بهرام رحمانی: ایران یک کشور جنگ‌زده و غارت شده است! (قسمت چهارم)
نماینده ایذه و باغ‌ملک در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از مسائل معیشتی و اقتصادی مردم گفت: «مردم ایران را بدبخت کرده‌اید احترام و اعتماد به نفس آن‌ها را گرفته‌اید، از فقر و بیچارگی نمی‌دانند چه کنند.»
هدایت‌الله خادمی گفت: «از کردستان زیبا و کوله‌بران پیر و معلول آن، از سیستان و بلوچستان قهرمان با فقر و بیکاری عمیق‌اش، هرمزگان، کرمانشاه و … و تمام ایران را ببینید. با کشوری که یک درصد جمعیت جهان و هشت درصد منابع جهان را دارد ببینید چه کرده‌اید.» ….
———————————————————–
ایران یک کشور جنگ‌زده و غارت شده است!
(قسمت چهارم)
بهرام رحمانی
bahram.rehmani@gmail.com
موقعیت جنبش کارگری ایران
جنبش کارگری ایران، نیاز مبرم به جنبش شورایی و سراسری دارد. و تا زمانی که مبارزات کارگران به صورت شورایی و با چشم‌انداز خودمدیرتی در جامعه ایران، نتواند خود را سازمان دهد و اسیر مبارزات پراکنده و مقطعی گردد راه به جایی نخواهد برد. برای نمونه، تشکیل «شورای هماهنگی اعتراضات کارگران» راه‌آهن که اخیرا اعلام موجودیت کرده و دست به اعتصاب زده است پاسخی شایسته و درخور کارگران آن هم در خیزش تازه مردمی علیه کایت حکومت اسلامی ایران و پیشروی مهم در جنبش کارگری است.
بی‌تردید ضروت دارد که ظرف مبارزه طبقاتی کارگران ایران، باید از چارچوب سیستم سرمایه‌داری فراتر رود و بر اساس قدرت کارگری و مردمی بر علیه روابط کار مزدی سازمان یابد شوراهای ضد سرمایه‌داری آحاد کارگران درکارخانه ها و محلات توسط بیکاران، زنان خانه‌دار و همه اقشار محروم جامعه است. تنها راه رهایی جامعه ما از یوغ ساتم و تبعیض و استثمار سرمایه، شرایط بهتر کار و زندگی، به عقب راندن سرمایه‌داران و دولت آن‌ها در تمامی عرصه‌ها و دخالت‌گری مستقیم در عرصه تولید و توزیع کالا و در نهایت ایجاد یک جنبش شورایی سراسری قدرت‌مند است.
کارگران در طول مبارزه تاریخی خود و همچنین طی ماه‌های گذشته سال ۹۷، به سرمایه‌داران و دولت آن‌ها نشان دادند که آن‌ها چرخ کل کار و تولید جامعه می‌چرخانند. در نتیجه آن‌ها قادرند چرخ تولید در حوزه گردش سرمایه را متوقف کنند.
جمع اعتراضات و اعتصابات در سه ماه نخست سال جاری، نسبت به سال گذشته رشد رشد چشم‌گیری داشته و به رقم ۴۲۴ رسیده است در حالی که جمع همین اعتراضات در سه ماه اول سال ۹۶، رقمی در حدود ۱۸۷ بود.
در این دوره، کیفیت اعتصابات و اعتراضات یعنی خشم طبقاتی و پیگیری مطلبات کارگری بالا رفته است که در خیزش دی ماه گذشته در بیش از صد شهره ایارن شاهد آن بودیم. در این خیزش بیکاران و نیروی جوان دختر و پسر نقش برجسته‌ای داشتند. مبارزه‌ای که بر بستر خشم و خروش نیروی کار شاغل و بیکار و محرومان و ستم‌دیدگان جامعه که زیر فشار فقر، گرانی، گرسنگی و بیکاری جان‌شان به لب‌شان رسیده و هر روزه در سراسر ایران بر علیه حکومت اسلامی، فریاد خشم سرمی دهند.
