدند و هم چنان امروز جنبش دانشجویی با حرکت جسورانه و رادیکال و در محاصره نیروهای سرکوبگر حکومتی، عملا با اعتراض و شعارهای خود نشان دادند که کلیت حکومت اسلامی را نمی خواهند از این رو، حکومت اسلامی در سراشیبی سقوط حتمی قرار گرفته و راه نجاتی ندارد. بنابراین، واقعیت ها نشان می دهند که جامعه ما از شاه و شیخ عبور کرده و به دنبال ساختن یک جامعه آزاد و برابر و انسانی هستند که در آن جامعه، همه شهروندان، جامعه خود را به بهترین وجهی مدیریت می کنند! …. ادامه »
از مادران میدان مایو در آرژانتین، مادران ناپدیدشدگان در شیلی، مادران میدان تیان آنمن در چین تا مادران شنبه در ترکیه و مادران خاوران در ایران، انگار صدای مادران تنها صدایی بوده است که بالاتر از هر خشونت و زندان و مجازاتی، تا لحظه‌ی مرگ آنان افشاگر جنایت باقی مانده است. …. ادامه »
در چنین هنگامه ای بسیار تاسف بار است که احزاب با شتابزدگی مشغول ثبت نام انتخاباتی هستند تا مبادا از رقیب عقب بیفتند. البته بر احزاب اصولگرا هیچ حرجی نیست. چون آنها با تمام اقدامات حاکمیت همسو و موافقند و هیچگاه هم شعارهایی از جنس اصلاح طلبی نداده اند. اما احزاب اصلاح طلب باید پاسخگو باشند …. ادامه »
پس از گذشت ٢١ سال از قتل های زنجیره ای، سران و مقامات و نهادهای حکومت اسلامی، این جنایت خود را هم چنان پرده پوشی و مخفی می کنند اما جامعه، همواره خواستار رسیدگی برای روشن شدن وسعت واقعی و شفافیت در خصوص آمران و عاملان واقعی آن هستند. شایان ذکر است که روز جمعه ١۶ آذر ١٣٩٧ – ٧ دسامبر ٢٠١٨، ماموران امنیتی، از برگزاری مراسم بیستمین سالگرد محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، دو تن از قربانیان قتل های زنجیره ای، در گورستان امام زاده طاهر کرج، ممانعت کرده بودند. …. ادامه »
بدون شک اگر این اعتراضات بصورت منسجم و منظم بود می توانست با هزینه کمتر به نتایج مطلوب تری برسد. از همین جهت بار دیگر مساله تشکل های کارگری و مردمی و وظایف مبرم آنها در دستور کار مبارزات فعالین اجتماعی شده است. …. ادامه »
جامعه هم مثل اقتصاد قوانین مادی خود را دارد! نه فقط جامعه و طبقۀ کارگر چنان زیر بار بحران رو به فروپاشی رفته که دیر یا زود «آبان» دیگری خلق خواهد کرد، بلکه این طرح‌ها خود کاتالیزوری برای تسریع آن هستند. آنچه باقی می‌ماند فقط اینست که از حالا و در این مجال کوتاه، ما با تمام قوا جمع‌بندی و تدارکات و سازماندهی را برای فاز بعدی انجام دهیم. …. ادامه »
اگر در فردای سرنگونی این رژِیم کشتار و جنایت، رژیم سرکوبگر و آزادیکش دیگری سر کار بیاید، در چنین صورتی نه تنها مشکل ملی بلکه هیچ مشکل اساسی در ایران، حل نخواهد شد و توده های به پا خاسته ازمبارزات دلیرانه خود، حاصل و بهره ای نخواهند برد. الترناتیوهای بورژوائی، هر کدام بر اریکه قدرت سوار شوند، بر خلاف وعده و وعیدهای فریبنده، به مثابه رژیم های تمامیت خواه، همچون رژیم های شاه و جمهوری اسلامی، به فریاد های حق طلبانه ملتهای غیر فارس در زمینه رفع ستم ملی، با زور و سرکوب، پاسخ خواهند داد. …. ادامه »
