زهرا مشتاق: “سفر به نقطه صفر مرزی”، اینجا شورآباد است / جهنمی فراموش شده
اینجا زن‌ها پیر به دنیا می‌آیند و پیرتر می‌میرند. این جا مردها هم همه پیرمردند. فقر؛ شورآبادی‌ها را پیر کرده است. محله روی خاک بنا شده است. در هر قدم خاک نرم پاها را می‌بلعد. آدم‌ها چهره‌های همدیگر را در لایه‌ای از غبار می‌بینند. هیچ صورتی نیست که رویش خاک نباشد. در هر حیاط تا ۱۰ خانوار پرجمعیت زندگی می‌کنند. بچه‌ها پابرهنه، میان خاک می‌لولند و با بزها و سگ‌ها بازی می‌کنند. می‌توان در محله راه رفت و ده‌ها بچه لخت لخت دید که نشسته روی خاک بازی می‌کنند. …. ادامه »