در چنین شرایطی، تعطیلی مراکز کار و بیکار سازی کارگران نیز بیشتر از گذشته شده است و اکنون بسیاری از مراکز کار کوچک و بزرگ تعطیل شده‌اند. در سه ماه نخست سال جاری، بیکار سازی‌ها در ۴۲ مرکز کار حدود ۷۰ هزار کارگر بوده است. و این کارگران اخراجی به جنبش‌های خیابانی پیوسته‌اند. کارگران بیکار نیز همانند کارگران شاغل، راهی جز متشکل شدن در شوراهای محلات شهرک‌ها و شهرها کوچک و بزرگ ندارند.
درباره بیکاری آمارهای متفاوتی و متناقضی منتشر شده و می‌شود. مکز آمار ایران، در سرشماری سال ۱۳۹۵ نیروی کار اعلام کرده است که نرخ بیکاری کشور ۱/۳ میلیون نفر است و این مقدار برابر است با ۷/۱۱ درصد از جمعیت کشور.
اما غلامرضا کاتب رییس فراکسیون اشتغال مجلس نیز در سال ۹۵ گفته است: جمعیت شاغل کشور ۲۲ میلیون نفر و جمعیت بیکار حدود ۶ میلیون نفر است.
او ادامه داده است: ۳۰ درصد جمعیت کشور غیرفعال هستند و سالانه حدود ۸۰۰ هزار نفر فارغ‌التحصیل دانشگاه به بیکاران اضافه می‌شوند.
کاتب گفت: براساس اعلام وزارت کار به ازای فارغ‌التحصیلی هر ۸۰۰ هزار نفر از دانشگاه ۵۰ هزار نفر وارد عرصه کار می‌شوند.
او افزود: ۷۶۰ هزار نفر بیکار دکترای عمومی و تخصصی در کشور وجود دارد که در پایگاه اینترنتی وزارت کار ثبت شده است.
کاتب گفت: تعاریف مرکز آمار برای ارائه آمار نادرست است زیرا اگر فردی در هفته یک ساعت کار کند شاغل حساب می‌شود.
او در پایان افزود: نرخ بیکاری تحصیل‌کردگان بر اساس آمار بودجه‌ای ۴۳ درصد است.
امید علی پارسا، رییس مرکز آمار ایران تعداد «بیکاران مطلق» در ایران را ۳ میلیون و ۲۲۶ هزار نفر اعلام کرده است. براساس اعلام این مرکز البته «در ۹ ماهه اول امسال(۱۳۹۶) نرخ بیکاری در این کشور ۳ دهم درصد کاهش داشته است.»
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، پارسا گفته در همین مدت (۹ ماهه اول سال ۱۳۹۶) تعداد شاغلان ۳ و شش دهم درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش داشته و ۸۳۶ هزار نفر به جمعیت فعال بازار کار کشور اضافه شده است. مرکز آمار ایران نیاز سالانه این کشور به افزایش تعداد شاغلان را ۴ درصد اعلام کرده است.
بر همین اساس بیکار مطلق به کسانی اطلاق می‌شود که حتی یک ساعت در هفته هم کار نمی‌کنند.
اشتغال ناقص هم بنابر اعلام مرکز آمار بر همین اساس بین یک تا ۴۴ ساعت در هفته را در بر می‌گیرد و اشتغال کامل ۴۴ ساعت در هفته یا بیشتر را در بر می‌گیرد.
در حالی مرکز آمار شمار رسمی بیکاران را ۲/۳ میلیون نفر اعلام می‌کند که با احتساب کسانی که اشتغال ناقص دارند، جمعیت واقعی بیکاران به مرز ۶ میلیون نفر می‌رسد.
خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، وابسته به نهادهای امنیتی، بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۶، نرخ بیکاری ۱/۱۲ درصد و سهم اشتغال ناقص از اشتغال کشور ۴/۱۰ درصد بوده است.