درست است که شیخ فضل‌الله نوری هوادار پَروپاقُرص «شریعه» بود اما فراموش نکنیم که از جمله «استدلال»های شیخ ابراهیم زنجانی هم که نقش دادستان را داشت تکیه بر شریعت و بر حکم و فتوای مراجع تقلید بود. می‌گفت بر طبق فتوا و حکم مراجع نجف اشرف، شیخ فضل‌الله نوری مفسدفی‌الارض است و باید بر طبق قوانین اسلام با او همان معامله‌ای را داشت که خداوند راجع به مفسد فی‌الارض دستور داده‌است. به‌روایت دکتر فریدون آدمیت سید شهشهانی رأی قاطع داد که چون شیخ فضل‌الله فتنه انداخته «آیه‌ای که در این خصوص وارد شده باید خواند و حکمش معلوم است» چیست. …. ادامه »
خشونت شدید و کم سابقه در سرکوب مشخصا ناشی از ضعف نظام است، انتقال مجروحین از بیمارستان‌ها به زندان، دفن شبانه کشته شدگان، گرفتن پولِ تیر یا پول برای تحویل جسد به خانواده‌ها، لاپوشانی تعداد کشته‌شده‌ها، مفقودین و زندانیان، فاجعه‌های بیشماری از جمله کشتار ماهشهر که لکه‌ی ننگی شد بر تارک رژیم، نمایش مضحکِ اعتراف‌گیری که رسوایی آن عالم را فرا گرفته و… که همه را می‌خواهند با طرح یارانه معیشتی و دادن اندک پولی که از جیب مردم دزدیده‌اند ( تازه اگر بدهند ) ماستمالی کنند و بر مردم منت بگذارند. …. ادامه »
بار دیگر همه سران و مقامات و جناح ها و نهادهای حکومت اسلامی ایران، نشان دادند که جز زبان جهل، جنایت، ترور و غارت زبان دیگری سرشان نمی شود. مردم در اعتراض به گرانی بنزین و فقر و بیکاری و فلاکت به خیابان ها ریختند اما ماموران تا داندان مسلح این حکومت، مستقیما به سر و قلب آن ها شلیک کردند و خون جوانان را روی سنگ فرش های شهرهای بزرگ و کوچک ایران جاری کردند! در چنین وضعیتی، تنها سرنگونی کلیت این حکومت جانی می تواند مرهمی بر زخم های مادران و پدران و خانواده های داغ دیده و همه شهروندان آزادی خواه و برابری طلب و عدالت جوی ایران باشد. …. ادامه »
جامعه‌ی ایران در یک استعاره، همچون یک “جامعه بنزینی” است، در فقدان یک پروژه‌ی سیاسی جذاب، فعال و سازمانده برای مهار و سَمت‌دهی رادیکالیسم به سوی تأسیس امر مشترک، قدرت اعتراضات با یک جرقه میتواند، یا با ورود طبقه‌ی کارگر نسبتا آگاه، مسیر انقلاب را بپیماید و یا توسط نیروهای اهریمنی بورژوازی به انحراف کشیده شده و دود شود و به هوا رود. از افسانه‌ی”شورش گرسنگان” نباید هراس داشت، از ورود حسّی طبقه‌ی کارگر نسبتا خاموش نیز میتوان انتظار شکوفایی ۴٠ سال تجربه‌ی اندوخته‌شده را داشت. هراس از ناامیدی این میانمایگان (طبقه‌ی متوسط شهری) در ترس از طبقه‌ی کارگر مصیبت بدتری است و این چیزی است که دارد اتفاق می‌افتد. …. ادامه »
محمود انسانی بود آرمانگرا که در عصری که مرگ آرمانگرایی بود زندگی می کرد. به همین جهت از باری به هر جهت زیستن آدم‌های دور و برش به ستوه می آمد و گله می کرد. او می گفت: “هدف غایی زیستن به تعالی رسیدن است. تکامل روحی و روانی داشتن، و برای این کار انسان ناگزیر است آرمانگرا باشد، حتا به قیمت تنهایی و جدا افتادگیش از همه کس و همه چیز.” …. ادامه »
راستی وقتیکه دولتی بیش از ۱۵ سال در جنگ خاورمیانه شرکت فعال داشته و به مردم و پارلمان هلند دروغ می گوید، در آنصورت دمکراسی چه معنایی دارد؟ …. ادامه »
تیراندازی که مواجهه با گرسنگان و معترضان خیابانی را با صحنه جنگ کلاسیک برابر دانسته بود و بی محابا به صفوف آنان شلیک میکرد و در خیابان مانور میداد قطعا در آینده نزدیک از سوی رسانه ها افشا و شناخته خواهد شد. این رامبو! ابله خیابانی اما نمیداند که در آغوش هیچ مردمی جای نخواهد داشت و بزودی پاداش و سزای اعمالش را خواهد گرفت. …. ادامه »
