نه گلایه‌ای دارم و نه شکایتی. این رشته‌توییت رو نوشتم صرفن به قصد روایت یکی از «قانون»هایی که برای امثال منِ افغانستانیِ متولدِ ایران وجود داره. ….

————————————————-

بخوانید از رفتار نژادپرستانه‌ی ماموران دولت با یک افغانستانیِ متولد ایران

‏اومدم اراک برای تمدید اقامت پاسپورت. سرهنگه فهمید ساکن تهرانم، گفت «حق نداری از اراک خارج بشی! برات تخلف ثبت میکنم. تخلف بعدی از ایران طردت می‌کنم»
آخر سر هم چون میدونست باید برگردم تهران پاسپورتمو گرفت که مجبور شم بمونم وفردا برم دنبالش.
لب خیابون نشستم دنبال جا میگردم شب بمونم.
شخصی که به تهران ساکن بودنم گیر داد و پاسپورتم رو گرفت و پس نداد، اسمش هست «محمدپور». درجه‌ش رو مطمئن نیستم سرهنگه یا چیز دیگه.
امروز رفتم برای پیگیری. جناب محمدپور که ظاهرن با همکاران و رئیسش هماهنگ کرده بود گفت «این همونیه که اقامت اراک داره و ساکن تهرانه!»
‏رئیس بخش گذرنامه (آقای هاشمی) بلافاصله گفت «اقامتش رو تمدید نمی‌کنیم. پاسپورتش رو هم نمیدیم. بفرستیدش بره.»
سکوت کردم و نشستم روی صندلی. بعد از نیم ساعت یکیشون صدام کرد و گفت «باید بیای اراک ساکن بشی». گفتم نمی‌تونم.
‏گفت «پس باید بری تهران و درخواست بدی برای انتقال اقامت به اونجا (که البته احتمال قبولیش خیلی کمه؛ در حد ۵درصد). اگر نه، “مجبوری” سکونتت رو منتقل می‌کنی به اراک. برای این کار هم باید قولنامه معتبر با کد رهگیری بیاری.
‏ما هم یه نفر رو می‌فرستیم برای تحقیق که مطمئن بشیم وسایلت رو آوردی و واقعن ساکن همون خونه‌ای.»
کلا ۵ روز بهم فرصت دادن که یکی از این دو کار رو انجام بدم؛ در غیر این‌صورت، ابطال اقامت! “لطف”ی که بهم کردن، پاسپورتم رو پس دادن.
‏خلاصه که اقامتم رو تمدید نکردن. الان دارم میرم سمت تهران. هر آن احتمال داره به “جرم”ِ نداشتنِ اقامت، بفرستنم اردوگاه و ردمرزم کنن.
‏نه گلایه‌ای دارم و نه شکایتی. این رشته‌توییت رو نوشتم صرفن به قصد روایت یکی از «قانون»هایی که برای امثال منِ افغانستانیِ متولدِ ایران وجود داره.

راوی محمدتقی صفری ” همیشه مهاجر”

سرخط:
https://t.me/SarKhatism

———————————————————