در نتایج طرح آمارگیری نیروی‌کار سال ۹۶، بررسی نرخ بیکاری افراد ۱۰ ساله و بیشتر نشان می‌دهد که ۱/۱۲ درصد از جمعیت فعال(شاغل و بیکار)، بیکار بوده‌اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که شاخص بیکاری نسبت به سال قبل از آن ۳/۰ درصد کاهش یافته است.
همچنین در سال ۱۳۹۶، حدود ۳/۴۰ درصد جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر از نظر اقتصادی فعال بوده‌اند؛ یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفته‌اند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به سال قبل (۱۳۹۵)، ۹/۰ درصد افزایش یافته است.
نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله حاکی از آن است که ۳/۲۵ درصد از فعالان این گروه سنی در سال ۱۳۹۶ بیکار بوده‌اند. بررسی تغییرات سالانه نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله نشان می‌دهد این نرخ نسبت به سال قبل ۶/۰ درصد کاهش یافته است.
تعداد شاغلین در سال ۹۶ به ۲۳ میلیون و ۳۷۸ هزار و ۶۱۳ نفر رسیده که نسبت به سال گذشته ۷۹۰ هزار و ۵۶۱ نفر افزایش یافته است.
همچنین نسبت اشتغال در سال ۱۳۹۶ به ۵/۳۵ درصد رسید که نسبت به سال ۱۳۹۵ افزایش یک‌درصدی داشته است.
بررسی سهم اشتغال ناقص نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۶، ۴/۱۰ درصد جمعیت شاغل، به‌دلایل اقتصادی(فصل غیرکاری، رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت بیشتر و…) کم‌تر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بوده‌اند، این در حالی است که ۸/۳۸ درصد از شاغلین ۱۵ ساله و بیشتر، ۴۹ ساعت و بیشتر در هفته کار کرده‌اند.
بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۶، بخش خدمات با ۴/۵۰ درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با ۳۲ درصد و کشاورزی با ۶/۱۷ درصد قرار دارند.
درحالی سهم اشتغال ناقص در سال ۹۶ افزایش یافته است که رکود کاری، تعطیلی بنگاه‌های تولیدی مهم‌ترین دلیل روند این رشد است. کم کردن شاغلان با اشتغال ناقص از جمعیت شاغلان کشور، آمار بیکاران کشور را به‌نحو چشم‌گیری افزایش می‌دهد. ۴/۱۰ درصد از شاغلان کشور در سال ۹۶ را شاغلان با اشتغال ناقص زمانی تشکیل می‌دهند، یعنی کسانی که زیر۴۴ ساعت ــ از ۱ تا ۴۴ ساعت ــ در هفته شاغل بوده‌اند.
اگر جمعیت حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ نفری اشتغال ناقص در سال ۹۶ را به جمعیت حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفری اضافه کنیم، میزان افراد بیکار حدود ۶ میلیون نفر خواهد بود. اما مشاهده می‌کنیم که دولت اشتغال ناقص را جزو آمار اشتغال می‌داند. براساس استاندارد سازمان بین‌المللی کار (ILO)، تمام افراد ۱۰ ساله و بیشتر که در زمان مرجع حداقل یک ساعت کار کرده باشند شاغل محسوب می‌شوند.
این در حالی است که فردی که کم‌تر از ۴۴ ساعت کار می‌کند امکان تامین هزینه‌های زندگی را ندارد.
کارشناسان اقتصادی معتقدند درآمد افرادی که حداقل ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کنند و کم‌ترین حقوق را دریافت می‌کنند یک‌سوم هزینه‌های زندگی را تامین می‌کنند، یعنی همواره نسبت به خرج‌های زندگی خود عقب‌ماندگی دارند. اما مسئولان وزارت کار اشتغال ناقص و حتی افرادی را که یک ساعت در هفته کار می‌کنند در آمار شاغلان قرار می‌دهند.
مرکز آمار ایران اعلام کرد حدود نیمی از جامعه ایران با وجود داشتن توانایی به دلایل متفاوت در تولید ناخالص داخلی نقشی ندارند. طبق این آمار یک‌چهارم جمعیت کشور نمی‌خواهند شغلی داشته باشند.
