آینهء دیدگاههای سیاسی و اجتماعی
یورواستات لهستان را هفتمین صادرکننده بزرگ گوشت گاو به اتحادیه اروپا اعلام کرده است. لهستان حدود ۵۶۰،۰۰۰ تن گوشت در سال تولید می‌کند که ۸۵ درصد آن به کشورهای دیگر صادر می‌شود. …. ادامه »
و اما آنچه که در فضای کنونی شنیده نمی شود، صدای نسل واقعی انقلاب است. و آن صدای روشنفکران، دانشجویان و جوانان آن روزگار است و اینکه چرا به انقلاب پیوستند و چرا خود را وارد آن جنبش عظیم مردمی کردند و اینکه دردشان چه بود، رنجشان چه بود و چرا از وضع موجود ناراضی بودند و مهم تر اینکه پس از آن چه کردند؟ به ویژه آن روشنفکرانی که همه کاسه کوزه ها بر سر آنها شکسته می شود! …. ادامه »
معمولاً انطباق عملکرد بودجه با لایحه ی بودجه بیشتر از آن چیزی است که مصوب می شود و علت آن همین فشارهای موسسات و گروه های صاحب نفع و نفوذ است. در سال های اخیر عملکرد درآمد ـ و هزینه ها نیز ـ به هر حال کمتر از بودجه ی مصوب بوده اند، اما در همان حال سازمان ها و موسسات صاحب نفوذ تا توانسته-اند سهم خود را برده اند. معمولاً فشار نارسایی بودجه بر سر بودجه ی عمرانی خراب می شوند …. ادامه »
اگر حداقل دستمزد در مذاکرات پیش رو معادل ۳.۳۵ میلیون تومان در ماه برای خانوار ۳.۵ نفری تعین شود و اگر همه ی کارگران شامل ۶۰ درصد نیز بیش از این مقدار دریافت کنند و اگر بیکاری ای وجود نداشته باشد یا بیکاری فشار کاهنده بر دستمزد موجود و جاری وارد نیاورد (و این دو ” اگر” فرض هایی بسیار بعید و ناواقعی هستند) آنگاه با این حداقل دستمزد تعیین شده همه ی کارگران از زیر خط فقر بیرون می آیند …. ادامه »
کارگران باید با تمام نیروی سازمانگر خویش، برای حفظ و تداوم جنبش های مردمی و برای رشد و گسترش هر چه بیشتر این مبارزه، باید سیاست رذیلانه «سرکوب بیرحم و بی هیاهو» را در هم شکنند و خود را برای پیشروی بیشتر و همه جانبه تر سازمان دهند.! …. ادامه »
پرسش‌ها این است: آیا مامور معذور است؟ آیا ما در پیروی از دستورها و قوانین یک مسئولیت فردی و اخلاقی هم داریم و آیا پیروی کردن از قوانینی که با وجدان ما و قضاوت مستقل ما سازگاری ندارد، ویا سکوت در مقابل آن، بخشودنی است؟ این پرسش‌های بسیار کهنِ علم اخلاق، فلسفه، علم دادرسی، علوم اجتماعی و سیاسی است. …. ادامه »
اینجا زن‌ها پیر به دنیا می‌آیند و پیرتر می‌میرند. این جا مردها هم همه پیرمردند. فقر؛ شورآبادی‌ها را پیر کرده است. محله روی خاک بنا شده است. در هر قدم خاک نرم پاها را می‌بلعد. آدم‌ها چهره‌های همدیگر را در لایه‌ای از غبار می‌بینند. هیچ صورتی نیست که رویش خاک نباشد. در هر حیاط تا ۱۰ خانوار پرجمعیت زندگی میکنند. بچه‌ها پابرهنه، میان خاک می‌لولند و با بزها و سگ‌ها بازی میکنند. می‌توان در محله راه رفت و ده‌ها بچه لخت لخت دید که نشسته روی خاک بازی میکنند. …. ادامه »
نیاز مبرم به اتحادعمل دستکم در حوزۀ دفاع از زندانیان جنبش کارگری و حامیانش هنوز مسألۀ روز و فوری ماست. فعالیتهای حمایتی نمی‌تواند و نباید چنین بی‌تناسب با سطح سرکوب‌ها باشد؛ روش‌هایی مثل جمع‌آوری طومار امضا برای آزادی زندانیان هزاران بار عقب‌تر از سطح تعرض حکومت است. اینجاست که یک آکسیون حمایتی تک‌نفره (ولو در قالب گرفتن پلاکارد در محیط عمومی یا کار) یا شعارنویسی خیابانی یا پخش بیانیه‌هایی در محیط‌های درس و کار تأثیری به مراتب بیشتر از گردآوری امضاهای اینترنتی یا طوفان‌های توئیتری دارد. …. ادامه »
