http://www.kanoonm.com/1254#more-1254

در باره ضرورت ایجاد تشکل سراسری کارگران

امیرعباس آزرم‌وند

از مهم‌ترین خبرهایی که طی روزهای اخیر در جنبش کارگری و چپ ایران مورد بحث قرار گرفته، گزارش نشست جمعی از فعالان کارگری در سقز است. در این گزارش به ضرورت ایجاد تشکلی بزرگ‌تر و سراسری‌تر برای جنبش کارگری ایران اشاره شده است که می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که برخی از فعالان کارگری از جمله شرکت‌کنندگان در این نشست، ضرورت همکاری‌های گسترده‌تر و متحدتر را از مهم‌ترین نیازهای کنونی جنبش کارگری می‌دانند. این احساس نیاز خود می‌تواند مژده حرکت به جلویی در جنبش نوین کارگری ایران باشد.

جنبش نوین کارگری ایران از حدود ده‌سال پیش شکل جدیدی به خود گرفت و از آن زمان تشکل‌های مختلف کارگری با تحمل تمام فشارها ایجاد شده و به حرکت خود ادامه دادند. این تشکل‌ها تاحدودی در شکل منطقه‌ای باقی ماندند و از حدود جغرافیایی خود فراتر نرفتند. دستاوردهای این دوره در جنبش کارگری ایران غیرقابل کتمان است که البته پرداختن به تمامی آن‌ها از حوصله این یادداشت خارج است، حال وقتی امروز خبر از گرایش و حرکت عده‌ای از فعالان کارگری برای گذار مرحله منطقه‌ای به سراسری در محافل کارگری شنیده می‌‌شود و قدم‌های (هرچند کوچک) در این راه برداشته می‌شود، می‌تواند همه را به آینده این جنبش امیدوارتر کند. در واقع حتی با نگاهی گذرا هم می‌توان دریافت که جنبش کارگری ایران در شرایط کنونی دیگر در مرحله و مداری بالاتر از آن‌چه که ده‌ سال قبل بود قرار گرفته است و نتیجتا فعالان کارگری امروز باید مسیر مناسب امروز را برای جنبش کارگری رقم بزنند. به نظر نگارنده حرکت به سمت ایجاد تشکل سراسری و عمل متحدانه‌تر طبقه کارگر در مبارزات خود تکامل منطقی و دیالکتیکی مسیر گذشته است و این عمل می‌تواند راهگشای مبارزات طبقه کارگر قرار بگیرد.

موضوع دیگری نیز که این‌جا می‌ماند و باید حتما مدنظر قرار بگیرد چگونگی چینش نیروها در تشکل جدید و حتی شرکت‌کنندگان در این مباحث است. تجربیات ده‌ سال اخیر جنبش کارگری ایران، تجربیاتی گرانبها و ارزشمند بوده است که می‌تواند و باید چراغ حرکت آینده جنبش باشد. از مهم‌ترین تجربیاتی که جنبش کارگری در سال‌های اخیر داشته است ضرورت طرد و افشای اپورتونیسم راست و «چپ» است. اپورتونیسم راست امروزه خود را به شکل چندین تشکل دست ساز حکومتی و یا محافلی با رانت مستقیم دولت نشان می‌دهند. این تشکل‌ها همواره در جنبش کارگری سعی در القای آمیزه‌ها و مفاهیم لیبرالیستی و ضد کارگری داشته‌اند، در کناراین موضوع این دسته محافل همواره به دنبال این هستند که کارگران را پیاده نظام یک جناح حکومتی در مقابل جناح دیگر کنند. بعد از روی کار آمدن روحانی و دولتش، تمام ترهات این دست روشنفکران«پوچ» برملا شد و به اندازه کافی آبرو باخته‌اند. هر چند که هنوز خود را از تک و تا نمی‌اندازند!! بخشی از این فرصت طلبان از جناح راست که ظاهرا مستقل مینمایند، خواسته های کارگران را تنها محدود به اضافه دستمزد میکنند و از خواسته های عمومی کارگران برای داشتن یک زندگی شرافتمندانه انسانی فاصله می‌گیرند.

