اینکه چرا در شرایط حاد کرونا دولت دست بیمارستان‌های خصوصی را باز گذاشته تا برای بالا بردن سود خود چنین یکه‌تازی کنند، البته به منافع خود مقامات دولتی (به‌عنوان بخش مهمی از سهام‌داران این بیمارستان‌های خصوصی) برمی‌گردد. ….

———————————————————

کرونا و موج اخراج کارکنان در بیمارستانهای خصوصی: ضرورت عمومی کردن (+ویدیو)

اخراج سریالی کارکنان از بیمارستان‌های خصوصی در دورۀ کرونا به سرعت در حال افزایش است. بطوریکه بر مبنای داده‌های سازمان نظام پرستاری، تخمیناً بیش از ۵ هزار پرستار در دوماهۀ اخیر فقط در شهر تهران از کار اخراج شده‌اند. بهانۀ این بیمارستان‌های خصوصی، کاهش تعداد عمل‌های جراحی به خاطر شیوع کروناست. با وجود پولی‌بودن درمان #کرونا در این بیمارستان‌ها، اما برخی علیرغم سهمیۀ اجباری حتی از پذیرش بیماران کرونایی سر باز می‌زدند و از آن سو برخی دیگرشان همزمان با اخراج‌ها، در حال جذب و استفاده از «پرستاران داوطلب» با قرارداد ۸۹ روزه، مزد پایین و بدون کارانه هستند.

اینکه چرا در شرایط حاد کرونا دولت دست بیمارستان‌های خصوصی را باز گذاشته تا برای بالا بردن سود خود چنین یکه‌تازی کنند، البته به منافع خود مقامات دولتی (به‌عنوان بخش مهمی از سهام‌داران این بیمارستان‌های خصوصی) برمی‌گردد.

در این ویدیو با نگاهی به وضع رؤسای یکی از همین بیمارستان‌ها که از لندن دستور اخراج ۶۰۰ نفر از کارکنان را صادرکرد، نشان می‌دهیم که این اخراج‌ها با حفظ حاشیۀ سود میلیاردی سهامداران‌شان ارتباط مستقیم دارد: بیمارستان آتیه

***
متن ویدیو: با انتشار ویدیوی «بغض پدرانه» و «اشک» دکتر خلیل علیزاده (رئیس بیمارستان آتیه) بابت تعدیل اجباری نیرو در بیمارستان آتیه، ناگهان رسانه‌ها از «پول‌دوست‌ترین» پزشک شناخته‌شدۀ ایران چهرۀ یک انسان شریفِ دلسوز و قربانی می‌سازند!

درست در بحبوحۀ بحران کرونا، با یک فرمان او از لندن نیمی از ۱۲۰۰ نفر پرسنل آتیه، اخراج و نیمی دیگر با حقوق تنها ۲۰ روز در ماه بدون احتساب اضافه‌کار و کارانه بر سر کار باقی می‌مانند. به این ترتیب هم ۱۰ روز حقوق ماهانه کادر درمانی به سادگی آب خوردن بالا کشیده می‌شود و هم حجم کارش ۲ برابر می‌شود.

دکتر علیزاده در حالی از «نبود پول» حقوق پرسنل اشک می‌ریزد که خود از محل ۱) ریاست بر بیمارستان آتیه ۲) مطب شخصی ۳) حقوق استادی ۴) سهام سایر بیمارستان‌های خصوصی ۵) عضویت سابق در هیأت مدیره نظام پزشکی تهران ۶) ریاست سابق هیأت مدیرۀ شرکت واردات تجهیزات پزشکی «آرمین طب کارون» و … مبالغ نجومی به جیب زده است.

نه فقط این، که او تا این اواخر به اسم تأییدیۀ «کالج جراحان امریکا»، اقدام به برگزاری دوره‌های ATLS و اعطای مدرک در ازای ۸۰۰ دلار می‌کرده؛ در صورتی که «کالح جراحان امریکا» رسماً اعلام کرده است که این دوره‌ها و مدارک اعطایی در ایران را از اساس به رسمیت نمی‌شناسد! علیزاده در این ۲۰ سال ریاست بر بیمارستان آتیه سودهای نجومی به جیب زد، به طوری که حتی از محل درآمدهای بیمارستان شرکت مستغلاتی «آتیه زیباکنار» را در زمینۀ طراحی و ساخت اماکن گردشگری و تفریحی راه‌اندازی کرد.
جالب است که به گفتۀ یک پزشک سهام‌دار آتیه، علیرغم گردش مالی عظیم این بیمارستان، کل پول‌های واریزی در این ۲۰ سال نه به حساب شرکت یا بیمارستان، که مستقیماً به حساب شخص او واریز می‌شده!