پیش از آغاز کنفرانس ورشو، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل یکی از هدف‌های کنفرانس را ایجاد اتحاد بین اسرائیل و کشورهای عربی برای جنگ با حکومت ایران عنوان کرد. این پیام در صفحه توئیتر نتانیاهو منتشر شد اما ساعتی بعد اصلاح شد و به جای آن نوشته شد هدف، اتحاد بین اسرائیل و کشورهای عربی برای «پیکار» علیه حکومت اسلامی ایران است. …. ادامه »
پانزده سال گذشت و این رسانه همچنان به وظایف تعریف شده خود ادامه میدهد. گزارشگران زمانی فعالیت خود را آغاز کرد که دنیای مجازی خارج از کشور ایرانیان در انحصار تعداد محدودی از صفحات اینترنتی بود که با حمایت مالی منابع پیدا و نهان و بخشا جاسوسی و سرویس های امنیتی برخی از دول, بسرعت بسوی تبدیل شدن به مراکز خبری و تجارتی حرکت میکردند. …. ادامه »
می گویی:«گسست بین نسلی ادامه دارد. ما نمی توانیم زبان نسل نو را درک کنیم. و تجارب خود را به آن ها منتقل کنیم. ارزش های آنان با ارزش های حاکم در زمان ما تغییر کرده است.»
این تا حدودی درست است اما مطلق نیست. ارزش های انسانی که مشمول مرور زمان نمی شود. حالا رسانه مسلط در دو سوی سعی می کند ارزش های منحط و اندیویدیالیستی را به خورد جوانان ما بدهند. نخست با نفی گذشته پر افتخار ما و دیگر با نفی هر عمل انقلابی و انسانی. وبعد این که جامعه یعنی کشک و فرد یعنی همه چیز. و سعی می کنند قرائت جان لاک را به فرزندان ما قالب کنند که چیزی بنام جامعه وجود ندارد. هر چه هست جمع جبری افراد است پس فرد مقدم است بر جامعه از این رو خواسته های فردی توجیه اخلاقی می یابد. و تلاش برای ایجاد جامعه ای انسانی و برابر ضد اخلاق تلقی می شود. …. ادامه »
سلامت فردی، به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های کرامت هر انسانی محسوب می شود و حقوق معلولان نیز زیرمجموعه حقی به نام حق بر سلامت محسوب می شود. از این رو، حق بر سلامتی به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشری در نظام بین المللی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است. …. ادامه »
اینجاست که فعالان کارگری ایران، مورد پرسش قرار میگیرند که در شرایط موجود جامعه ایران دچار بحران‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و دیپلماتیک حادتر شده است چه باید کرد؟ این چه باید کرد را با رفیق محمود صالحی، صاحب‌نظر در جنبش کارگری ایران، در میان گذاشته‌ام. …. ادامه »
شیخ حسن روحانی در سخنرانی امروز خود، بی‌شرمانه یک مشت دروغ به زبان آورد و بار دیگر ریاکاری و دروغ‌گویی حکومت‌شان را در نزد افکار عمومی مردم ایران و جهان به نمایش گذاشت. حسن روحانی رییس جمهور حکومت اسلامی، در سخنرانی ۲۲ بهمن به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب ۵۷ در میدان آزادی، ادعا کرد: «خدای بزرگ را سپاس می‌گویم که ملت بزرگ ایران را چهل سال پیش، از استبداد و استعمار و وابستگی‌ها رهانید و این ملت توانستند نظام جمهوری اسلامی را در این سرزمین استقلال بخشند.» …. ادامه »
ساواک برای رخنه کردن و بدست آوردن سرنخ هایی جهت ضربه زدن به سازمان فدایی و نیروهای چپ و کمونیست ، سیروس نهاوندی مزدور را از زندان آزاد کرد ولی اعلام نمودند ، که از زندان فرار کرده است . این مزدور و تهرانی ، از سازماندهندگان ورزیده ساواک ، سازمان رهایی بخش ، را به عنوان یک سازمان کمونیستی بنیان گذاری کردند و در دانشگاه ها و نقاط مختلف کشور به صورت گسترده از افراد متمایل به چپ و کمونیست عضو گیری کردند ، و همه اعضا ء و هواداران رهایی بخش ، را بدون آن که متوجه شوند در تور گسترده ساواک قرار گرفته بودند . تلفن ها و ارتباطاتشان توسط ساواک کنترل میشده …. ادامه »