در مقابل این جناح گرایشی در جنبش کارگری و عموما در تشکل‌های مستقل کارگری شکل گرفت که مصداق بارز اپورتونیسم «چپ» است. خصوصیت بارز این گرایش سکتاریسم است. در واقع این گرایش همواره منافع گروهی یا محفلی خود را ارجح‌تر از منافع طبقه کارگر می‌دانست و هیچ ابایی از زدن انگ‌های مختلف به فعالان صادق کارگری نداشت. این گرایش برای سلسله بحث هایی مانند نشست سقز به سان زهر عمل می‌کند و اتفاقا منتظر است تا انواع اتهامات را به شرکت کنندگان در این نشست وارد ‌کند و در محافل خود شدیدا از به نتیجه رسیدن مباحث اتحاد بیمناک هستند زیرا که این گرایش در سال‌های گذشته نشان داده است که هر گاه فعالان کارگری به یکدیگر نزدیک شده‌اند یا به سهم خواهی پر داخته‌اند که سهم ما “کو؟” و یا به انواع تر فندها از آن جلو گیری کرده‌اند .

سکتاریست‌ها برای این مباحث گفته شده خطر بزرگتری به نسبت رفرمیست‌ها به حساب می‌آیند زیرا رفرمیست ها جایی در این‌گونه نشست‌ها ندارند، اما سکتاریست‌ها زیر شعارهای رادیکال جنبش کارگری خود را پنهان می کنند اما بزرگترین ضربه‌ها را به جنبش و تشکل‌های مستقل کارگری وارد می‌کنند.

جنبش نوین کارگری ایران از حدود ده‌ سال پیش شکل جدیدی به خود گرفت و از آن زمان تشکل‌های مختلف کارگری با تحمل تمام فشارها ایجاد شده و به حرکت خود ادامه دادند. این تشکل‌ها تاحدودی در شکل منطقه‌ای باقی ماندند و از حدود جغرافیایی خود فراتر نرفتند …. (دنباله…)

ایران و ۱+۵ از ماه مه تهیه پیش‌نویس توافق جامع را «آغاز می‌کنند »

یک مقام ارشد آمریکایی گفته است ایران و گروه ۱+۵ از ماه مه ( اواسط اردیبهشت) مذاکره برای تهیه پیش‌نویس توافق جامع هسته‌ای را شروع می کنند.

این مقام ارشد آمریکایی که نخواست نامش فاش شود، تصریح کرده است که مذاکرات جاری ایران و گروه ۱+۵ در حال پیشرفت است.

ایران و کشورهای آمریکا، بریتانیا، فرانسه، چین و روسیه به همراه آلمان سوم آذرماه برای حل مناقشه هسته ای ایران به توافقی شش ماهه با عنوان «برنامه اقدام مشترک» دست یافتند. طبق این توافق موقت،‌ ایران برخی از فعالیت های هسته ای خود را کاهش می دهد و در مقابل گروه ۱+۵ برخی از تحریم ها علیه ایران را تعدیل کرد.

این مقام ارشد آمریکایی روز جمعه تصریح کرده است: «ما برنامه کاری برای دستیابی به توافق جامع را آماده کرده ایم که مطابق با آن، تهیه پیش نویس از ماه مه اغاز می شود.»

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، آزانس بین المللی انرژی اتمی پیشتر اعلام کرده بود که ایران تاکنون به تعهدات خود در «برنامه اقدام مشترک» پایبند بوده است. زمان این توافق شش ماهه ژوئن پایان می یابد.

خبر اظهارات این مقام آمریکایی در حالی منتشر شده است که روز جمعه کارشناسان ایران و گروه ۱+۵  دومین روز مذاکرات فنی خود را پشت سر گذاشتند.

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی،  قرار است نتیجه این مذاکرات کارشناسی به مدیران سیاسی گزارش شود و در نشست ۱۸ تا ۲۰ فروردین ماه بین ایران و ۱+۵ به ریاست محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران و کاترین اشتون مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بررسی شود.

در همین زمینه، عباس عراقچی، معاون امور حقوقی و بین الملل وزیر امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای ایران روز پنجشنبه در خصوص این دور از مذاکرات فنی گفته بود: «این مذاکرات در چارچوب گام نهایی توافق ژنو برای رسیدن به راه حل جامع است.»

این مقام ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در خصوص مساله «راکتور اب سنگین اراک»  در این دور مذاکرات گفته بود: «این موضوع و ابعاد فنی آن، و چگونگی از بین بردن نگرانی ها با حفظ ماهیت آب سنگین، یکی از موضوعات فنی است که جزئیات آن توسط کارشناسان بحث خواهد شد.»