چکیده این نوشتار: ستم ملی در یک سرزمین هنگامی دیده می شود که در آن سرزمین یک رژیم ناسیونالیست و نژادپرست بر سر کار باشد و رژیم ولایت فقیه چون یک رژیم ناسیونالیست و نژادپرست نیست سخن گفتن از ستم ملی در ایران آخوندی نیز بی جاست و داستان پردازی های خنده دار ناسیونالیست های ایرانی درباره ستم ملی تنها یک سودبر دارد و آن هم رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه است! …. ادامه »
آخرین نکته پیرامون ترکیب دقیق طبقاتی جنبش است. با چنین گستره ای از اعتراض و با اطلاعات موجود طبعا نمی توان به طور قاطع و دقیق از ترکیب طبقاتی و سهم و نقش لایه های مختلف آن در جنبش سخن گفت. بهمین دلیل نسبت به اظهار نظر قاطع و یک بعدی پیرامون تمامیت آن باید محتاط بود. البته قطعا می توان با عطف به شواهد بسیار از حضور و نقش برجسته حاشیه نشین ها و تهیدستان یعنی از لایه های فقیرتر و بی ثبات تر طبقه سخن گفت. اما نمی توان و نباید کل طیف بندی جنبش را معادل آن تلقی کرد و از نقش جوانان زن و مرد و یا سایر لایه های طبقه کارگر و مزد و حقوق بگیر و یا لایه های میانی رو به پائین و نگران از سقوط به حاشیه غفلت کرد. …. ادامه »
ما قاطعانه از تمام مخاطبان کارگری و دانشجویی که این سطور را می‌خوانند خواستاریم که مسألۀ «مخفیکاری» در فعالیت‌های سازماندهی‌شان را در این دورۀ حدید از نان شب بر خود واجب‌تر بدانند. …. ادامه »
میرحسین موسوی، نخست وزیر مورد تایید صد در صد امام خمینی، در پیامی از حصر، افزایش قیمت بنزین را اقدامی غیرمعقول و کاسبکارانه و نحوه برخورد با مردم معترض را شبیه کشتار میدان ژاله در شهریور ۵۷ دانست و نسبت به عواقب آن هشدار داد. از میرحسین موسوی، باید پرسید چگونه شما واقعه میدان ژاله را به یاد دارید اما کشتارهای هولناکی که در دهه نخست حکومت اسلامی که شما نخست وزیر آن بودید را فراموش کرده اید؟! …. ادامه »
در روزهای اخیر با خبر اعلام موجودیت شورای مستقل همبستگی با جنبشهای اجتماعی در ایران روبرو بوده ایم. تشکل و مجموعه ای دیگر به عرصه پشتیبانی از جنبش های اجتماعی در ایران, حضور خود را اعلام کرده است. چنانچه برآیند مباحثات در تشکل ها و سازمانها و احزاب اپوزیسیون سرنگونی طلب بیشتر بسوی تجزیه و اتمیزه شدن حرکت کرده است و پروسه در جهت پراکندگی را پیموده است اما اتفاقا این تجمع مسیری دگرگونه در پیش داشته است. تجمعی از منفردین سیاسی که شاید دهه ها با خصلت فردی شناخته شده و پراکنده بوده اند و امروز در جامه یک تشکل و تجمع تعریف شده ظاهر شده اند. این مجموعه همانطور که از متن بیانیه پیداست خود را با خواستها و مطالبات کارگران و بویژه کارگران هفت تپه و فولاد و هپکو و آذرآب, معلمان و دانشجویان و زنان و … تعریف کرده است. دفاع از خواست شوراهای مستقل و خودگردانی برجستگی ویژه ای در این بیانیه دارد. گزارشگران ضمن آرزوی موفقیت برای تجمع و برای روشنایی بخشیدن به زوایایی دیگر از این اعلام موجودیت با فعالین آن گفتگو میکند. …. ادامه »
اگر در یک کلام بتوان حسن روحانی را خطاب قرار داد٬ شاید این بیت سعدی گویاتر از هر سخنی باشد:
تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی
مرا به بند کشیدی و خود از کمند بجستی …. ادامه »