دوستان، خواهران و برادران عزیز سلام بر شما. این بحث به نشست تعیین‌کننده و مهمی می‌پردازد که صبح ۲۲ بهمن سال ۵۷، با حضور ۲۷ نفر از فرماندهان، معاونین و مسؤولین نیروهای مسلح شاهنشاهی برگزار شده‌است. به این موضوع، آخرین رئیس ستاد ارتش شاهنشاهی، ارتشبد عباس قره‌‌باغی هم در خاطراتش اشاره کرده‌است. …. ادامه »
امروز مجددا مطلع شدیم که مطلبی تحت عنوان «از خصومت بین کمونیست‌ها و آنارشیست‌ها چه طبقه‌ای سود می‌برد!»، به قلم بهرام رحمانی، در سایت «اتحاد» درج شده که بخش زیادی از مطالب، نقل قولها و حتی ترجمه‌ها، عینا از مقالات ما برداشت شده بی‌انکه اشاره‌ای به مطلب، ماخذ، نویسندگان و مترجمان کرده باشد. از آنجا که بهرام رحمانی مدتی نماینده و سخنگوی انجمن قلم و کانون نویسندگان در تبعید بوده، مسلما واقف است که چنین عملی با هیچگونه پرنسیپی قابل توضیح نیست. …. ادامه »
اکنون که دوره جدال آلترناتیوها برای جایگزینی با رژیم اسلامی است طبعا همه آنها در تلاشند تا متحدین بین المللی خود را که با نظام مورد نظرشان هم راستاست، نیز به خدمت بگیرند. جنبش مستقل کارگری ایران تا آنجا که به مبارزه برای مطالبات عمومیش بر می گردد تا حدی می تواند متکی به حمایت جنبش کارگری در کشورهای دیگر باشد اما طبعا برای اهدافش نمی تواند به خانم مرکل و یا دیگر سران کشورهای سرمایه داری متوسل شود. هیچ نیروی سوسیالیستی انتظار ندارد که مقامات اروپایی و آمریکایی مدافع اهداف عمومی جنبش مستقل کارگری علیه خصوصی سازیها، اداره شورایی جامعه و یک حکومت کارگری در ایران باشند تا برای کمک به دیدارشان بروند و یا برایشان نامه بنویسند. …. ادامه »
دیدار مقامات رده بالای آمریکا با افراد اپوزیسیون ایران سرعت گرفته است. در گذشته جریاناتی مثل مجاهدین و سلطنت طلبان معمولا تنها می توانستند با مقامات دست سوم آمریکا دیدار کنند. سناتورهای سابق، بازنشستگان حکومتی و افرادی با مسئولیت های پایین. اما اکنون نه تنها دیدارها شتاب گرفته است بلکه در سطح بالا و رسمی انجام می شود تا مقبولیت و مشروعیت بیابند. دیدار وزیر امور خارجه آمریکا با مسیح علینژاد دیدار باطبی با مشاور ترامپ و دیدار ولیعهد پهلوی با مقامات دست بالا حکایت از این دارد که اپوزیسیون پرو آمریکایی دست پاچه در تدارک تقویت جناح راست در مقابل جناح چپ جامعه است. …. ادامه »
سازماندهی کارزارهای وسیع اعتراضی و مستمر و از پائین، گامی موثر برای دستیابی به دستمزدی کارآمد جهت گذران زندگی توده عظیم زحمتکشان ایران است. بی تردید فقر گستری و پاره کردن زنجیر گرسنگی و سفره های خالی برای تمامی بخش ها و لایه های جنبش مطالباتی کارگران، اردوی میلیونی بیکاران امروز که کارگران شاغل دیروزاند، در کنار معلمان، پرستاران، بازنشستگان، معلولان، محرومان شهری و روستایی، کودکان خیابانی کار، کولبران و دستفروشان و… مال باختگان و عموم آحاد اردوی کار فقط با اعتراض و اتحاد بزرگ مطالباتی همه بخش های مطالبه گر است که می توان سمت گیری های ریاضتی و فقرگسترانه رژیم آدمی خوار جمهوری اسلامی را به منتهی الیه جامعه راند و آنرا به عقب نشینی وا داشت. …. ادامه »
با اجرای تصمیم به خروج آمریکا از سوریه که ترامپ در آپریل سال گذشته آن را اعلام کرد، کردهای سوریه در وضعیت نامطلوبی قرار گرفته‌اند و امکان ادامه‌ی وجود روژاوا به عنوان یک پروژه و این دولت زیر سئوال رفته است.