پیشر عباس عراقچی در برنامه نوروزی شبکه جام جم همچنین گفته بود که «هیچ گاه در مواجهه با طرف مقابل‌مان خوش‌بینی مفرط نداریم» و «[ما] واقع‌نگر هستیم، زیرا تجربیات تلخ زیادی با طرف مقابل‌مان داشته‌ایم و نمی‌توانیم به آنها کاملا اعتماد کنیم،‌ اما به موفقیت مذاکرات هم امیدواریم».

معاون وزیر امور خارجه ایران تاکید کرده بود که «نشانه‌هایی هم وجود دارد که این امید ما را تقویت می‌کند. این که موفق شده‌ایم گام اول را برداریم و فضا برای مذاکره مثبت شده است، نشان می‌دهد که امکان رسیدن به توافق نهایی هم وجود دارد».

رادیوفردا

دیداری که ارکان نظام را لرزاند

مهدی سامع

ملاقات کاترین اشتون با نرگس محمدی، فعال حقوق‌بشر و گوهر عشقی، مادر زنده یاد ستار بهشتی، برای خامنه ای به شکل حیرت آوری بسیار گران آمده است. پوچ بودن لافهای آیت الله خامنه ای در مورد اقتدار نظام با واکنش بالاترین کارگزاران نظام به این ملاقات، به خوبی برملا شد.

موضع گیری صادق اردشیر آملی لاریجانی، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی نشان دهنده نادانی و مُهمَل گویی رئیس قوه قضاییه است. وقتی او طلبکارانه به صورت سوال مطرح می کند که «در کجای دنیا اجازه می‌ دهند یک خارجی با هر کسی دیدار کند؟ مگر کشور در و پیکر ندارد؟ در کجای دنیا اجازه می‌دهند یک خارجی بیاید و هر جا دلش خواست برود و با هر کسی دیدار کند؛ مگر کشور در و پیکر ندارد؟» نادانی خود را به نمایش می گذارد. لابد در طرح این سوال یک خود فریبی هم وجود دارد. زیرا همه سفرا و کارکنان سفارتهای ولایت خامنه ای در کشورهای اروپایی و هر مقام رژیم ایران که برای ماموریت و یا برای یک امر خصوصی به کشورهای اروپایی سفر کند، می تواند با هر شهروند اروپایی و غیراروپایی ساکن این کشورها دیدار داشته باشد. دیپلمات تروریستها و واسطه های ولایت خامنه ای در سراسر اروپا به اشکال گوناگون با فعالان سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، دولتی و غیر دولتی، ملاقات می کنند. فعالیت و ملاقاتهای کارگزاران حکومت ایران در کشورهای دیگر، به ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا بسیار سهل و در عین حال گسترده است. بنابرین حرف صادق لاریجانی اگر برای فریب عقب افتاده ترین مزدوران رژیم نباشد، ناشی از نادانی و حماقت مطلق رییس قوه قضاییه خامنه ای است.

مُضحِک تر از ادعاهای صادق لاریجانی، برخورد امنیتیها در این مورد است. برای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی این ملاقات آن چنان گزنده بود که عکس آن را دستکاری کردند تا تصویر ستار بهشتی از آن حذف شود. در عکس منتشر شده در سایتهای وابسته به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، تصویر گوهر عشقی مادر زنده یاد ستار بهشتی را از دیدار فعالان اجتماعی با کاترین اشتون حذف کردند تا به خیال خام خود خاطره مظلومیت این مادر قهرمان و پایداری فرزند مبارز اش زنده نشود.

ترس از یک ملاقات در تار و پود ولایت خامنه ای رسوخ کرده است. روز یکشنبه ۲۵ اسفند، مجلس رژیم «کمیته حقیقت یاب» برای بررسی این ملاقات انجام داد.

محمد صالح جوکار نماینده مجلس ارتجاع و یکی از اعضای کمیته حقیقت یاب که از سوی علی لاریجانی برای «‌بررسی دیدار کا‌ترین اشتون با فعالان» اجتماعی تشکیل شده، در گفت ‌و‌ گو با روزنامه شهروند با لحن توهین آمیز که ناشی از حقارت و فرومایگی این کارگزار خامنه ای است، می گوید:«‌با ورود اشتون به ایران آمدند یک پیرزن را چادر سرش کردند تا از او دلجویی کنند». به نظر می رسد که «پیر» بودن این مادر رنجدیده هم برای مزذوران خامنه ای یک تهدید است. برای رژیمی که با زور و سرکوبی حجاب را اجباری کرده، چادر سر کردن گوهر عشقی هم مساله می شود. البته جوکار در روز روشن مثل ولی امرش دروغ می گوید. چرا که هیچ کس چادر سر خانم عشقی نکرده و پوشش وی از همان ابتدا که تصویرش در رسانه های منتشر شد، تغییری نکرده است.