شرط اصلی برای اتخاذ تاکتیک های آزادیبخش و تعیین کننده، تشخیص و درک درست از شرایط متحول و متغیر جامعه و صف بندی های درون آن و نیز تحلیل دقیق از نقاط قوت و ضعف بزرگ ترین دشمن طبقاتی توده های کارگر و زحمتکش یعنی رژیم ضدانقلابی و ارتجاعی جمهوری اسلامی می باشد. …. ادامه »
به جان آمده‌اند. از سانتیاگوی شیلی تا بیروت لبنان، از پاریس فرانسه تا بغداد عراق؛ ما به هیچ‌وجه آنقدرها که فکر می‌کنیم «خاص» نیستیم. در این سال‌ها تحت هژمونی بومی‌گرایان و پست‌مدرن‌ها و ایران‌شهری‌ها، زیادی بر «خاص» بودن ما و وضعیت‌مان تأکید شده است. مردم ایران و سیاست‌مدارانشان، از تحلیل منطق «عام» و جهانی حاکم بر سرنوشت‌شان باز مانده‌اند …. ادامه »
دولت های سوئد، ترکیه، ایران، روسیه و سایر دولت های سرمایه داری جهان، صدای انقلاب مردم را از ایران تا شیلی هم شنیده اند و به همین دلیل، همه دولت های سرمایه داری جهان، به شدت دست پاچه شده اند و منافع اقتصادی خود را در خطر می بینند. تا آن جا که به تحولات ایران برمی گردد با خیزش اخیر مردمی در ایران، سخت نگران پیروزی انقلاب دیگری در ایران و نگران قراردادهایی هستند که در این چهار دهه، دولت ها و شرکت دولتی و خصوصی با ایران بسته اند. …. ادامه »
خشونت علیه زنان از دهه‌ها پیش بر اثر مبارزات پی گیر زنان، علاوه بر جنبشهای اجتماعی از سوی نهادهای دولتی و غیردولتی، حقوق بشری و بین المللی مورد توجه قرار گرفته و به فراخور هویت افراد یا نهادهای مربوطه از زوایای مختلفی به آن پرداخته شده است. اما جنبه‌هایی از بحث خشونت نیاز به توجه، تاکید و تعمیق بیشتری دارد و در این ارتباط پرسش هایی از این قبیل مطرح می گردد. …. ادامه »
فاشیسم مرحله ای تاریخی از سرمایه داری‌ست؛ و با این مضمون چیزی جدید و در عین‌حال قدیمی‌ست. در کشورهای فاشیستی، سرمایه داری هم‌چنان وجود دارد، اما فقط به شکل فاشیسم؛ و با فاشیسم فقط میتوان به‌عنوان سرمایه داری مبارزه کرد که عریان ترین، بی‌شرمانه ترین، ستم‌کارترین، و خائن‌ترین شکل سرمایه داری است. …. ادامه »
سکوت در مقابل کشتار بومیان شجاع به سبب تعلق ملی آنها در آمریکای شمالی بسیار ناگوار است. از هولوکاست یهودیان همه آگاهند، از هولوکاست سرخپوستان چه… جامعه دموکرات بر آن چشم فروبست. این، یعنی همان نسل کشی! مردم را فقط به این دلیل که آنها سرخپوست بودند، میکشتند! …. ادامه »
جنگ ترکیبی علیه بولیوی موفق شد رئیس جمهوری را که به شکل دموکراتیک برگزیده شده بود و رئیس دولت قانونی کشور را سرنگون کند، پس از اینکه رئیس جمهور مولارس به «درخواست» ارتش مجبور به استعفا شد، [در واقه یک کودتا بود] و این کودتا ممکن نبود مگر به دلیل نفوذ از پیش تدارک دیده شدۀ سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده و کنترل نیروهای نظامی بولیوی …. ادامه »
بدیهی است که نقطه‌ی عزیمت رویکرد انتقادی و انقلابی، همانا رویکرد نقد، هیجان‌زدگی و خشم مشروع نسبت به جنایات آشکار سلاخان تاریخ و اینجا و اکنون جامعه‌ی ما نیست؛ اما، اگر این نقد با خشم ستیزه‌جویانه و سرشتیِ نقد همراه نباشد، چیزی جز مچاله‌ی سترون یاوه‌گویی‌هایی باصطلاح «علمی» نخواهد بود …. ادامه »