آیا جنبش کردهای سوریه را باید ادامه جنبش کردها در مناطق دیگر ارزیابی کرد و برای آنان همان سرنوشتی را پیش بینی کرد که در سایر کشورها پیش آمده است؟ بله و خیر! جواب بسته آن است که «ادامه» را چگونه تاویل بکنیم و سیاست‌های آتی رهبران کرد سوریه چه باشند. …. ادامه »
بهمین خاطر است که رستم نه بعنوان جنگاوری بزرگ که در آن صورت بزودی با اسفندیار بر سر بهایی که باید بدهد و او بگیرد به توافق می رسید، بلکه بعنوان پهلوانی بزرگ می پذیرد که گنج های زال و سام را به تمامی بدهد تا نامش را پاکیزه نگه دارد و چون این راه به نتیجه نمی رسد تیغ هندی بدست می گیرد و جانش را به تاو می گذارد. این تفاوت در ایدئولوژی هاست که این دو غول قدرت و پهلوانی تا به آخر نمی توانند حرف یکدیگر را بفهمند و به توافق برسند. یک جنگاور یک پهلوان را نمی فهمد و یک پهلوان یک جنگاور را. جهان جنگاور جهان بی اخلاقی است یا بهتر بگویم جهانی با اخلاقیات سوداگرانه و اپورتونیستی است اما جهان پهلوانی جهانی است با کدهای اخلاقی خدشه نا پذیر. …. ادامه »
کمونیسم و آنارشیسم تاریخ مشترکی دارند و کمابیش یک جنبش سیاسی محسوب می‌شوند و به‌همین دلیل، مواضع مشترکی زیادی دارند. گرچه اختلافاتی بین نیز بین این دو گرایش تاریخی، به‌ویژه مقوله «دولت» بشر وجود دارد.
اما سئوال این است که، از «خصومت بین کمونیست و آنارشست چه طبقه‌ای سود می‌برد!» به‌نظرم جواب ساده است: کاپیتالیسم! …. ادامه »
این یادداشت در سه بخش اصلی نوشته شده است. در بخش اول مقدمه‌ای درباره زمینه و ویژگی‌های جنبش‌های اجتماعی بیان می‌شود تا مشخصاً بدانیم با کدام پدیده، از چه خاستگاهی و در چه بستری مواجه هستیم. در بخش دوم به انتقاداتی که جسته و گریخته به جریانِ علینژاد مطرح شده و نحوه‌ی مواجهه و واکنشِ او و طرفدارانش، اشاره می‌کنم؛ و بخش پایانی به نقدهایی اختصاص دارد که به دلایل متعددی مکتوب نشده‌اند و یا در صورت مکتوب شدن، در فضای رسانه‌ای هژمونیکِ روز، مجالی برای دیده شدن نیافتند و این یادداشت بیش و پیش از هرچیز، برای طرح آنها نگاشته شده است. …. ادامه »
دهه بیست شمسی، یکی از پربارترین دوره های تاریخی جنبش کارگری ایران است. تشکل‌های بسیاری در شهرها تشکیل و کارگران مبارزه و تلاش دسته جمعی و سازماندهی شده را برای رسیدن به خواسته‌هایشان به طورگسترده‌ای تجربه کردند. حمایت این تشکل‌ها از هم، سنگ بنای تشکل‌های سراسری را هم بنیاد نهاد و این نهادها نیز شکل گرفتند. …. ادامه »
رفتار و کنش‌های مختلف اردوغان در سال‌های اخیر نشان داده که او به یک اقتدارگر و تمامیت‌خواهی تبدیل شده که به دنبال تک‌قطبی کردن جامعه ترکیه است. اما مخالفین او و نیروی چپ و پ.ک.ک و حدود ۲۵ میلیون مردم کردستان ترکیه از او نفرت دارند. اکنون این نفرت از اردوغان و دولت او منطقه‌ای شده و در نزد مردم آزادی‌خواه و برابری‌طلب منطقه خاورمیانه، یک چهره هیولایی پیدا کرده است. …. ادامه »
سه اتفاق یعنی تصویب “لایحه مدیریت”، بیرون کردن مارکسیست‌ها از “خانه کارگر” و تصویب قانون شوراهای اسلامی کارخانجات در واقع پایانی بودند بر تجربه یکساله قدرت‌گیری شوراها. در آن یکی دو سال نخست پس از انقلاب، از دانشگاه تا واحدهای بزرگ صنعتی و همچنین کردستان و ترکمن صحرا همگی با الگوی شوراها اداره می‌شدند. …. ادامه »