خبرگزاری ایرنا، در تحلیل سرشماری نیروی کار سال ۹۵ که از سوی مرکز آمار ایران منتشر شده، می‌نویسد ۳۹ میلیون و ۵۹۳ هزار و ۶۲۲ نفر از جمعیت ایران در این سال غیرفعال بودند و به دلایل مختلف نقشی در تولید ناخالص داخلی نداشتند. این آمار تقریبا برابر است با نیمی از جمعیت ۸۰ میلیونی کشور.
در سرشماری آمار نیروی کار کشور، همچنین آمده است ۲۰ میلیون و ۴۲ هزار و ۴۲۹ نفر به علت مسئولیت‌های شخصی و خانوادگی تمایلی به پذیرش شغل ندارند.
براساس این گزارش، جمعیتی حدود ۱۱ میلیون نفر هم به دلیل اشتغال به تحصیل یا آموزش شاغل نیستند که بعد از تحصیل باید وارد بازار کار بشوند. بیش از سه میلیون نفر هم اعلام کرده‌اند که «بی‌نیاز از انجام کار هستند.»
در گزارش آمار نیروی کار کشور، همچنین آمده است که یک‌سوم از جمعیت غیر فعال کشور (۴/۲۵ درصد) در مناطق روستایی و ۶/۷۶ درصد هم در مناطق شهری زندگی می‌کنند.
بر طبق این آمار «مسئولیت‌های شخصی و اشتغال به تحصیل» در مناطق شهری و روستایی بیشترین سهم در دلایل غیر فعال بودن را دارد.
در بخشی از آمار ذکر می‌شود که ۵۰۰ هزار نفر از جست‌و‌جوی شغل دل‌سرد و ناامید شده‌اند.
در سرشماری نیروی کار اعلام می‌شود که نرخ بیکاری کشور ۱/۳ میلیون نفر است و این مقدار برابر است با ۷/۱۱ درصد از جمعیت کشور.
در این میان بیشترین نرخ بیکاری طبق آمار ارائه شده در میان جوانان و زنان کشور بوده است. بیکاری در میان جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله ۳/۲۷ درصد است که نرخ بیکاری زنان جوان حتی بیش از دو برابر مردان جوان اعلام شده است.
در این میان، آمار مربوط به بیکاری جوانان هشدار دهنده است. نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله بیش از ۲۶ درصد است. نرخ بیکاری بر اساس جنسیت در این گروه برای مردان ۲۲ درصد و برای زنان ۴۲ درصد است.
اسحاق جهانگیری، معاون اول رییس جمهوری اسلامی ایران، گفته است: «برای ایجاد یک میلیون شغل در سال نیاز به ۸۰۰ هزار میلیارد اعتبار هستیم و این موضوع به‌کمک بخش خصوصی و سرمایه گذاران قابل دست‌یابی است.»
اکنون که با تحریم‌های جدید آمریکا، سرمایه‌ها از ایران فرار می‌کنند در چنین روندی، چشم‌انداز استغال از بین رفته و رقم بیکاران نیز به‌طور مدوام در حال افزایش است.
*کولبران، محروم‌ترین بخش طبقه کارگر هستند. کولبران، افرادی از خانواده‌های زیر خط فقر هستند که در نتیجه فقدان فرصت‌های شغلی در مناطق مرزی به این شغل کاذب روی می‌آورند که سالانه ده‌ها تن از آن‌ها در اثر شلیک نیروهای مرزبانی و یا در مواجهه با مخاطرات طبیعی کشته و یا زخمی می‌شوند.
مرگ دو کولبر دیگر در پاوه و سردشت. یک کولبر در مناطق مرزی شهرستان پاوه بە دلیل سقوط از ارتفاع جانش را از دست داد. هم‌زمان یک کولبر دیگر با شلیک نیروهای مرزبانی در ارتفاعات مرزی سردشت جان خود را از دست داد.