ترس از یک دیدار بر بستر تشدید تضادهای درونی در هِرَم قدرت معنای دقیق تری پیدا می کند. آثار دو عقب نشینی ناگزیر خامنه ای روز به روز بشتر آشکار می شود. این میزان از شدت و حِدَت تضادها در شرایطی هست که مذاکرات اتمی نیز جریان دارد.

احمد آریایی نژاد نماینده مجلس رژیم می گوید:«بازدید دیپلماتها از سران فتنه، ملاقات با آنها دزدکی نیست برنامه‌ریزی شده است، عناصر خدعه و خودفروش داخلی با آنها همکاری می‌کنند….خوشبینی است که به طرف مقابل اعتماد کنیم، ساده‌ لوحی است همه پلهای پست سر خود را خراب نکنید. به دولت هشدار می‌دهیم مواظب این دسیسه ‌های دشمنان داخلی و خارجی باشد.» (رادیو فرهنگ، دوشنبه ۲۶ اسفند)

از این نمونه ها به وفور در رسانه های حکومتی وجود دارد. اظهار نظرهایی که نه در لفافه و رعایت حال خودیهای شریک در قدرت، که با صراحت بیان می شود و من در پایان چند نمونه آن را یادآوری می کنم.

احمد جنتی در نماز جمعه روز ۲ اسفند می گوید:« ای آمریکا ببینید ما چه روی میز داریم، روی میز ما رو ببینید ما که از روی میز شما که نمی‌ترسیم، یکی از شعارهای امسال این بود که ما مشتاق گزینه‌ های روی میزیم، یعنی لبخند تحقیر آمیز به آمریکا، یعنی کی رو تو می‌ ترسونی، کی رو می‌خواهی بترسونی؟ ما رو می‌خواهی بترسونی که ۸ سال جنگیدیم….اگر ما مردم [بخوانید مزذوران خامنه ای] این جور ضد آمریکایی هستیم شما هم باید ضد آمریکایی باشید….یک عده ای در این مملکت دارن شبکه زیرزمینی درست می‌کنند برای رابطه با آمریکا. من نمی‌دانم چی خوردن از این کوزه ای که آمریکا نوشیده که اینها هم دنبالش برون.». (رادیو معارف)

حسن روحانی روز شنبه ۱۰ اسفند در نشست مدیران ارشد وزارت دفاع گفت:«باید نسبت به دیگر کشورها طوری رفتار کرد که حس نکنند ما قصد ضربه زدن داریم، بلکه حس کنند که ما خواهان همزیستی مسالمت ‌آمیز هستیم…..تهدید این نیست که شما یک موشک پرتاب کنید. یا رزمایش برگزار کنید که طرف بترسه، که البته رزمایش در جای خودش یک ضرورت است. شما اصلاً نمی‌خواهی، اصلاً قصد جنگ نداری. یا بدتر، ممکن است اصلاً آمادگی جنگ هم نداشته باشی. بیخودی هی طرف را تحریک می‌کنی جوری که طرف فکر می‌کند شما می‌خواهی بهش ضربه بزنی. خود این می‌شود تهدید.» (بی بی سی)

جعفر شجونی، عضو ارشد حزب مؤتلفه اسلامی، در گفتگو با آریا گفت:«اعتدال حرف مزخرفی است!». (روزنامه ابتکار یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۲)

روزنامه رسالت در سرمقاله شماره دوشنبه ۱۲ اسفند خود به حسن روحانی هشدار شدید داد و خواهان آمادگی اصول‌ گرایان برای مقابله با اصلاح ‌طلبان و سرکوب جریان «فتنه جدید» پشت «ماسک اعتدال» شد.