به برادرم می گویم برویم یک خرده حسابی از سال ۵۰ با کلانتری نارمک دارم که امروز باید صاف کنیم. برادرم می پرسد چه حسابی؟ می گویم مأمورین همین کلانتری در سوم خرداد سال ۵۰ رفیق ما اسکندر را به شهادت رسانیدند.
تمامی خیابان سنگر بندی شده است و مردم با کوکتل مولوتف های آماده خود را وارد معرکه جنگ با نیروهای حکومت نظامی کرده اند. امکان عبور نیست با برادرم پیاده می شویم تا راهی بیابیم مردم بمحض دیدن برادرم ما را در میان میگیرند و شعار «درود بر پرسنل هوایی» می دهند. برادرم را روی دست بلند می کنند وشعار می دهند. اسلحه می خواهند و فکر می کنند ما در صندوق عقب سلاح داریم. به برادرم می گویم: اسلحه خانه نیروی هوایی کجاست می گوید قصر فیروزه. از مردم می خواهم که هر کس سلاح می خواهد راه را باز کند و بدنبال ما بیاید. در یک چشم بهم زدنی راه باز می شود و ما با سیل جمعیت به کلانتری نارمک می رسیم من و برادرم پیاده می شویم و می گوییم: اول کلانتری . …. ادامه »
سعی در محو حافظه چپ در فرانسه باعث شده است که شباهت های بین جنبش «جلیقه زرد ها» و اعتصابات کارگری ژوئن سال ۱۹۳۶ به چشم نیاید. امروز نیز شاهد بی توجهی طبقات بالا نسبت به شرایط زندگی کارگران و نبرد فرودستان برای احترام به کرامت انسانی می باشیم، خانم سیمون آدولفین ویل، فیلسوف و فعال کارگری، توضیح می دهد: « کسانی که این زندگی برده وار را نمی شناسند، نمی توانند آنچه تعیین کننده است را درک کنند. …. ادامه »
خواستهای جلیقه زردها و پشتیبانی افکار عمومی نشان دهنده مخالفت وسیع مردم قرانسه با حاکمیت بانکها و شرکتهای بزرگ چندملیتی، و تحمیل ریاضت اقتصادی و شکل سیاسی حاصله از ان یعنی دموکراسی لیبرالی است. مردم برای یک جمهوری سوسیال و دموکراتیک بپا خواسته اند هدف تنها استعفای ماکرون، انحلال پارلمان و تجدید انتخابات نیست …. ادامه »
بر خلاف ادعاهای برخی نیروهای چپ، جانشینان حاکم چاوز، یعنی مادورو، ربطی به سوسیالیسم و جنبش کارگری و مردم محروم ندارند. حاکمان ونزوئلا دیکتاتورهای غیرمذهبی و ناسیونالیست هستند. از نظر اقتصادی نیز مجری نوعی اقتصاد سرمایه‌داری دولتی هستند که همانند اقتصادی بازار آزاد، یک اقتصاد فاسد و ورشکسته است. از سوی دیگر، باید محکم و قاطعانه دخالت‌های هیات حاکمه آمریکا و یا چین و روسیه و غیره در امور داخلی این کشور را شدیدا محکوم کرد. چرا که این حق مردم این کشور است که با حاکمان جامعه خود، تصفیه حساب کنند و به هیچ‌کس اجازه ندهند جنبش ضدحکومتی خود را را که برای آزادی، برابری، عدالت اجتماعی و رفاه است را به بیراهه ببرد. …. ادامه »
انسان باید دو مسئله را از یکدیگر تشخیص بدهد: از یک سو استراتژی نئوکلونیال آمریکا که هدف در آن تغییر رژیم‌های نامطلوب از منظر حکام آمریکاست و از سوی دیگر آنچه برای مردم می‌تواند مطلوب باشد. در مورد اینکه کدام رژیم مطلوب است می‌توان اختلاف نظر داشت، اما تصور می‌کنم در مورد اینکه خواست نئوکلونیال رژیم آمریکا نباید محلی از اعراب در تعیین یک رژیم برای مردم کشور دیگر داشته باشد، حداقل بین آزادی-عدالت‌خواهان اجماع وجود دارد. …. ادامه »