به گزارش مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، روز جمعە ۱۸ خرداد ۱۳۹۷، یک کولبر ۴۷ ساله به‌نام «صبور قادری» از اهالی روستای نجار پاوه یک روز پس از جراحت در اثر سقوط از ارتفاعات مرزی جان خود را از دست داد.
صبور قادری که از ترس کمین نیروهای مرزبانی تغییر مسیر داده بود، از ارتفاعات صعب‌العبور مرزی پاوه سقوط کرده بود.
هم‌زمان شامگاه پنج‌شنبە ۱۷ خرداد نیروهای مرزبانی در پایگاه کپران سردشت در نزدیکی روستای ملاشیخ، بر روی جمعی از کولبران آتش گشودند که در پی آن یک تن به‌نام «اسکندر.ف» فرزند حمزە جان را از دست دادە است.
بر اساس گزارش سالیانه منتشر شده مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در طول سال ۱۳۹۶، گزارش قتل ۴۶ کولبر(باربر مرزی) و زخمی شدن ۵۸ تن آنان توسط نیروهای مرزبانی و انتظامی ثبت شده که عمدتا این تلفات انسانی در مناطق کردنشین گزارش شده است.
بر اساس این آمار، در کنار افرادی که هویت آنان به‌عنوان کولبر روشن شده، ۲۲۴ شهروند هدف تیراندازی نیروهای انتظامی و مرزبانی قرار گرفتند.
*به دلیل تحریم اقتصادی فعالیت کارخانه «صنایع چراغ جلو اتومبیل مدرن» با ۷۰۰ کارگر متوقف شد. معیشت ۵ هزار نفر به خطر افتاد.
فعالیت‌های کارخانه «صنایع چراغ جلو اتومبیل مدرن» که قطعات مورد نیاز خودروسازی‌های بزرگ ایران را تامین می‌کند با بیش از ۷۰۰ کارگر متوقف شد. معیشت ۵ هزار نفر به طور غیر مستقیم در خطر قرار گرفته است. مدیر امور مالی این شرکت به خبرگزاری کار ایران(ایلنا)، ۲۱ تیر ۱۳۹۷، گفته است به دلیل تحریم کالا این شرکت تعطیل شده. کره جنوبی از ارسال پلی کربنات، ماده اولیه تولید چراغ خودرو به ایران خوداری می‌کند و ترکیه هم همکاری نکرده است. دستمزد اردیبهشت و خرداد ۷۰۰ کارگر این کارخانه پرداخت نشده است.
*اخیرا شورای هماهنگی کارگران و کارکنان نگه‌داری خط و ابنیه فنی راه‌آهن با صدور بیانیه‌ای، اعلام کرد که اعتصاب آن‌ها تا تحقق خواسته‌های‌شان ادامه خواهد یافت.
این شورا نوشت: از آن‌جا که اعتراضات سراسری آنان در هفته گذشته «بی‌پاسخ» مانده است، تمامی کارگران راه‌آهن بار دیگر در شهرهای مختلف «تجمع‌های اعتراضی خود را برگزار می‌کنند و این اعتراضات تا وقتی پاسخ نگیرد ادامه خواهد یافت.»
اعتصاب و تجمع کارگران شرکت خط و ابنیه فنی راه‌آهن کشور از ۲۹ تیر، در اعتراض به پرداخت نشدن سه تا چهار ماه دستمزد آغاز شد.
به‌گفته تشکل‌های مستقل کارگری، این اعتصاب در شهرهای مختلف در استان‌های خراسان، آذربایجان، لرستان، اصفهان، زنجان و شهرهای اسلام‌شهر، کرج، شاهرود، سمنان، دامغان، گرگان، ورامین، اراک، ارومیه، اندیمشک، زاهدان و همچنین دیزل تهران انجام شده است.
