روزنامه نگار بریتانیایی، ووگان اسمیت، دوست بنیانگذار ویکی لیکس، جولیان آسانژ، مصاحبه ای با راشاتودی انجام داد و از تماس تلفنی خود در شب کریسمس با روزنامه نگار استرالیایی خبر داد. ….

———————————————————

آسانژ: «من به آرامی در اینجا می میرم.»

راشاتودی
ترجمه آزاد از مهری شیبانی

روزنامه نگار بریتانیایی، ووگان اسمیت، دوست بنیانگذار ویکی لیکس، جولیان آسانژ، مصاحبه ای با راشاتودی انجام داد و از تماس تلفنی خود در شب کریسمس با روزنامه نگار استرالیایی خبر داد.

یکی از دوستان جولیان آسانژ ، بنیانگذار ویکی لیکس ، توانست در روز کریسمس ۲۰۱۹ با روزنامه نگار بازداشت شده در زندان بریتانیا از طریق تلفن تماس برقرار کند. دوست جولیان آسانژ که او نیز روزنامه نگار است در مصاحبه با راشا تودی ، گزارش داد که آسانژ وضعیت نگران کننده ای داشته و به شدت تحت تاثیر داروهای روانگردان بوده است. (اطلاعات بیشتر در اینجا)
به گفته اسمیت ، صدای آسانژ تنها سایه ای از آن مردی بود که او سالهاست که می شناسد. این روزنامه نگار خاطرنشان کرد که ظاهراً بنیانگذار ویکی لیکس هنگام صحبت کردن با مشکل روبرو بوده و به نظر می رسد تحت تاثیر داروهای روان گردان قرار دارد.
به آسانژ اجازه داده بودند که در هنگام ایام کریسمس یک تماس تلفنی کوتاه از زندان «فوق امنیتی» بلمارش در جنوب شرقی لندن داشته باشد.

اسمیت به راشاتودی گفت: «من فکر می کنم او فقط می خواست برای چند دقیقه هم که شده است از وضعیت اسفناکی که گرفتارش است فرار کند» و «خاطرات خوش گذشته را دوباره زنده کند”.اسمیت به خاطر میآورد که آسانژ تعطیلات کریسمس سال۲۰۱۰ را در خانه او گذرانده است. با این حال ، این آخرین مکالمه کوتاه تلفنی اخیرشان چیزی شادی‌آوری در خود نداشت ،زیرا ادامه این گفتکو عمق وضعیت وخیمی را که آسانژ در آن گرفتار آمده است عیان میکند.

آسانژ در این گفتگوی کوتاه به من هشدار داد که: «من به آرامی در اینجا می میرم.»
سخنانش نامفهوم بود. او آهسته صحبت میکرد.

جولیان سخنور بسیار فصیحی است، شخصیتی کاملاً دقیق و شفاف دارد. اما صدای او در این گفتگو بسیار نگران کننده و فاجعه‌بار بود … شنیدن چنین سخنانی از او بسیار ناامید کننده بود.
با وجود آن که آسانژ آشکارا به این نکته اشاره نکرد اما به نظر می‌آید که او به شدت تحت تاثیر مواد مخدریا روانکردان قرار دارد و مشابه این برداشت را کسان دیگری که با وی ملاقات یا گفتگو داشته اند نیز تایید کرده‌اند.

اسمیت نخستین کسی نیست که به (تزریق مواد روانگردان – مترجم) این موضوع میپردازد ، با وجود این اما مقامات انگلیسی تاکنون از تائید اینکه علیه آسانژ از مواد روانگردان استفاده شده است امتناع ورزیده اند و فقط اصرار دارند که او مورد «آزار و اذیت» قرار نگرفته است. اسمیت یادآوری میکند که نباید از یاد ببریم که خود این واقعیت که آسانژ« ۲۳ ساعت از شبانه روزرا در یک سلول انفرادی محبوس است» و درخواست های پزشکان متعدد برای بررسی وضعیت جسمی اش هم توسط دولت بریتانیا رد شده است ، نشان دهنده این واقعیت است که ادعای مقامات بریتانیایی را نمی توان باور کرد و اعتباری ندارد.