“بحران ونزوئلا و فرجام ناگزیر مدل سوسیالیسم سازی از بالا”
و
“نه یک نبرد که گستراندن و تکثیر نبردها! (نه یک هفت تپه بلکه هفت تپه ها)” …. ادامه »
ما خیلی کارها می‌توانیم بکنیم. شما می‌توانید خودتان این سیاهه را با خلاقیت و با توجه به امکانات و محیط خود تکمیل‌تر کنید، ولی مهمتر و واجب‌تر از همه ما می‌توانیم و باید بهم عشق بورزیم و همدیگر را دوست بدارم. مهربانی پیامدهای مثبت بیکران دارد و هزینه‌ای ندارد. یک لبخند، یک سلام، یک مکالمه تلفنی، یک دست دادن و یا یک احوالپرسی، یک اظهار نظر مثبت و یا یک دیدار، ارزشی بیکران و تاثیری بی‌همتا دارد. با این عشق و دوستی بهتر می‌توانیم سختی‌ها را تحمل کنیم و توان ما برای مبارزه با پلشتی و زشتی و نادادگری دوچندان می‌شود. …. ادامه »
در گرگ ومیش صبح بلبل به زبان پهلوی از مرگ اسفندیار می گوید و از نبود او ناله سرمی دهد. رستم پهلوان بزرگ در تیره ترین شب زندگی خود فریاد می کشد و از مرگ اسفندیار بی قراری می کند. اسفندیار شاهزاده ایرانی و ترویج دهنده دین بهی در میدان کارزار در خون خود غلطیده است. …. ادامه »
تیغ تیز این بحران بر گردن طبقۀ کارگر نشانه گرفته شده، اعتراضات کارگری معطل ما نمی‌مانند و تحولات جنبش کارگری در فاز آتی قطعاً نیازمند داشتن برنامۀ مطالباتی و تاکتیکی دقیق‌تری برای دخالتگری است. …. ادامه »
رژیم ایران نیز به نوبه خود در مواجهه با قدرت ها، نیم نگاهی دارد به وضعیت خود این قدرت ها و بحران ها و معضلات بزرگی که آن ها چه در داخل و چه در رقابت ها و قطب بندی ها و مناقشات منطقه ای و بین المللی با آن ها درگیرند و به دنبال یافتن مفری برای گریز از دامگه سقوط و فروپاشی. البته در وجود این گونه چالش ها و بحران های بزرگ تردیدی نیست، اما وجود آن ها مانع این واقعیت نیست که در این میان وضعیت آن که با بحران های عمیق تر اقتصادی و سیاسی و نیز شکاف عمیق تر بین جامعه و حاکمیت مواجه است شکننده تراست و زمان به زیان او حرکت می کند. با در نظرگرفتن همه این معادلات و فاکتورها، آن رژیم و قدرتی که فراتر از ظرفیت ها و توان واقعی اش حرکت می کند شکننده تراست و هرچه بیشتر بر طبل نمایش قدرت بکوبد، تهی تر می شود و آن چه را که می بافد بیش از آن که نجات دهنده باشد به حلقه طنابی به دور گردنش تبدیل می شود . چنان که در عرصه جهانی با هدف دادن جانی تازه به جسد در شرف مرگ برجام، در حال تنیدن طنابی به بنام برجام موشکی بر دور گردن خویش هستند. …. ادامه »
من یکی از هزاران شکنجه شده در زندان ساواک رژیم شاهنشاهی هستم که بعد از چندین دهه همچنان آثار آن شکنجه ها در بدن و روح و روانم باقی است …. ادامه »
باید درب اتحادیه ها و مجامع کارگری و احزاب و سازمان های جوامع میزبان را با تمام نیرو به صدا در آوریم. برانگیختن همبستگی بین المللی؛ در دفاع از کارگران زندانی و شکنجه شده، امروز عاجل ترین وظیفه پیشروی ما است. باید شاهد آن باشیم که با یک اقدام مشترک همه گروهبندی های مدافع جنبش کارگری و مطالباتی اعم از نهاد های کارگری و نهادهای دمکراتیک با حمایت سازمان ها و احزاب مترقی و چپ ؛ خواست رهائی از شکنجه و قتل، و خواست آزادی فوری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان رابا صدای رسا به مردم ایران و افکار عمومی جهانی بازتاب دهیم. …. ادامه »