علی اکبر هاشمی رفسنجانی طی سخنانی در دومین نشست دست اندرکاران حوزه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی در روز یکشنبه ۱۸ اسفند گفت:«رژیم شاه حسینیه ارشاد را تصرف نکرد ولی نظام اسلامی دانشگاه آزاد را تصرف کرد.» (ایلنا)

مهدی کوچک ‌زاده نماینده مجلس ارتجاع:«باید به هاشمی بگویم نامشروع تو هستی و تمام کس و کارت.» (رادیو فردا چهارشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۲)

جعفری نماینده مجلس رژیم:«قهرمانانه بودن نرمش دستگاه دیپلوماسی ثابت نشده، به خدا پناه می‌بریم.» (رادیو فرهنگ یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۲)

همین چند اظهار نظر از میان صدها مورد مشابه نشاندهنده موقعیت شکننده ولایت خامنه ای و تشدید تضادهای درونی آن است. این تضادها در سالی که آغاز شده در تمامی عرصه ها تشدید می شود.

ویروس ابولا به کشور مالی هم سرایت کرد

بی بی سی: مقامات دولتی در مالی گفته اند که سه نفر در نزدیکی مرز این کشور با گینه به ویروس ابولا مبتلا شده‌اند. این افراد به قرنطینه منتقل شده اند و دولت مالی از شهروندان خود خواسته که حتی‌المقدور از تردد در مناطق مرزی با گینه خودداری کنند. در گینه، که مرکز شیوع ابولا بوده، تا کنون ۸۶ نفر جان خود را از دست داده‌اند. ورود افراد از منطقه مرزی به باماکو، پایتخت مالی، با محدودیت مواجه است و مسافرین ورودی در فرودگاه باید از مقابل دوربین‌های حساس به حرارت بدن عبور کنند تا مشخص شود که تب دارند یا نه. این ویروس که واکسن و درمان ندارد، پیشتر از گینه به لیبریا سرایت کرده بود. در لیبریا از ۱۲ نفری که به ویروس ابولا مبتلا شده اند تا کنون شش نفر مرده اند. مقامات سیرالئون نیز گفته اند که موارد مشکوک به ابولا در آن کشور مشاهده شده است و سنگال نیز مرزهای خود را بر روی گینه بسته است. عربستان سعودی که نگران شیوع ویروس ابولا در آن کشور است، صدور ویزای حج عمره برای اتباع گینه و لیبریا را به حالت تعلیق در آورده است. پیش از این ابولا در جمهوری دموکراتیک کنگو و اوگاندا، در چند هزار کیلومتری گینه، دیده شده بود. ویروس ابولا سبب تب همراه با خونریزی، ضعف، درد ماهیچه ها، تهوع، اسهال و در نهایت مرگ در اثر خونریزی داخلی می شود.

نامه/ نگران آقای شاهرخ زمانی هستیم

آژانس کُردپا: جمعی از زندانیان سیاسی رجایی‌شهر کرج با انتشار نامه‌ای از شاهرخ زمانی اعلام حمایت کردند.

پانزده زندانی (۱۶ زندانی) سیاسی ضمن ابراز نگرانی از محل نگهداری این فعال کارگری، از نهادهای حقوق‌بشری و شخصیت‌های آزاده درخواست کمک و حمایت نمودند.

متن این نامه که در اختیار خبرنگار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته، عینا منتشر می‌شود:

نزدیک به یک‌ماه پیش مسئولین زندان رجایی‌شهر در اقدامی غیرقانونی زندانی سیاسی، شاهرخ زمانی عضو سندیکای نقاشان را به زندان قزلحصار انتقال دادند.

برخلاف قانون تفکیک جرائم، این زندانی در بند ٣ زندان قزلحصار نگهداری می‌کنند و به همین دلیل ایشان ناگزیر برای فریاد دادخواهی خود از همان زمان دست به اعتصاب غذا زد.

اینک بیش از ٢٩ روز است این زندانی در اعتصاب غذا بسر می‌برد، درخواست قانونی‌اش این است که او را به زندان رجایی شهر برگردانند.

بنابر اخبار واصله وضعیت جسمی شاهرخ زمانی وخیم است و عدم پاسخگوی به خواست قانونی‌اش نقض آشکار حقوق‌بشر و حقوق زندانیان به شمار می‌آید.

