رضا در برنامه‌ی تلویزیونی ماه عسل و در پاسخ به احسان علیخانی (از شناخته‌ شده‌ترین کاسبانِ فلاکت) که پرسیده بود آرزویت چیست؟ گفته بود: “از صبح تا شب سر کار بودم وقت نکردم به آرزویم فکر کنم”. ….

————————————————————-

‏رضا، کودک کاری که “زمان کافی برای آرزو کردن نداشت”، امروز در سن ۱۸ سالگی خودکشی کرد.

#سرخط:
رضا، نوجوان ۱۸ ساله که چند سال پیش به برنامه‌ی تلویزیونی ماه عسل برده شده بود، امروز دوشنبه ۱۵ دی‌‌ماه به زندگی خود پایان داد.
رضا در برنامه‌ی تلویزیونی ماه عسل و در پاسخ به احسان علیخانی (از شناخته‌ شده‌ترین کاسبانِ فلاکت) که پرسیده بود آرزویت چیست؟ گفته بود: “از صبح تا شب سر کار بودم وقت نکردم به آرزویم فکر کنم”.

رضا هرگز فرصت نکرد به آرزو‌هایش فکر کند؛ آرزوهایی که توسط طبقه‌ی مسلط غارت شده‌اند و برای کودکان تهیدست جز استثمار و #سرکوب_روزمره چیزی باقی نگذاشته‌اند.
رضا و دیگر کودکان هم‌طبقه‌ی او خودکشی نمی‌کنند بلکه زیر چرخ‌های ماشین ستمِ طبقاتی کشته می‌شوند. مرگ رضا و کودکانی چون او به هیچ‌وجه با گزاره‌های لیبرالیِ ” تصمیم فردی” قابل تفسیر نیست و هر تفسیری از این‌دست فقط به‌معنای تلاشی مذبوحانه برای رفع مسئولیت از حکومت در تأمین پایه‌ای‌ترین حقوق کودکان است. رضا و  امثال او، مقتولانِ سیستمی تا بن دندان سرمایه‌سالارانه و غارتگر هستند. رضا و امثال او به اندوه، ماتم، تسلیت و خیریه‌ نیاز ندارند بلکه به کوشندگانی آگاه نیاز دارند تا علیه پایمال شدن خونِ کودکانِ تهیدست متشکل شوند و آرزوهای غارت شده‌شان را بازپس بگیرند.

————————————————-