فرج سرکوهی: «آزادی و عدالت، این است شعار ملت» (از شعارهای دانشجویان در ۱۶ آذر)
«آزادی و عدالت، این است شعار ملت» (از شعارهای دانشجویان در ۱۶ آذر)
کفش و کلاه کرده، راه افتاده اند و با تقلیل دادن حرکت اعتراضی گروهی از دانشجویان در ۱۶ آذر به یکی از شعارهای آن در باره مبارزه با نئولیبرالیزم و با نادیده گرفتن دیگر شعارهای این حرکت، به آن حمله می‌کنند ….
——————————————
حمله به دانشجویانی که به‌رغم یکی از خشن‌ترین سرکوب‌ها علیه استبداد و ستم و بی عدالتی و تبعیض و بهره‌کشی قد علم کرده، با تاکید بر هویت مستقل سیاسی خود در پیوند با جنبش اعتراضی مردم، به دفاع از آزادی و عدالت برخاسته‌اند، با هر پوششی، به وِیژه با شیوه تقلیل دادن کلیت یک حرکت به یکی از شعارهای آن و نادیده گرفتن شعارهای دیگر، در خوشبیانه‌ترین تعبیر خطای معرفتی است هرچند دم خروس هواداران چلبی‌سازی، شیفتگان استبداد به اصطلاح لائیک، اصلاح‌طلبی حکومتی، روحیه استبدادی که خواهان حذف گرایش‌های دموکراتیک و سوسیالیستی و خواهان محو و حذف و ذوب کردن لایه‌های مردم معترض و خواست‌های آنان در یک گرایش واحد بی شکل و.. است نیز از زیر عبای بسیاری پیدا است
در باره «نئولیبرالیزم» بحث‌ها می‌توان کرد. من فکر می‌کنم که ساختار مسلط بر ایران را با ترکیب نظام «سرمایه داری استبدادی/ رانتی / نفتی/ نظامی»، که ددمنشانه ترین شیوه‌ها و شاخصه‌های سرمایه‌داری نئولیبرالیستی و ضدانسانی‌ترین شاخصه‌ها و شیوه‌های سرمایه‌داری دولتی را با هم بر مردم ایران آوار کرده است، بهتر توصیف می‌توان کرد و.. اما این‌ها بحث‌های نظری است در نسبت با واقعیت‌‌های عینی.
بحث نظری یا انتقاد از این و آن شعار یک حرکت سیاسی امری است و حمله سازمان یافته گرایش‌هائی که به بیماری درمان ناپذیر چپ‌ستیزی و ستایش از ستم و بهره‌کشی و استبداد دچار و خواهان ذوب همه گرایش‌ها در زیر عبای زشت وحدت خود هستند، امری دیگر.
حمله به دانشجویانی که با شعارهائی چون «آزادی و عدالت، این است شعار ملت»، جان و آزادی خود را به خطر انداخته و همراه با جنبش مردم معترض به میدان آمده‌اند، در موقعیت کنونی، خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگانه، به سود استبداد و سرمایه‌داری و ستم و تبعیض حاکم بر ایران است حتا اگر برخی با ادعای چپ بودن یا دموکراسی خواهی چنین کنند .
——————————————————
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.