آزاده ارفع: دفاع از زنان افغان در برابر “معامله کثیف قرن”

برای درک نگرانی زنان افغانستان کافی است که  گفته های هیلاری کلینتون در مورد کمک آمریکا به اسلامیون افغانستان و از جمله طالبان را یادآوری کنیم. او می گوید که آمریکا در مسلح کردن اسلامی های افغانستان در مقابل نیروهای شوروی سابق نقش تعیین کننده داشته است. و اکنون هم برای بیرون کشیدن گلیم خود از منجلاب خودساخته، در حال معامله کثیف بر سر حقوق زنان با طالبان است. برای افشاء این معامله کثیف نه تنها زنان افغان بلکه تمامی کسانی که مدافع حقوق زنان و حقوق بشر هستند باید در برابر این “معامله کثیف قرن” بایستند و به هر شکل ممکن با آن مقابله کنند. ….

——————————————————–

سه کارمند تلویزیون "انعکاس" که در حملۀ مسلحانه در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار جان باختند

سه کارمند تلویزیون "انعکاس" که در حملۀ مسلحانه در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار جان باختند

——————————————————–

دفاع از زنان افغان در برابر “معامله کثیف قرن”

آزاده ارفع

ماه های اخیر شاهد ترور روزنامه نگاران، فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان و کارکنان دولت افغانستان بوسیله طالبان و همپالگی آن ها داعش یا القاعده بوده است. در چنین شرایط وحشتناک ترور و کشتار های جمعی، طبق معمول ترور زنان فعال در عرصه های مختلف اجتماعی  به اوج بیسابقه ای  رسیده است.

در پی ترور سه کارمند زن تلویزیون خصوصی “انعکاس” در دو حملۀ جداگانه در شهر جلال‌آباد مرکز ولایت ننگرهار به دست گروه داعش، “فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران” اعلام کرد که بیش از۳۰۰  زن روزنامه نگار به دلیل نگرانی های امنیتی از شغل خود دست کشیده اند. در سایت” فدارسیون” آمده است که از سپتامبر ۲۰۲۰ که مذاکرات صلح میان دولت افغانستان و گروه طالبان آغاز شده است، حملات به رسانه ها نیز افزایش یافته است. البته طالبان در سال ۱۳۹۸ طی بیانیه ای رسانه ها و خبرنگاران را تهدید کرده بودند که در صورت ادامه” تبلیغات حکومتی” علیه طالبان آنها را دشمن تلقی کرده و مورد حمله قرار خواهند داد.

بر اساس گزارش “کمیته ایمنی روزنامه نگاران افغانستان” چندین خبرنگار زن از ۳۴ ولایت به دلیل تهدید ها مجبور به ترک کشور شده اند. در این گزارش “قتل های هدفمند” زنان فعال به عنوان علت اصلی ترک کشور توسط زنان قید شده است. زنان روزنامه نگاری که همچنان به کار خود ادامه می دهند خواستار ایمنی بیشتر برای ادامه کار خود میباشند. در مقابل شماری از کارفرمایان رسانه ها در افغانستان اعلام کرده اند که دیگر نمی توانند روزنامه نگاران زن را به دلیل ترس از امنیت به استخدام خود در آورند.
از طرف دیگر “وزارت معارف”(وزارت آموزش و پرورش) کابل طی دستوری اعلام کرده است که دختران از ۱۲ سالگی اجازه خواندن سرود ملی یا دیگر ترانه ها در اماکن عمومی یا مردانه را ندارند مگر آن که جمع کاملا زنانه باشد. دستورالعمل “وزارت معارف” شامل همه مدارس عمومی و خصوصی افغانستان میشود.

این دستورالعمل با موجی از اعتراض و بویژه اعتراض زنان در رسانه های اجتماعی، فعالان مدنی و حقوق بشری مواجه شد و فعالان زن این تصمیم را دستورالعملی مبتنی بر “تفکر طالبانی” نامیدند. در برابر این موج اعتراض “نجیبه آرین” سخنگوی “وزارت معارف” در توجیه این اقدام ضد انسانی گفت که این تصمیم پس از شکایت دانش آموزان و اولیای دانش آموزان گرفته شد. او در ادامه سفسطه خود اعلام کرد که به دلیل حجم زیاد دروس درسطح متوسطه و برداشتن فشار برنامه های فوق درسی به این بخش از دانش آموزان، احتمالا از پسران و دختران دوره ابتدائی برای خواندن آواز استفاده خواهد شد. باید از “نجمیه آرین” پرسید که آیا فشار درسی فقط بر دختران وارد میشود؟! البته بر اثر اعتراضات پی گیر زنان و راه اندازی کارزار آوازه خوانی زنان افغان، رژیم عقب نشینی کرده و طبق گفته “رنگینه حمیدی”، سرپرست وزارت معارف افغانستان “نامه‌ای که اخیرا رئیس معارف کابل در مورد منع آوازخوانی دختران صادر کرده، “منعکس کننده موقف و پالیسی رسمی وزارت معارف نمی‌باشد.” گفتنی است که وزارت معارف چندی پیش نیز تلاش کرد که مدارس ابتدایی از کلاس یک تا سه را تعطیل و به مساجد منتقل نماید که مورد اعتراض شدید مردم قرار گرفته و رژیم را وادار به عقب نشینی کرد.

دستورالعمل وزارت آموزش و پرورش با توجه به این حقیقت که ارگ ریاست جمهوری تا کنون به منع آواز خواندن دختران از دوازده سال به بالا، واکنش رسمی نشان نداده است این تصور را بوجود آورده است که  منع آوازخوانی دختران چراغ سبز و امتیاز به طالبان و ارتجاع اسلامی در متن مذاکرات و سازش با طالبان میباشد.

زنان بویژه نگران از دست دادن همه آن دستاوردهایی هستند که در طول بیست سال گذشته با مبارزه بی وقفه خود بدست آورده اند. فعالین زن با هوشیاری صحنه ناگوار سازش در پشت درهای بسته مذاکرات صلح و بازی های سیاسی را زیر نظر دا شته و با بانگ بلند فریاد می زنند که دیگر تن به زندگی در جهنم رژیم طالبانی نخواهند داد.

برای درک نگرانی زنان افغانستان کافی است که  گفته های هیلاری کلینتون در مورد کمک آمریکا به اسلامیون افغانستان و از جمله طالبان را یادآوری کنیم. او می گوید که آمریکا در مسلح کردن اسلامی های افغانستان در مقابل نیروهای شوروی سابق نقش تعیین کننده داشته است. و اکنون هم برای بیرون کشیدن گلیم خود از منجلاب خودساخته، در حال معامله کثیف بر سر حقوق زنان با طالبان است. برای افشاء این معامله کثیف نه تنها زنان افغان بلکه تمامی کسانی که مدافع حقوق زنان و حقوق بشر هستند باید در برابر این “معامله کثیف قرن” بایستند و به هر شکل ممکن با آن مقابله کنند.

شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۹ برابر با ۱۳ مارس ۲۰۲۱

——————————————————–

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.