آنفلوانزای هنگ کنگی سرانجام در سال ۱۹۷۰ و پس از درنوردیدن آسیای شرقی، استرالیا، اروپا و آمریکای شمالی، بدون اقدام جدی از سوی دولت‌ها و پس از بر جای گذاشتن یک میلیون قربانی عملا ریشه کن شد. ماجرای این بیماری، دست‌کم در اروپا جایگاهی در حافظه جمعی مردم ندارد. ….

——————————————–

آنفلوانزای هنگ‌ کنگی: وقتی جهان نسبت به یک میلیون قربانی بی‌تفاوت بود

شیوع جهانگیر ویروس کرونا و خانه‌نشینی نیمی از جمعیت جهان بسیاری را به بازبینی تجربه‌های مشابه در سال‌های نه چندان دور وا داشته است. فارغ از آنفلوانزای اسپانیایی، سارس و ابولا که در زمانی دورتر با بازه جغرافیایی محدودتر آدمیان را گرفتار کردند، در هفته‌های اخیر تجربه «آنفلوانزای هنگ‌ کنگی» در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ قرن بیستم مورد توجه بسیاری از مورخان و نویسندگان قرار گرفته است.

به گزارش یورونیوز، این بیماری ویروسی و عالمگیر شباهت‌های بسیاری با کووید-۱۹ دارد اما واکنش آدم‌ها، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به آن به هیچ وجه شبیه واکنش امروز به شیوع ویروس کرونا نبود.

آنفلوانزای ۶۸
آنطور که سازمان جهانی بهداشت می‌گوید این اپیدمی جهانگیر از چین شروع شد و به سرعت به هنگ کنگ و دیگر کشورهای جنوب شرقی آسیا رسید. سربازان ارتش آمریکا بیماری جدید را در همان سال از ویتنام به ایالات متحده بردند: ۵۰ هزار آمریکایی در سه ماه جان خود را بر اثر ابتلا به آنفلوانزای هنگ کنگی از دست دادند. کمتر از یک سال بعد، بیماری به اروپا رسید.

دولت‌ها و شهروندان، برخلاف شرایط فعلی این بیماری را اساسا نادیده گرفتند. در حالی که آنفلوانزای هنگ کنگی تنها در فرانسه و در طول دو ماه جان ۳۵ هزار نفر را گرفت، یک مجری تلویزیون، آن را آخرین هدیه کریسمس بابانوئل توصیف کرد: «بیماری مرگ‌باری که آنقدر مهربان است که تنها جان بخش کوچکی از مبتلایان را می‌گیرد.» با وجود وضعیت «اسف‌بار» بیمارستان‌ها در بسیاری از شهرهای اروپا، مقام‌های دولتی کمتر و معمولا خیلی دیر درباره این بیماری صحبت و خطرات آن را به مردم گوشزد می‌کردند.

آنفلوانزای هنگ کنگی سرانجام در سال ۱۹۷۰ و پس از درنوردیدن آسیای شرقی، استرالیا، اروپا و آمریکای شمالی، بدون اقدام جدی از سوی دولت‌ها و پس از بر جای گذاشتن یک میلیون قربانی عملا ریشه کن شد. ماجرای این بیماری، دست‌کم در اروپا جایگاهی در حافظه جمعی مردم ندارد. سازمان جهانی بهداشت آنفلوانزای هنگ کنگی را پس از آنفلوانزای اسپانیایی و آنفلوانزای آسیایی، مرگ‌بار ترین بیماری ویروسی این دسته در قرن بیستم ارزیابی کرد.

—————————–