فروش قسطی نان در سیستان و بلوچستان

برخی شهروندان در سیستان و بلوچستان به دلیل مشکلات معیشتی به خرید قسطی نان روی آورده‌اند و در برخی مناطق به نانوانی‌ها بدهکارند، آنها در گرو خرید نان کارت ملی گرو می‌گذارند. ….

——————————————————

6107

فروش قسطی نان در سیستان و بلوچستان

به گزارش تجارت‌نیوز، با خط نه چندان خوشی نوشته است: «حساب نان وایی» آخرین صفحه دفتر حساب را با خودکار آبی به دو نیم کرده و ردیف‌های طولانی اسم است که پشت هم قطار شده‌اند. سمیرا.ب- احمد.ک- سالم.ر- رامین.ج- نازخاتون.پ و … عددهای روبروی اسامی باورنکردنی هستند.

یکی ۱۵ هزار تومان بدهکار است و دیگری فقط ۳ هزار تومان. بدهی یکی به ۷۰ هزار تومان می‌‌رسد و نانوا را شاکی کرده است.  نانوایی که خودش یکی از اهالی قصرقند است. قصرقند سیستان و بلوچستان که حالا اهالی‌اش نان را نسیه می‌خرند و نانوای فقیر می‌گوید که دستان خودش هم تنگ است و آنقدرها نمی‌تواند نسیه‌فروشی کند.

این اما ماجرای یک نانوایی نیست. نانواهایی در زابل سیستان و بلوچستان یا حتی رودان هرمزگان و دشتی بوشهر وجود دارند که نان را قسطی می‌فروشند. بعضی‌هایشان کارت ملی مشتری‌ها را گرو گرفته‌اند و بعضی هم به حساب آشنایی و همسایگی کار می‌کنند و فقط به نوشتن اسم و بدهی اکتفا کرده‌اند.

رحیم پرموته، نانوای سیستان و بلوچستانی می‌گوید که اینجا خانواده‌های زیادی هستند که تنها منبع درآمدشان یارانه است. خانواده‌های ۸-۹ نفره که مجموع یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی و یارانه بنزین‌شان به یک میلیون تومان نمی‌رسد. آنها هر ماه منتظر واریز یارانه‌هایی هستند که با آن بدهی نان‌شان را می‌دهند. البته گهگاه، خیریه‌ای پیدا می‌شود که سراغ نانوایی‌ها می‌آید و بدهی بدهکاران نانوایی‌ها را صاف می‌کند اما پرموته معتقد است که این کارها چه فایده‌ای دارد؟

سیستان و بلوچستان سالهاست که زمینگیر خشکسالی شده و رد نمک تفتیده بر جای جای خاکش دیده می‌شود. خاک شور و نبود آب، زمین‌های کشاورزی را سوزانده و باغ‌های موز و خرما را خشکانده است. ماهیگیران کوچک اجازه دارند فقط در سواحل تور بیندازند اما کشتی‌های تجاری بزرگ ذخایر دریا را آنقدر شخم زده‌اند که دیگر سهمی به تور ماهیگیران خرده پا نمی‌افتد. دلخوشی سیستان و بلوچستانی‌ها به همین بندر چابهار و اسکله‌های کلانتری و بهشتی است که این روزهای تحریم و کرونا سوت و کورشان کرده و ماه به ماه است که کشتی در آن لنگر نمی‌اندازد تا کارگران فقیر بارهایش را به دوش بگیرند و جابه‌جا کنند و نانی درآورند

———————————————-

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.