آقای اسمیت تاکید کرد که جولیان آسانژی که وی در سال ۲۰۱۰ می‌شناخت رفیقی سرزنده و خوش مشرب بود اما آسانژی که هفته پیش با او به گفتگو پرداخت هیچ نشانه ای از آن جولیان آسانژ را در خود نداشت او در ادامه تاکید کرد:

این برای من قابل درک نیست که او چرا اصولاً در زندان «بل مارش» زندانی است؟ به خصوص که او ظاهرا تنها برای بازجویی و تحقیقات در زندان در حبس موقت باید بسر ببرد و آزاد کردن وی هیچ خطری را متوجه جامعه نمیکند.

به این نکته باید توجه کرد که زندان بلمارش یک زندان عادی نیست. این یک زندان فوق امنیتی است و برای زندانیان بسیار خطرناک در نظر گرفته شده است.برای مجرمانی جنایات سنگینی مرتکب شده اند و خطری برای جامعه به حساب میآیند. معمولاً زندانیان این زندان را قاتلین خطرناک و تروریست ها تشکیل می دهند. با این وجود آسانژرا در این زندان محبوس کرده اند،آن هم برای جرم بسیار پیش پا افتاده نپرداختن وثیقه که بر طبق قوانین قضایی بریتانیا که در هر زندان معمولی می توان دوران حبس این جرم را گذراند. با این وجود وی را در این زندان وحشتناک که برای محکومینی جنایتکار و خطرناک در نظر گرفته شده است در حبس انفرادی تحت فشار و شکنجه های روحی و روانی نگهداری می کنند تا جولیان آسانژ را سر وقتش به آمریکا تحویل دهند.

اسمیت تاکید می کند که چنین رفتاری با آسانژ احتمالاً به این دلیل است که او با شجاعت تصمیم گرفت حقایق را در مورد عملکرد سیستم قدرت در این جهان آشکار سازد، این انتقام سیستم‌قدرت از فردی است که چنین حقی را به خود داده است
آنها می خواهند با این رفتار آسان را نقره داغ کنند تا این درسی باشد برای تمام کسانی که به خود جرات می‌دهند که با سیستم درگیر شوند و آن را به چالش بکشند. اسمیت در ادامه می‌گوید که این کاملا واضح است که آنها مشغول گرفتن انتقام از جولیان آسانژ هستند تا به دیگران بفهمانند در صورت در افتادن با قدرت آمریکا چه عاقبتی در انتظار آنها خواهد بود. این در حالی است که آسانژ با افشاگری های خود این هدف را دنبال میکرد که آغازگر گفتگو و بحثی باشد که نشان دهد جهان مجازی که ما در آن بسر میبریم تا چه حد شفاف است.
این بحث و دیالوگ هرگز آغاز نشد و در نطفه خفه شد و به جای پرداختن به این دیالوگ آنها آسانژ را دستگیر کرده و به این زندان امنیتی فرستادند.
او در ادامه تاکید کرد که این بسیار مهم و حیاتی است که بر دولت بریتانیا حداکثر فشار را بیاوریم تا در مقابل سوالاتی که برایش طرح شده است از خود واکنش نشان دهد.

دولت بریتانیا بایدپاسخگوی یک لیست بلندبالا از سوال هایی که در مورد وضعیت حقوقی آسانژ، وضعیت سلامتی وی در زندان باشد، این فشار ها باید منجر به تسلیم شدن بریتانیا به در مقابل خواسته قانونی بررسی وضعیت سلامتی آسانژ توسط کارشناسان مستقل شود.
از سال ۲۰۱۲ که جولیان آسانژ مجبو به فرار و پناهنده شدن به سفارت اکوادور شد عملاً به اشکال متفاوت در حبس به سر می‌برد، او هرگز این امکان را نیافته است تا آزادانه و با استفاده از امکانات کافی از خود در مقابل یک دادگاه عادلانه دفاع کند.
ما می‌بایست سوالات بیشتری را طرح کنیم، این وظیفه ماست که دفاع از حقوق آسانژ را به یک مسئله عمومی و بین المللی تبدیل کنیم.

جولیان آسانژ بیشتر از یک دهه است که در اسارت به سر می برد و و حقوق اولیه انسانی از او دریغ شده است.
این شرم آور است و این رفتاری زورگوییانه و تحقیر آمیز است، او لایق یک زندگی بهتر است.
منبع: مجله هفته
https://mejalehhafteh.com

———————————————-