دریای خزر را باید به عنوان یک ظرفیت مناسب برای رفع بحران کم آبی در سال های آتی کشور تصور کنیم نه اینکه بخواهیم آب این دریا را فقط به یک استان آن هم استان سمنان تخصیص دهیم ….

——————————————-

دکتر خوش‌روان گفت: انتقال آب خزر به سمنان، علاوه بر تبعات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و به لحاظ زیست محیطی کار معقولی نیست زیرا حین بهره‌برداری و احداث تاسیسات، مشکلات عدیده ای در مناطق ساحلی و حتی در منطقه مقصد می تواند رقم خورد. وی افزود: از لحاظ اجتماعی منطقی نیست که آب دریای خزر را فقط به یک استان منتقل کنیم به این دلیل که با این امر به نوعی ایجاد عرصه رقابت و سهم خواهی برای دیگر استان های کم آب کشور را نیز فراهم می کنیم. این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه انتقال آب دریای خزر، نوعی نگاه جزیره‌ای به منافع یک استان می تواند باشد، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم برای آب دریای خزر برنامه‌ریزی داشته باشیم بهتر است این امر برای استحصال آب مورد نیاز سه استان شمالی کشور که با گرم شدن کره زمین و کاهش بارندگی، خود درگیر مشکلات عدیده منابع آبی هستند، انجام گیرد. بنابراین اگر قرار باشد استانی از این آب برخوردار باشد اولویت با استان های ساحلی است که باید از این فرآیند استفاده کنند. وی ادامه داد: جریان های دریای خزر از سمت غرب به شرق حرکت می کند که با انتقال آب، تمامی نمک به بخش منتهی‌ الیه شرقی جایی که تالاب میانکاله و خلیج گرگان قرار دارد، هدایت می شود و این امر سبب نابودی یکی از باارزش ترین زیستگاه بین‌المللی خواهد شد. سئوالی اینجا مطرح است که آیا ارزش اقتصادی صنایعی که با انتقال آب خزر در سمنان قرار است راه‌اندازی شود بیشتر از فقر و فلاکت و نابودی زیرساخت های زیست محیطی است که در شمال کشور ایجاد می‌شود؟

مدیر سابق مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر، اظهار داشت: دریای خزر را باید به عنوان یک ظرفیت مناسب برای رفع بحران کم آبی در سال های آتی کشور تصور کنیم نه اینکه بخواهیم آب این دریا را فقط به یک استان آن هم استان سمنان تخصیص دهیم و این در حالیست که استان های دیگر کشور ما هم با چالش کم آبی مواجه هستند. وی با بیان اینکه باید به فکر رفع کم آبی کشور باشیم، گفت: مهمترین کاری که برای مقابله با این بحران باید صورت گیرد این است که در ابتدای امر، کشت محصولاتی را که بیش از ۹۰ درصد میزان آب های تجدیدپذیر را به خود اختصاص داده است، تحت مدیریت دقیق قرار دهیم و الگوی کشت‌مان را تغییر و بر اساس آمایش سرزمینی انجام دهیم و سعی کنیم از هدر رفت منابع آب در مناطق بسیار خشک جلوگیری کنیم. دکتر خوش‌روان ادامه داد: هیچ دلیلی وجود ندارد که در ۱۷ استان کشور برنج کشت کنیم و جاهایی که مرکز تولید برنج است مانند استان های مازندران، گیلان و گلستان را رها کنیم.
این استاد دانشگاه، فرسودگی سامانه های توزیع منابع آب را یکی از اساسی ترین مشکلات کشور ذکر و عنوان کرد: هدر رفت زیاد آب از این سامانه ها شرایط آسیب پذیری خشک زایی و خشکسالی را افزایش می دهد؛ اما مهمتراز همه‌ی این عوامل ذکر شده، بهینه سازی کادر مدیریتی درسطح وزارت نیرو است. ما به مدیران کارآمد و کارآزموده نیاز داریم که دروزارت نیروسکان هدایت مدیریت منابع آب کشور را با پرهیز از هرگونه افراط و تفریط گرایی بر عهده گیرندو با انسجام کامل، دانش و تخصص لازم گام های موثری برای هدایت آب کشور بردارند و تنها در این صورت است که ما می توانیم حرف های اساسی برای گفتن داشته باشیم.

دکتر خوش‌روان تصریح کرد: لازم است خط بطلانی که امروز بر روی پژوهش و منابع آب کشور کشیده شده همین امر سبب شده تا بخش پژوهش منابع آب کشور با سستی و  ضعف شدید در حال انجام باشد را با استفاده از معلومات علمی و آگاهی های کاربردی، غنی کنیم و در این راستا جهت آسیب شناسی چالش های موجود و رفع مشکلات منابع آبی کشور لازم است فرصت هم اندیشی به نخبگان و متخصصان امر دهیم. دکتر خوش‌روان ابراز امیدواری کرد تا وزیر نیرو به عنوان یک شخصیت علمی و دانشگاهی  شرایط حضور متخصصان و فضای هم‌اندیشی را مهیا نماید تا آنان به دور از هر گونه چالش مدیریتی در رفع مشکلات حیطه وظایفی خود گام بردارند. رئیس گروه پژوهشی مدیریت وزارت علوم گفت: دریای خزر راه نجات ما در بحران کم آبی سال های آینده است؛ لذا بهتر است تمام تلاش خود را به این سمت سوق دهیم که این دریا را از آلودگی ها پاک کنیم تا با کمک آن در آینده از بحران کم آبی با موفقیت خارج شویم. دکتر خوش‌روان افزود: سئوال آخر این است وزارت نیرو به جای اجرای طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان به فکر انتقال آب دریای خزر به تالاب میانکاله، خلیج گرگان و تالاب گمیشان باشد تا این زیستگاه های مهم بین‌المللی را که ارزش اقتصادی آنها صدها برابر ارزش اقتصادی اجرای طرح های صنعتی در استان سمنان است، از خطر مرگ نجات دهد.