از صف‌های طولانی تا خرید نان قسطی، نان باز هم گران‌تر می‌شود
در این میان، نکته‌ی حائز اهمیت، ثابت ماندن دستمزد کارگران خباز در برابر امواج گرانی‌هاست. دستمزد خبازان براساس یک رویه‌ی عرفی به قیمت نان گره خورده است. یعنی با هر افزایش قیمت نان، حقوق آنان نیز می‌بایست روندی صعودی داشته باشد. اما این امر عرفی، نه به‌صورت صد در صدی و فراگیر که پس از گرانی ۷۰ درصدی آرد، به‌صورت ثابت نیز باقی مانده است. ….
—————————————————————–
از صف‌های طولانی تا خرید نان قسطی، نان باز هم گران‌تر می‌شود
بیژن نوروز مقدم، رییس اتحادیه نانوایان سنتی تهران، اعلام کرد که کارگروه استانداری تهران با افزایش ۳۵ درصدی قیمت نان موافقت کرده است. نوروزی مقدم صبح امروز ۷ دی‌ماه در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا اعلام کرد: «درخواست اولیه اتحادیه نانوایان سنتی تهران، افزایش ۷۰ درصدی قیمت نان بوده است». با وجود این که در شهریور ۹۹ قیمت نان ۴۵ درصد افزایش یافت، او تاکید کرد: «قیمت جدید هم هزینه‌های نانوایان را پوشش نمی‌دهد».
صحبت از گرانی ۳۵ درصدی نان در کنار افزایش پله‌ای تورم ۴۱/۴ درصدی و افزایش ۷۰ درصدی آرد طی ۴ ماه گذشته قرار خواهد گرفت. حال با دو پرسش مواجهیم:
۱) تبعات این گرانی چه بلایی بر سر سازوکار اقتصادی نانوایان آورده که با هر میزان افزایش قیمت، باز هم ضررهایشان رفع نمیشود؟
۲) آیا افزایش گرانی و تورم‌ها، به افزایش دستمزد کارگران خباز و بهبود شرایط معیشتی‌شان ختم خواهد شد؟
در پی گرانی ۷۰ درصدی قیمت آرد، بیش از نیمی از نانوایی‌های نیمه‌یارانه‌ای، پخت نان را به مدت ۲ هفته تعطیل کردند. نانوایی‌های شهرهای مشهد، تبریز، بوکان، سقز، شاهین‌دژ، سردشت و میادوآب با هر افت و خیزی به پخت نان مشغول بودند، اما در پی تبعات این افزایش قیمت، پخت نان را متوقف کرده و شاهد صف‌های طویل تهیه‌ی نان از سوی مردم شهر خود بودند.
در میان این شهرها، زابل نیز با وضعیتی بحرانی روبه‌رو شد و طبق گفته‌ی غلامرضا گنجی، فرماندار زابل، نانوایی‌ها با اعلام «گرانی اقلام مورد نیاز پخت نان» دست از کار کشیدند.
حالا در فاصله‌ای چهار ماهه از تثبیت این گرانی‌ها، افزایش ۳۵ درصدی نان تهران، نمایانگر افزایش محرومیت و تزریق فقر بیشتر در سفره‌ی بی‌ثبات‌کاران و مطرودان است. طی این مدت نیز فروش قسطی نان در سیستان و بلوچستان و یا تصاویری از تعیین قیمت خرید یک سوم نان‌های بربری و سنگگ در نانوایی‌های مناطق جنوبی تهران، حاکی از خالی‌تر شدن هر روزه‌ی سفره‌ی فرودستان بوده است.
در این میان، نکته‌ی حائز اهمیت، ثابت ماندن دستمزد کارگران خباز در برابر امواج گرانی‌هاست. دستمزد خبازان براساس یک رویه‌ی عرفی به قیمت نان گره خورده است. یعنی با هر افزایش قیمت نان، حقوق آنان نیز می‌بایست روندی صعودی داشته باشد. اما این امر عرفی، نه به‌صورت صد در صدی و فراگیر که پس از گرانی ۷۰ درصدی آرد، به‌صورت ثابت نیز باقی مانده است. همه‌ی اینها در حالیست که فارغ از افزایش قیمت نان که خود یک عامل تورم‌زاست، مزد کارگران خباز باید هر ساله به روال سایر کارگران افزایش یابد، امری که منوط به گرانی نان می‌شد و حالا هم ماه‌هاست که علیرغم مجموع تورم و گرانی‌ها، ثابت مانده است.
از سوی دیگر، کنشگران این صنف، صنعتی شدن روزافزون نانوایی‌ها را در زمره‌ی عوامل دیگری می‌دانند که آینده کارگران خباز را تهدید می‌کنند. این رویه یعنی روز به روز بر تعداد کارگران بیکار نانوایی‌ها افزوده می‌شود و هیچکس پاسخگوی وضعیت موجودشان نیست.
«متن از گروه نویسندگان #سرخط»
https://t.me/SarKhatism
————————————————
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.