به‌نوشته بیانیه شورای هماهنگی کارگران و کارکنان نگه‌داری خط و ابنیه فنی راه‌آهن، هفت هزار کارگر این شرکت خواستار «پرداخت بیمه درمانی، تسویه حساب کامل حقوق‌ها، لغو قراردادهای موقت و انعقاد قراردادهای کاری دائم، داشتن حق تشکل، داشتن حق تجمع و برگزاری آن در هر زمان که کارگر برای طرح مشکلاتش نیاز دارد، متوقف شدن اخراج کارگران تحت عنوان “تعدیلی” و اعلام تاریخ دقیق پرداخت حقوق‌ها از سوی مدیریت» هستند.
اعتصاب کارگران شرکت نگه‌داری خط و ابنیه فنی راه‌آهن در شرایطی ادامه یافته است که مقام‌های دولتی بارها وعده داده‌اند که مطالبات مزدی آن‌ها پرداخت خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، در بخشی از این بیانیه آمده است: شرکت پیمان‌کاری «توسعه و صنعت»، «گسترش آهن‌راه»، «تراورس» و «جوش گستر» از جمله شرکت‌هایی هستند که با کارگران خطوط ریل راه‌آهن قرارداد کاری دارند «اما به این قراردادها پایبند نبوده و اهمیت نمی‌دهند.»
*به نوشته وب‌سایت اسکان نیوز، اکبر اعلمی، فرماندار اسبق مغان و نماینده پیشین مجلس تبریز، آذرشهر و اسکو، در یادداشتی خبر داد که زمین‌های شرکت کشت و صنعت مغان، «هر متر مربع ۲۸۰۰ تومان، یعنی کم‌تر از قیمت دو بسته پفک نمکی ۱۰۰ گرمی به فروش رفته است.»
به‌گفته اعلمی، «تسامح سازمان خصوصی‌سازی نسبت به خریدار به اندازه‌ای بوده که قرار شده است برنده مزایده، وجه معامله را به صورت اقساط ۹ ساله، فاصله شش ماهه اقساط و نرخ سود ۱۰ درصد تسویه کند و از دو سال تنفس در پرداخت اولین قسط خود» نیز برخوردار شود.
پیش از این، عبدالله‌پوری حسینی، رئیس کل سازمان خصوصی سازی، گفته بود: سهم بخش خصوصی واقعی از واگذاری‌ها در دولت یازدهم به ۶۷ درصد و در دولت دوازدهم به ۱۰۰ درصد رسیده است.
*از روز جمعه تاکنون گروهی از کارگران شاغل در «مجتمع کشت وصنعت هفت تپه» در انتقاد به بی‌توجهی مدیران کارخانه به پرداخت مطالبات معوقه خود، دست به اعتراض زده‌اند.
تعدادی از کارگران حاضر در تجمع امروز به خبرنگار ایلنا گفت: از روز جمعه ۱۲ مردادماه، برای معوقات مزدیمان در محوطه کارخانه مقابل دفتر مدیریت تجمع کرده‌ایم اما هربار به جز وعده، سخن دیگری از زبان کارفرما و مسئولان مربوطه نشنیدیم.
وی ادامه داد: در نتیجه ادامه همین وضعیت به ناچار دو روز گذشته نیز در محدوده دفتر مدیریت که در محوطه کارخانه قرار دارد، جمع شدیم تا بلکه این بار وعده‌هایی تکراری رنگ اجرایی به خود بگیرد.
براساس اظهارات این کارگر آذرآب، دلیل اعتراض او و همکارانش، پرداخت نشدن دست‌کم ۲ تا ۳ ماه مزد معوقه از سوی کارفرماست.
کارگران این مجتمع که در بخش‌های کشاورزی و صنعتی مشغول کارند، در ادامه گفتند: هر یک از ما کارگران دست‌کم دارای سه سر عائله هستیم و تامین مخارج زندگی در شرایط فعلی اقتصادی کشور بسیار برایمان سخت شده است.به ادعای این کارگران، کارفرما در پاسخ به پیگیری‌های کارگران گفته است شرایط فعلی اقتصاد کشور باعث تاخیر در پرداخت دستمزد کارگران شده است. سئوال ما از کارفرما این است چرا شرکت‌های هم‌جوار هفت تپه همانند کاغذسازی پارس، پاک چوب و کارون با وضعیت اقتصادی فعلی کشور مشکل پرداخت حقوق ندارند و برخی از شرکت‌ها حتی حقوق برج ۴ را پرداخت کرده‌اند؟ این همه بی‌سرو سامانی در پرداخت حقوق می‌تواند دلایلی دیگری داشته باشد.