در حالیکه همه نهادهای بین‌المللی حقوق‌بشری رژیم جمهوری اسلامی را به دلیل نقض سیستماتیک حقوق‌بشر محکوم کرده و به همین دلیلی از همه نهادهای حقوق‌بشری و شخصیت‌های آزاده و انسان‌های آگاه می‌خواهیم به دفاع از خواست قانونی شاهرخ زمانی برخاسته و اجازه ندهند این زندانی ستمدیده بیش از این در خطر قطعی ناشی از اعتصاب غذا قرار بگیرد.

شایان ذکر است میزان محکومیت غیرقانونی شاهرخ زمانی یازده سال و شش ماه است تاکنون به زندان‌های مختلف تبعید شده است.

زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به ترتیب حروف الفبا:

بهنام ابراهیم‌زاده، محمدامیر خیزی، محمدرضا برهانی، محمد جراحی، شهرام چینیان، افشین حیرتیان، خالد حردانی، حشمت‌الله طبرزدی، اسماعیل فتاح، صالح کهندل، سعید ماسولی، محمدعلی منصوری، آرش محمدی(زندان تبریز)، میثاق یزدان‌نژاد، محمد سیف زداه، ناصح یوسفی

باز تکثیر از :

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

۱۶/۱/۱۳۹۳

توضیح لازم :

زندانیان امضاء کننده نامه فوق پس از انتشار نامه خود توسط آژانس خبر رسانی کردستان (کردپا) اعلام کردند که نام آقای محمد سیف زاده  به لیست امضا کنندگان اضافه نامه/ نگران آقای شاهرخ زمانی هستیم

آژانس کُردپا: جمعی از زندانیان سیاسی رجایی‌شهر کرج با انتشار نامه‌ای از شاهرخ زمانی اعلام حمایت کردند.

پانزده زندانی (۱۶ زندانی) سیاسی ضمن ابراز نگرانی از محل نگهداری این فعال کارگری، از نهادهای حقوق‌بشری و شخصیت‌های آزاده درخواست کمک و حمایت نمودند.

متن این نامه که در اختیار خبرنگار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته، عینا منتشر می‌شود:

نزدیک به یک‌ماه پیش مسئولین زندان رجایی‌شهر در اقدامی غیرقانونی زندانی سیاسی، شاهرخ زمانی عضو سندیکای نقاشان را به زندان قزلحصار انتقال دادند.

برخلاف قانون تفکیک جرائم، این زندانی در بند ٣ زندان قزلحصار نگهداری می‌کنند و به همین دلیل ایشان ناگزیر برای فریاد دادخواهی خود از همان زمان دست به اعتصاب غذا زد.

اینک بیش از ٢٩ روز است این زندانی در اعتصاب غذا بسر می‌برد، درخواست قانونی‌اش این است که او را به زندان رجایی شهر برگردانند.

بنابر اخبار واصله وضعیت جسمی شاهرخ زمانی وخیم است و عدم پاسخگوی به خواست قانونی‌اش نقض آشکار حقوق‌بشر و حقوق زندانیان به شمار می‌آید.

در حالیکه همه نهادهای بین‌المللی حقوق‌بشری رژیم جمهوری اسلامی را به دلیل نقض سیستماتیک حقوق‌بشر محکوم کرده و به همین دلیلی از همه نهادهای حقوق‌بشری و شخصیت‌های آزاده و انسان‌های آگاه می‌خواهیم به دفاع از خواست قانونی شاهرخ زمانی برخاسته و اجازه ندهند این زندانی ستمدیده بیش از این در خطر قطعی ناشی از اعتصاب غذا قرار بگیرد.

شایان ذکر است میزان محکومیت غیرقانونی شاهرخ زمانی یازده سال و شش ماه است تاکنون به زندان‌های مختلف تبعید شده است.

زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به ترتیب حروف الفبا:

بهنام ابراهیم‌زاده، محمدامیر خیزی، محمدرضا برهانی، محمد جراحی، شهرام چینیان، افشین حیرتیان، خالد حردانی، حشمت‌الله طبرزدی، اسماعیل فتاح، صالح کهندل، سعید ماسولی، محمدعلی منصوری، آرش محمدی(زندان تبریز)، میثاق یزدان‌نژاد، محمد سیف زداه، ناصح یوسفی

باز تکثیر از :

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

۱۶/۱/۱۳۹۳

توضیح لازم :

زندانیان امضاء کننده نامه فوق پس از انتشار نامه خود توسط آژانس خبر رسانی کردستان (کردپا) اعلام کردند که نام آقای محمد سیف زاده  به لیست امضا کنندگان اضافه شود

شود