در مورد مقدار واقعی سود هنگفت این بیمارستان پنهان‌کاری می‌شود. اسفند ۹۵، رئیس حسابداری بیمارستان در جلسۀ مجمع عمومی سهامداران رسماً معترف شد که او به قصد فرار مالیاتی، اقدام به حساب‌سازی و دستکاری اعداد برای نمایش کمتر سود می‌کرده است.
دکتر علیزاده در حالی از نبود پول اشک تمساح می‌ریزد که در حال احداث «آتیۀ ۲» به‌عنوان «بزرگترین بیمارستان خصوصی خاورمیانه» با مجموعاً ۱۹۰ هزار مترمربع مساحت در منطقۀ گران‌قیمت شهرک غرب تهران است.
پروژه‌ای با منابع مالی ناروشن، قراردادها و مناقصه‌های مخفیانه، تخلفات گسترده و زدوبند با شهرداری و رانت برخی مقامات عالی‌رتبۀ وزارت بهداشت. این پزشک اصلاح‌طلب البته بخشی از رانت خود را مدیون حضور در جبهۀ جنگ و فعالیت در سپاه بوده است.

بهانۀ پشت اخراج نیروی بیمارستانی، دو چیز است: کاهش درآمد جراحی‌ها و خدمات پزشکی الکتیو (غیر ضروری) و افزایش هزینه‌ها به دلیل بحران کرونا.
در حالی که هزینۀ ۶۰۰ نفر پرسنل اخراجی با متوسط دستمزد ۴ میلیون، تنها ۲.۴ میلیارد تومان خواهد شد که در مقایسه با سودهای نجومی تاکنونی بیمارستان گران آتیه، پول خُرد محسوب می‌شود.
کافی است قدری از سودهای انباشتۀ پزشکان سهامدار آتیه کاسته شود تا حقوق تمام پرسنل بدون نیاز به اخراج پرداخت شود.
در واقع اما دلایل پشت طرح «تعدیل نیرو» در آتیه چیزهای دیگری است. می‌دانیم که بیمارستان‌های خصوصی تاکنون تمایلی برای پذیرش بیماران کرونایی نداشته‌اند و اگر هم پذیرش بگیرند، مبالغی بسیار بالاتر از عرف بازار را بابت بستری از بیمار اخاذی می‌کنند. بیمارستان خصوصی آتیه نیز اخیراً به اجبار به‌عنوان یکی از بیمارستان‌های ریفرال معرفی شد. بنابراین طرح تعدیل نیرو در آتیه عملاً واکنش به این تصمیم و به قصد دوشیدنِ دولت و باج‌گیری بوده است.

مورد بیمارستان آتیه تنها مشت نمونۀ خروار است از اینکه چگونه مالکیت خصوصی مُشتی پزشک-سرمایه‌دار بر عرصۀ درمان، بدل به مانعی بر سر راه مقابله با بحران کرونا شده است.
درست در شرایطی که نیاز به استفاده از حداکثر ظرفیت نظام درمانی است، این بیمارستان‌ها از ارائۀ امکانات خودداری و در عوض کادر درمانی خود را اخراج می‌کنند.
اینجاست که راهی باقی نمی‌ماند جز «ملی‌سازی» یا عمومی‌سازی بخش خصوصی درمان (درست مانند تجربۀ اخیراً اسپانیا)؛ تا به این ترتیب هم اشتغال کادر درمان حفظ شود و هم منابع این بیمارستان‌های خصوصی برای مقابله با کرونا بسیج شود.
منتها با توجه به فساد ساختاری و سوء مدیریت در نظام درمان دولتی، این «ملی‌سازی» هم باید زیر نظارت مستقیم کادر درمان صورت بگیرد.

کادر درمانی و به‌خصوص پرستاران بیمارستان آتیه برای بازگشت به کار همکاران اخراجی و بازپس‌گیری حقوق خود به چند گام حداقلی نیاز دارند:
۱) راه‌اندازی کانال تلگرام به‌عنوان ارگان خبری مستقل خود ۲) تماس با وکلا و روزنامه‌نگاران همسو با کارگران ۳) سازماندهی اعتراض در فضای مجازی و داخل بیمارستان ۴) فشار برای افشای درآمد/هزینه و سود/زیان بیمارستان و ۴) فشار برای ملی‌سازی بیمارستان زیر نظارت کادر درمان.

مبارزه و پیروزی کادر درمان بیمارستان آتیه در برابر این دزدی سازمان‌یافته، می‌تواند به‌سرعت به الگویی برای کادر درمان سایر بیمارستان‌ها بدل شود.
کمیته عمل سازماندۀ کارگری
https://ksazmandeh.com

——————————————————