کارگران مجتمع کشت وصنعت هفت‌تپه همچنین به شائبه تقسیم اراضی و املاک کشاورزی و صنعتی از سوی شرکای این مجتمع ابراز نگرانی کردند و در خاتمه گفتند: در صورت صحت این شائبه ما مخالف این تقسیم اراضی و املاک هستیم.
*اقرار نمایندگان مجلس شورای اسلامی به فقر و فلاکت اقتصادی ۵۰ درصدی در ایران. رسول خضری عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی ایران، در اظهاراتی گفته است که فقر مطلق، به ۵۰ درصد جمعیت کشورش رسیده است. او همچنین گفته که اکنون ارزش پول سوریه، عراق و افغانستان، از پول ایران بیشتر است.
به گزارش سایت «خانه ملت»، خضری با اشاره به این‌که اکنون نرخ خط فقر شش میلیون تومان شده است، گفت: «در یک سال اخیر فقر مطلق در کشور از ۱۲ درصد به ۵۰ درصد افزایش یافته است.»
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی ایران، درباره کاهش خرید اقشار ضعیف جامعه در پی نابسامانی اوضاع اقتصادی، گفت: «ریشه کن کردن فقر مطلق یکی از شعارهای اصلی آقای روحانی درانتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ بود و این موضوع همراه با رفع بیکاری و عدالت اقتصادی، محور بودجه دولت در سال ۹۷ قرار گرفت، اما متاسفانه امروز نه تنها فقر مطلق از بین نرفته بلکه چندین برابر شده است.»
نماینده پیرانشهر و سردشت در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر این‌که تا قبل از آغاز به کار دولت دوازدهم ۱۲ درصد مردم کشور در فقر مطلق بودند و خط فقر ۳ میلیون تومان بود، اظهار داشت: «قطعاً با اوضاع فعلی خط فقر حداقل به ۶ میلیون تومان افزایش پیدا کرده و درصد مردمی که دچار فقر مطلق شده‌اند به چند برابر افزایش پیدا کرده و می‌توان گفت به عدد ۵۰ درصدی نزدیک شده است.»
این نماینده مجلس دهم، ضمن بیان این که امروز ارزش پول سوریه، عراق و افغانستان از ارزش پول ما بیشتر است در حالی که ذخایر ارزی ما چندین برابر این کشورها است، گفت: «به اعتقاد من مشکل از مدیریت ناصحیح است و حواله دادن نابسامانی‌ها به دشمن خارجی، شانه خالی کردن از مسئولیت است؛ هنوز تحریمی شروع نشده که ما همه چیز را گردن دشمن خارجی می‌اندازیم.»
او تصریح کرد: «من متاسفم بگویم در جریان نوسانات ارزی در کشور دولت بالای ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از جیب مردم درآمد زایی کرد. در مقابل ارزش پول مردم یک سوم شد و حداقل سه برابر فقیر تر شدند و نیمی از جامعه به زیر خط فقر سقوط کردند»
از سوی دیگر، نماینده ایذه و باغ‌ملک در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از مسائل معیشتی و اقتصادی مردم گفت: «مردم ایران را بدبخت کرده‌اید احترام و اعتماد به نفس آن‌ها را گرفته‌اید، از فقر و بیچارگی نمی‌دانند چه کنند.»
هدایت‌الله خادمی گفت: «از کردستان زیبا و کوله‌بران پیر و معلول آن، از سیستان و بلوچستان قهرمان با فقر و بیکاری عمیق‌اش، هرمزگان، کرمانشاه و … و تمام ایران را ببینید. با کشوری که یک درصد جمعیت جهان و هشت درصد منابع جهان را دارد ببینید چه کرده‌اید.»