در حال حاضر و با توجه به شرایط حساس کنونی ایران و منطقه و جهان، نخستین گام مناسب برای مقابله با تهاجم برنامه‌ریزی شده حکومت اسلامی، سازماندهی اعتصابات و اعتراضات کارگری و گسترش مبارزه با شعار «آزادی فوری و بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و اجتماعی» است! …. ادامه »
قدرت ها و مستبدین حاکم وقتی به لحظه های انحطاط و پوسیدگی کامل میرسند و با خشم و طغیان مردم مواجه و نگران مرگ و دفن خویش می شوند، خود ناخواسته نقش گورکن خود را برعهده می گیرند. آنسوی ایفاء چنان نقشی قابلگی تولد امر نو است، آن چه که در متن جامعه کهنه و پوسیده هم چون برابر نهاد وضع موجود در حال تکوین یافتن است. و چنین است که رژیم بدست خود در بالیدن نقیض خود ایفاء نقش می کند. در این چنین شرایطی حاکمان بیش از هر زمانی گرفتاری وسوسه نمایش قدرت می شوند. اما گندیدگی و فرتوت شدن زایل شدن قدرت است و نمایش اقتدار بیش از پیش به نمایش ضعف و ریزش ابهت و اقتدار تبدیل می شود. …. ادامه »
مشکل ما بد فهمی روشنفکران ما نبوده است. حالا هم مُد شده است هرکس می خواهد حرف جدیدی بزند به روشنفکران فحش می دهد. ازحسن ماسالی بگیر تا مهدی خان بابا تهرانی و دیگرانی که جز قازوراتند و در باشگاه راست نوستاژیک بازی می کنند.
ما با این بحث های میان تهی به جایی نمی رسیم. بیائیم کارنامه جنبش روشنفکری را از حیث تولیدات فرهنگی و سال های زندان و دربدری ها و باقی قضایای شان را که اظهرالمن الشمس است بگذاریم کنار کارنامه رضا شاه و محمد رضا شاه و قوام و موجوداتی از این دست تا ببینیم دیگران در کجای تاریخند. …. ادامه »
یک گروه دیگر هم وجود دارند که دو تا شرف دارند و شما بخوبی آنها را میشناسید و لحظه ای از بازداشت و شکنجه و کشتار آنها غفلت نمی کنید. از جمله آنها اسماعیل بخشی و سپیده قلیان هستند که همین چند وقت پیش به دستگیری و شکنجه آنها ( مفتخرا ) دوبار اقدام کرده اید و دیروز هم با یک گردان نیروهای اطلاعاتی تان به خانه حقیرش لشکر کشی کرده اید. بگذریم این افراد که دو تا شرف دارند, هم ارزش های انسانی را در محیط اجتماعی شان رعایت میکنند و هم از جان خود برای دستیابی همگان به حقوق ابتدائی و انسانی شان مایه میگذارند …. ادامه »
این سخن نادرست است که اعتراف های تحمیلی اخیر بی اثر یا نشانه ناتوانی نظام است چرا که مخاطبان این اعتراف ها، حتا اگر بدانند که پیام اصلی با شکنجه بر زبان ها آمده است، محتوای پیام را باور می کنند چون می خواهند که باور کنند. چرا نظام شکنجه از ابزار رسوای مصاحبه تحمیلی دست برنمی دارد؟ اعتراف تحمیلی چه کارکردی دارد و برای چه مخاطبانی تولید و پخش می شود؟ …. ادامه »
