نیروهای سپاه پاسداران و مرصاد طی ۲۴ ساعت گذشته، بیش از ۵۰ سوخت‌بر را در مرز سراوان کشته و یا به‌شدت مجروح کردند. جنایت جمهوری اسلامی در تزریق فقر، نابرابری و آغشته کردن نان کولبران و سوختبران، تاریخی طویل دارد. ….

————————————————————

#سرخط: زندگی سوخت‌بران، یک عمر در تبعیض و گلوله

(به یاد خدیجه دهانی، زن بلوچی که مقابل چشم فرزندان خود کشته شد).

نیروهای سپاه پاسداران و مرصاد طی ۲۴ ساعت گذشته، بیش از ۵۰ سوخت‌بر را در مرز سراوان کشته و یا به‌شدت مجروح کردند. جنایت جمهوری اسلامی در تزریق فقر، نابرابری و آغشته کردن نان کولبران و سوختبران، تاریخی طویل دارد.
از «عباس الله‌وردی» دانشجوی ترم ششم علوم تربیتی دانشگاه شیراز و اهل سراوان که‌ برای تهیه‌ی مخارج دانشگاه در مسیر سراوان/کوهک سوخت‌بری می‌کرد تا نفر به نفر محرومانی که در پی تعقیب و گریز ماموران، جان خود را از دست دادند، به اسامی احراز هویت شده‌ی ۱۰ سوخت‌بر کشته شده اضافه خواهند شد.

سوخت‌برانی که در پی گلوله‌های ماموران، خودروی آنان منفجر شد، چشم و دست‌های خود را از دست دادند، مجروح شدند و در یک روند استمراری با افزایش فقر و تبعیض جان دادند.
حسین ترکمانی، محمد جلالی، یاسر بهالدین زهی، میثم ندرت زهی، اکبر شیخ حسینی، محمد زاروزهی، یحیی فقیری و رسول نوتی تنها بخش اندکی از سوخت‌بران کشته‌شده‌ی یک سال گذشته است که نام‌شان مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته است.

کشتار سوختبران، تنها قتلِ حق حیات یک محروم نیست. فاجعه‌ی شلیک به خودروهای سوخت‌بران، بدل به انفجاری میشود که نه فقط جان یک فرودست که بی‌شمار محروم حاضر در مناطق مرزی را نیز گرفته است.
کشته و زخمی شدن ۸ تن از فرودستان شهرستان ریگان بر اثر تیراندازی پیاپی یگان نیروی انتظامی به خودروی یک سوخت‌بر بلوچ در ۱ مرداد ۹۸ از حافظه‌ی جمعی چه کسی پاک خواهد شد؟
«خمپاره‌»های پرتاب شده‌ی سپاه به سوی دسته‌ی سوختبران حاضر در مرز سراوان در ۳۰ تیر ۹۸ چطور؟

خدیجه دهانی زن بلوچی بود که در ۲۲ آذرماه سال جاری با خودروی ماموران اطلاعات زیر گرفته شد و پیش چشم فرزندان خود به قتل رسید.
ماموران اطلاعات به همراه هنگ مرزی، در حال مصادره‌ی یک خودروی سوختبر در یکی از جاده‌های راسک بودند که مردم حاضر در آن جاده، راه آنها را بستند و اجازه‌ی مصادره را به ماموران ندادند. ماموران، در واکنش، خدیجه دهانی را پیش چشم فرزندانش با خودرو زیر گرفتند و سپس گریختند. خانواده‌ی دهانی در حال بازگشت از مراسم عروسی بودند که خدیجه این‌گونه به قتل رسید.

سوخت‌بران سیستان و بلوچستان به مدد اعمال محرومیت ساختاری جمهوری اسلامی، راهی جز سوخت‌بری پیش پای خود ندارند. مطرودان این خطه نان خود را از میان تعقیب و‌گریز ماموران مسلح ناجا، سپاه پاسداران و مرصاد و شلیک‌های مستقیم آنان به‌دست می‌آورند. فقدان عامدانه‌ی تخصیص بودجه جهت اشتغال‌زایی، حق آموزش رایگان و برابر و کارآمدی وضعیت بهداشت و درمان، ساکنین سیستان و بلوچستان را طی چهل و سه سال گذشته با فقر و محرومیت روبه‌رو کرده است. محرومیتی که دامنه‌ی آن از آب لوله‌کشی سالم، بهره‌مندی از برق و گاز، حق سرپناه امن، صدور اوراق هویتی و شناسنامه و حق حیات را شامل می‌شود. مرگ بر حاکمیتی که بی‌وقفه می‌کشد، زنده‌باد مقاومت محرومانی که جز مشت‌های گره کرده خود، حالا سال‌هاست که هیچ چیزی برای از دست دادن، ندارند.

«متن از گروه نویسندگان #سرخط»
https://t.me/SarKhatism

——————————————————