او گفت: «در ۴۰ سال گذشته حدود ۲۰۰ خانواده سرنوشت این کشور را به گروگان گرفتند و از این وزارتخانه به آن وزارتخانه می‌روند. مردم سوال می‌کنند به چه دلیل برخی مسئولین که شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهند فرزندان‌شان در آمریکا به سر می‌برند؟»
او افزود: «بی‌لیاقتی، ناکارآمدی و سستی دولت‌ها در این سال‌ها مانند رنج‌نامه‌ای است که هر روز بر مشکلات مردم افزوده است. وضعیتی ایجاد شده که مردم این دوران توان تحلیل آن را ندارند. هر روز شاهد بیشتر شدن مشکلات هستیم، اما نه اراده‌ای برای حل آن وجود دارد و نه توانی.»
*جمعه ۲۵ خرداد ماه ۱۳۹۷، نماینده حکومتی کارگران در شورای عالی کار، با اشاره به این‌که ۸۳ درصد کارگران زیر خط مرگ زندگی می‌کنند، گفت: پیش‌بینی می‌کنیم که تا اول مرداد ماه شاهد تورم تولید کننده بر مصرف کننده باشیم.
در سه ماه سال جاری قیمت تمام اقلام خوراکی و غیرخوراکی تا حدی افزایش یافته است که کم‌تر کسی را مشاهده می‌کنیم که گله از این شرایط نداشته باشد؛ در این میان کارگران قشری هستند که بیشتر از سایر مردم این گرانی‌ها را در سبد معیشت خود حس می‌کنند و وضعیت تا حدی نگران‌کننده است که قریب به اتفاق مردم می‌گویند قدرت خریدشان نسبت به سال گذشته کاهش یافته است. افزایش قیمت مسکن و اجاره بها، افزایش قیمت دلار، سکه، طلا، مرغ، موز، گوشت، برنج، روغن و…. همه و همه حکایت از این دارد که سفره خانوارها به خصوص کارگری در سال ۹۷ هر روز کوچک‌تر می‌شود و ادامه روند قیمت‌ها در بازار این پیش‌بینی را به دنبال دارد که در نیمه دوم سال جاری اشک مردم برای تامین هزینه‌های زندگی در می‌آید.
فرامرز توفیقی، افزود: در جایگاه نماینده کارگران نگرانیم، تورم حاکم بر تولید‌کننده در اردیبهشت ماه بسیار جهش داشته است، تورم تولید‌کننده تا چند ماه آینده در تورم مصرف کننده بروز می‌کند. پیش‌بینی می‌شود تا اول مرداد ماه تورم ناشی بر سبدمعیشت رشد خیره کننده داشته باشد. جهش ۴۰ درصدی در قیمت مرغ، جهش ۳۰ درصدی در قیمت گوشت، جهش ۱۸ درصدی در قیمت برنج و روغن و جهش ۲۸ درصدی در مسکن و… نشان‌دهنده این است که مسئولان اجرایی کشور، مردم را رها کرده‌اند…
بی‌تردید خودگردانی و یا خودمدیریتی کارگران و مردم آزاده و تحت ستم، بدون دخالت مستقیم کارگران، بیکاران و همه اقشار ستم‌دیده در امور سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه میسر نیست و در یک کلام به‌گونه‌‌ای لازم و ملزوم سرنوشت «شوراهای کارگری در کارخانه‌‌ها و همه اماکن کار» و «شوراهای محلات» به یکدیگر گره خورده است. رزا لوکزامبورگ به درستی یادآور شده است که «یکی از ملزومات حاکم شدن کارگران بر سرنوشت‌‌شان وجود وسیع‌‌ترین آزادی‌‌های سیاسی در جامعه است. طبقه کارگر برای آموزش خود به این آزادی‌‌ها هم‌چون هوا برای تنفس احتیاج دارد.»
دوشنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۷ – ششم اوت ۲۰۱۸
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.