در محدوده ضدانقلاب چه از نظر بینشی و چه از لحاظ منشی، نمیتوان باحاکمیت درافتاد و پیروز شد زیرا نظریه و قدرتش در محدوده خودش بی‌مثال است. تنها گسترهِ انقلاب یعنی گستره حضور مردم است که میتواند آن را به زانو درآورد. همان طور که پیش ازاین درمقاله‌ای یادآور شدم و در جواب پرسش مجری بی بی سی در بالا آوردم، راه حل کشور بازگشت به گسترهِ انقلاب می باشد. حالا یا از درون حاکمیت بادرایت این کار صورت می‌گیرد ویا توسط مردم، به دنبال وجدان به حقوق و روی آوردن به جنبش همگانی. …. ادامه »
اکنون و پس از سرکوب وحشیانه قیام اخیر، شکاف بسیار عیمقی بین مردم و حکومت به وجود آمده که برای هر اقدامی خیلی دیر شده است و دیگر هیچ ترفند حکومتی از سوی مردم پذیرفته شده نیست. اکنون یک اعتصاب عمومی و سراسری، می تواند کمر این حکومت جانی را بشکند و واژگون سازد! …. ادامه »
نه به خشونت سیستماتیک علیه طبیعت و هستنده‌ها
اعتراض علیه نابودی محیط زیست در سراسر جهان ادامه دارد، این اعتراضات خصلت ضد سیستمی دارند و خواستار بدیلی هستند که بر اساس آزادی از وسوسه‌های رشد اقتصادی، در اندیشه باز توزیع منابع، کاهش ساعت کار و افزایش فعالیت‌های آزاد در جهت آموزش، تحقیق و بازپروری تمامی انسان‌های روی زمین باشد. …. ادامه »
مبالغه در مورد ابعاد فعالیت دشمن به اندازه ای که این جنگ را به جنگ جهانی بزرگ نشان دهند تا بی اهمیت جلوه داد ن حضور مردم در اعتراض به شرایط کنونی چندان است که گویا گزارشات و اظهارات از این رویداد مردمی در دوکشور متفاوت بیان میشود. …. ادامه »
آن چه شاهدش هستیم تقابل قدرت زنده و جاری در بدن های جامعه با قدرت مرده، جدا شده و تصاحب و انباشته شده ای که می توان آن را به سخن ژیل دلوز آرایش بدن های با اندام در برابر بدن های بدون اندام و تقابل هستی اجتماعی نوین با وانموده ها نامید! …. ادامه »
حالا این دفعه که گذشت، ولی اگر دوباره کار بزرگان به فحاشی کشید و خواستند برگ زرین دیگری به تاریخ مبارزات ملت ایران اضافه کنند، من به هر دو طرف پیشنهاد می‌کنم ضمن تسلط بر اعصاب خود، بهتر است جهت فحش و فحش‌کاری، روش «مباهله» را انتخاب کنند. …. ادامه »
تبریز بار دیگر، ضربه بزرگی به هیکل هیولایی حکومت اسلامی وارد در این شهر وارد ساخت و تجارب تاریخی گذشته را در ذهن مردم زنده کرد. قیام عمومی مردم تبریز در ٢٩ بهمن ماه سال ١٣۵۶، اولین شوک سیاسی بزرگی را به حکومت پهلوی وارد کرد که سرانجام به سرنگونی آن در ٢٢ بهمن سال ۵٧ انجامید. …. ادامه »
چرا چنین میشود و چگونه؟ پاسخ این سوال را دیگران داده اند. اینجا سخن گرانتری در میان است. واژه های مهاجرانی در این توییت سرشار از خوشحالی حادثه ایست که درراه است. با اینکه او میداند دستکم یک بی گناه کشته خواهد شد. …. ادامه »
همین حالا مردم بیدارتر و هوشیارتر از گذشته و بیرون از خواست گمراه کننده ی طیف های رنگین رفرمیست و خائن، در نبرد سازش ناپذیر با مذهب حکومتی برپاایستاده اند و جای تردید ندارد که تا زدودن کلیت آن هرچند هم به درازا کشد دست از سر خلافت خائن به بشر دست برنخواهند کشید. …. ادامه »
هر چند تا حد زیادی از شتاب وقایع و گستردگی اعتراضات اخیر کاسته شده است اما آتش برافروخته در هفته پیش درس‌های بسیار عمیقی در بر دارد. یادداشت‌های زیر جمع‌بندی نکاتی است که در خلال این چند روز نوشته شده بود و پراکنده بودن آن محصول همین ضرب‌آهنگ سریع جنبش اعتراضی است. …. ادامه »