پخش مستند امنیتی «طراحی سوخته» سند زنده‌ای است در اثبات شکنجۀ اسماعیل بخشی، علی نجاتی، رهبران کارگری فولاد اهواز و تمامی اعضای دستگیرشدۀ نشریۀ گام و سایر زندانیان این پرونده. شکی نیست که هدف اصلی، اولاً صدور احکام سنگین و ایزوله‌کردن دائمی رهبران کارگری بوده و ثانیاً ایجاد بی‌اعتمادی و هراس نسبت به هرگونه ارتباط و همبستگی کارگران با سایر بخش‌ها و نهایتاً مهیا کردن فضای سرکوب بیشتر جنبش کارگری و فعالین چپ طی ماه‌های آتی. …. ادامه »
گفت و گو با فریبرز رئیس دانا، اقتصاد دان و فعال حقوق بشر و عضو کانون نویسندگان ایران
همان طور که گفتم بعضی دولت ها خصوصی سازی می کنند اما تن به سیاست های عدالت اجتماعی هم می دهند و همراه با خصوصی سازی رفاه اجتماعی را هم توسعه می دهند. اما دولت روحانی در بازارگرایی و در خصوصی سازی، دولت متعصبی است و کارگران به این آگاهی رسیدند و این موضوع را دریافتند و آن را هدف قرار دادند. …. ادامه »
در چنین شرایطی، واضع است که باید ضمن محکوم کردن صدور احکام غیرانسانی علیه اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران و سایر اعضای آن و همچنین فعالین‌جنبش‌های اجتماعی آزادی‌خواه و عدالت‌جو و روزنامه‌نگاران، هنرمندان و نویسندگان دفاع کنیم؛ خواستار آزادی بی‌قید و شرط و سریع همه زندانیان سیاسی، لغو هرگونه شکنجه و اعدام و همچنین آزادی بی‌حد و حصر بیان و قلم و تشکل باشیم. در عین حال در سطح بین‌المللی از همه تشکل‌های نویسندگان، روزنامه‌نگاران، هنرمندان و سایر تشکل‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بخواهیم که با محکوم کردن جنایات حکومت اسلامی ایران، از مبارزات حق‌طلبانه مردم ایران حمایت کنند. …. ادامه »
کار زئوس با به بند کشیدن پرومته خاتمه نمی یابد، پیروزی زئوس کامل نیست. با تسلیم پرومته زئوس به همه چیز می رسد. پرومته اسیر شده است اما تسلیم نشده است. پس باید دلالان سیاست. قوادان و پااندازان براه بیفتند تا پرومته را بشکنند.
در ابتدا زور و قدرت لازم بود که پرومته را به بند بکشند، اکنون فریب و دروغ دلسوزی و همدردی کردن لازم است تا پرومته در بند را متقاعد کنند که اشتباه کرده است و حقیقت از آن زئوس و در نزد زئوس است. …. ادامه »
نباید فراموش کرد که شکاف درآمدی میان طبقات اجتماعی حد و مرزی دارد و در صورت تداوم این شکاف روزی همانند یک کوه آتش فشان شاهد طغیان جامعه خواهیم بود. طغیانی که همه چیز را بر سر راه خود خراب می کند و می سوزاند. آیا جنبش جلیقه زردها در فرانسه می تواند آغازگر مبارزه گسترده اجتماعی علیه شکاف عمیق طبقاتی باشد که بر جوامع غربی و دیگر کشورهای جهان سنگینی می کند. برای پاسخ دادن به این پرسش باید قدری انتظار کشید. …. ادامه »
کرد بود و لباس کردی بر تن داشت. پاهایش از شدت ضربات شلاق ورم کرده و ترکیده بود و رد شلاق ها را روی باندپیچی پاره پاره شده و خون آلودش می دیدم. از درد به خود می پیچید و نگاهش را از پاهایش بر نمی داشت. بدنش از شدت انقباض ناشی از شکنجه و درد مثل یک چوب خشک بنظر می آمد. و دست های زمختش که حکم اهرم هایی برای نگه داشتن بالا تنه اش بودند, مرتب جابجا می کرد. خیس عرق بود. ناله می کرد و پی در پی پاهایش را عقب و جلو و جای خود را در کنار دیوار تغییر می داد. …. ادامه »
