اگر کره ندارید، آووکادو بخورید!
عرضه‌ی ۳۸ هزار تومانی هر شانه تخم‌مرغ، توزیع ۴۰ هزار تومانی هر کیلو مرغ و متوسط ۲۵ هزار تومانی هر کیلو برنج، در کنار عدم ثبات در قیمت نان آزاد پز و دولتی پز در هر منطقه، وضعیت موجود را فراتر از مختصات یک بازار رانتی و در نوسان، و در سطح تلاش برای بقای کلیت مزدبگیران قرار می‌دهد. ….
——————————————————
اگر کره ندارید، آووکادو بخورید!
موج گرانی‌های افسارگسیخته‌ی سال جاری و پیوند آن با افزایش ساعتی نرخ ارز، تبعات خود را در کوچک‌تر شدن سبد معیشت خانوار کارگری نمایان می‌کند. به‌صورت پیوسته، یکی از علل این گرانی‌ها را توقف ورود کالاهای اساسی با ارز دولتی اعلام می‌کنند. امری که برای جمعیت مزدبگیران به‌معنای افزایش چند ده درصدی اقلام و کاهش قدرت خریدشان معنا می‌شود.
طی روزهای گذشته، کیانوش جهان‌پور، رئیس مرکز روابط عمومی وزارت بهداشت پس از اعلام افزایش ۸۰ درصدی قیمت کره و احتمال نایاب شدن آن در بازار، خرید آووکادو را جایگزین بهتری برای کره دانست! وقاحتی که یادآور اظهارنظر ماری آنتوانت، آخرین ملکه پیش از انقلاب کبیر فرانسه بود: «مردم اگر نان ندارند، خب به‌جای آن کیک بخورند!».
افزایش ساعتی قیمت سکه و ارز، منطق بی‌ثباتی حداکثری خود را در اساسی‌ترین کالاهای سبد معیشت کارگران نیز وارد کرده است. دامنه‌ی گسترده‌تر این نوسانات که از مرداد ۹۷ با شدت بیشتری همراه شد با افزایش قیمتِ ساعتی روبه‌روست، به‌طوری که جمعیت کارگران با فقدان هرگونه دورنمایی از قدرت خرید خود در ماه جاری و نسبت آن با ماه‌های آتی مواجه خواهند بود.
عرضه‌ی ۳۸ هزار تومانی هر شانه تخم‌مرغ، توزیع ۴۰ هزار تومانی هر کیلو مرغ و متوسط ۲۵ هزار تومانی هر کیلو برنج، در کنار عدم ثبات در قیمت نان آزاد پز و دولتی پز در هر منطقه، وضعیت موجود را فراتر از مختصات یک بازار رانتی و در نوسان، و در سطح تلاش برای بقای کلیت مزدبگیران قرار می‌دهد.
قیمت ارز و سکه در دو روز گذشته با رسیدن دلار به ۲۷ هزار تومان، افزایش قیمت یورو به ۳۲ هزار و ۵۰۰ تومان و رقم ۱۳ میلیونی هر سکه‌ی تمام بها در بازار، وارد مرحله‌ی جدیدی از نوسان دقیقه‌ای شد. دامنه‌ی افزایش قیمت ارز، تاثیرات تورمی خود را در کنار حیاتی‌ترین اقلام معیشتی، به بازار اسمارت فون (گوشی‌های هوشمند) و تبلت نیز وارد می‌کند.
ذکر این دو نمونه، نه در رسته‌ی کالاهایی جانبی و مختص زیست طبقات متوسط جامعه که شرط اولیه‌ی تداوم تحصیل دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان جهت دسترسی به سامانه‌ی شاد و بهره‌مندی از آموزش مجازی و هزینه‌های تحمیلی وارد امده بر آنان است.
طی روزهای گذشته، مصدومیت «مانی هاشمی» کولبر ۱۴ ساله‌ی اهل پاوه که برای تهیه‌ی گوشی هوشمند و ادامه‌ی تحصیل خود و خواهر کوچکش به کولبری روی آورده بود، یک بار دیگر تزریق فقر و نابرابری ساختاری در جامعه، سیاست‌های منفعلانه‌ی آموزش و پرورش در طرح‌های آموزشی و تحمیل خرید این دو کالا بر دوش کارگرانی که به نان شب خود نیز محتاجند را مورد توجه قرار داد.
با افزایش قیمت ارز، قیمت گوشی‌های هوشمند و تبلت تا مرز ۴۰ درصد افزایش قیمت داشته است، به‌طوری که متوسط تهیه‌ی یک گوشی، ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و تا سقف ۱۸ میلیون تومان بالا خواهد رفت.
در کنار این رویه، افزایش سرسام‌آور قیمت مسکن و خودرو نیز پابه‌پای بابقی گرانی‌ها در جریان است. افزایش ۱۱ درصدی قیمت مسکن طی ۲۰ روز گذشته، جابه‌جایی جمعیت مستاجران را با سختی بیشتر و سوق به حاشیه‌نشینی حداکثری روبه‌رو ساخته است. شاید نخستین بار که قیمت یک دستگاه پراید، این یگانه خودروی بی‌کیفیت، ناامن و مرگ‌اور در جاده‌ها با رقم ۱۰۰ میلیون تومان اعلام شد، امید به حباب بودن نرخ قیمت‌ها و عبور از فاجعه‌ی تحمیل شده، قدرتی رسانه‌ای را به‌دنبال می‌داشت، اما در وضعیت فعلی که تنها صعود قیمت‌ها و خالی‌تر شدن سفره و جیب مزدبگیران، حقیقی‌ترین گزاره‌ی موجود است، می‌بایست گفت که تورم و گرانی دورنمایی از ثبات حیات را پیش چشم خیل عظیم مزدبگیران، بی‌ثبات‌کاران، بیکاران و مطرودان باقی نگذاشته است. کسانی که «مسافر کشی» و تن به استثمار اپ‌های تاکسی‌های آنلاینی چون اسنپ، تپسی و کارپینو را نیز در خواب هم نخواهند دید. وضعیتی که نه زندگی، که نفس کشیدن را نیز با گزاره‌ی واریز پول و گرانی‌های دقیقه‌ای روبه‌رو کرده است.
طرح/گیف: مربوط به جنبش عدم پرداخت اجاره‌بها در آمریکا و بی‌خانمانی ناشی از شیوع کرونا.
«متن از گروه نویسندگان #سرخط »
https://t.me/SarKhatism
——————————————–
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.