کشاورزان استان اردبیل، که به توصیه مسئولان جهاد کشاورزی استان در سال زراعی گذشته از کشت سیب زمینی صرف نظر کردند و به جای آن چغندر قند کاشتند، اکنون و پس از یک سال انتظار، درآمدی از محل فروش محصول خود به دست نیاورده اند؛ رخدادی عجیب که گویا قرار است از سوی مسئولان با مجموعه اقداماتی عجیب تر پاسخ داده شود! ….
پرداخت شکر به جای پول به کشاورزان اردبیلی پس از یک سال انتظارکشاورزان استان اردبیل، که به توصیه مسئولان جهاد کشاورزی استان در سال زراعی گذشته از کشت سیب زمینی صرف نظر کردند و به جای آن چغندر قند کاشتند، اکنون و پس از یک سال انتظار، درآمدی از محل فروش محصول خود به دست نیاورده اند؛ رخدادی عجیب که گویا قرار است از سوی مسئولان با مجموعه اقداماتی عجیب تر پاسخ داده شود!

به گزارش «تابناک»؛ جمع بسیاری از کشاورزان دشت اردبیل که در سال زراعی گذشته و در راستای سیاست تغییر الگوی کشت کشاورزی، کشت محصول چغندر قند را به جای سیب زمینی در دستور کار خود قرار دادند، اکنون و بنا بر گزارش‌های دریافتی، با مشکل دریافت درآمد حاصل از فروش محصول خود رو به رو هستند و خریداران محصول آن‌ها، توانایی پرداخت پولشان را ندارند. این را می‌توان از گفته‌های خلیل نیکشاد، رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل برداشت کرد که در همین رابطه به رسانه‌های محلی گفت: طرح جایگزین کشت سیب‌زمینی در دشت اردبیل ـ که با تغییر الگوی کشت با محوریت چغندر قند انجام شده ـ به دلایلی با ناکامی و شکست روبه رو شده است.

خلیل نیکشاد با اشاره شکست طرح تغییر الگوی کشت در دشت اردبیل ـ که بیش از ده‌ها هزار کشاورز از این منطقه امرار معاش می‌کنند ـ و نیز با تأیید سخنان رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق اردبیل در ارتباط با عدم پرداخت مطالبات کشاورزان از سوی کشت و صنعت مغان اظهار کرد: ما در سه چهار سال اخیر به عنوان الگوی کشت جایگزین سیب‌زمینی به زارعین دشت اردبیل توصیه کردیم تا چغندر قند بکارند که در این حرکت، کمیسیون کشاورزی اتاق اردبیل با پرچمداری این کار سعی کرد تا وضعیت مناسبی را در ایجاد انگیزه و رغبت زارعین و کشت چغندر قند فراهم آورند. وی خاطرنشان کرد: ما نیز در حد اختیارات و توانمان نسبت به تأمین بذر و نهاده‌های کشت این محصول کمک‌کار زارعین شدیم تا محصول به دست آمده به کارخانه قند مغان فرستاده و مطالبات چغندرکاران نیز پرداخت شود.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل افزود: از رقم محاسبه شده، تاکنون ۲۳ درصد به زارعین پرداخت شده و مابقی مطالبات پس از گذشت ماه‌ها از تحویل محصول به زارعین پرداخت نشده و از این جهت بهره‌برداران با مشکلات عدیده و گله‌مندی‌های بحقی روبه رو بودند که ما تنها باید از این بابت از آن‌ها عذرخواهی کنیم. نیکشاد گفت: در رایزنی‌ها با مدیرعامل کشت و صنعت، آن‌ها پیشنهاد کردند به جای این مطالبات شکر تحویل زارعین دهند که بعید به نظر می‌رسد با این قیمت پایین شکر، کشاورزی حاضر باشد محصول شکر را به فروش برساند. وی ادامه داد: متأسفانه پیگیری‌های ما در پرداخت مطالبات زارعین تاکنون جواب نداده و به نظر می‌رسد، پرچمداری این حرکت در جایگزینی کشت چغندر قند به جای سیب‌زمینی شکست خورده و زارعین نیز دچار خسران شده‌اند. این سخنان رئیس جهاد کشاورزی استان اردبیل ـ که در گفت وگو با رسانه‌های محلی عنوان شده است ـ حاوی نکات مهم و قابل تأملی است که اشاره به آن‌ها برای حل موضوع و جلوگیری از تکرار مسأله در نقاط دیگر جغرافیایی کشور ضروری است.

نخست اینکه از مسئولان و متولیان کشاورزی استان‌های مختلف از جمله اردبیل انتظار می‌رود قبل از انجام هر گونه توصیه و سفارشی به کشاورزان ـ که بحق از مظلوم‌ترین قشرهای جامعه هستند ـ مطالعات و بررسی‌های دقیق انجام دهند و پس از اطمینان، طرح‌های خود از جمله تغییر الگوی کشت را به مرحله عملیاتی شدن برسانند؛ انتظاری کاملاً منطقی که سبب خواهد شد با چنین رخداد‌هایی مثل عدم پرداخت بدهی کشاورزان برای مدت‌های مدید رو به رو نشویم.

موضوع بسیار مهم دیگر آنکه پرداخت شکر به کشاورزان اردبیلی در ازای پول محصول به فروش رسیده آن‌ها که در واقع به شکل خرید تضمینی و با هدف کمک به بازاریابی محصول آن‌ها رخ داده، حکایت عجیب و قابل تأملی است که پذیرش آن نه برای کشاورزان و نه برای افکار عمومی آسان نیست.

کشاورزی که قادر به فروش محصول اولیه خود در بازار آزاد نیست و اساساً سر رشته‌ای از تجارت منطقه‌ای و ملی ندارد و از سویی با آغاز فصل زراعی جدید دوباره درگیر کشاورزی است، چگونه توانایی نقد کردن شکر‌های دریافتی را آن هم با شرایطی که گفته می‌شود کیفیت مطلوبی ندارند، خواهد داشت؟!

به راستی این رویه آن هم در دشت حاصلخیز و مستعدی چون دشت اردبیل که توان پذیرش و زندگی چند صد هزار شهروند را در دل خود دارد، چه تأثیری بر افزایش مهاجرت روستا به شهر و نا امیدی هر چه بیشتر کشاورزان از پیشه که در پیش گرفته اند، خواهد داشت؟

با تفاسیر بالا، شاید نیاز باشد مقام‌های متولی و مسئول ضمن ورود به این مسأله و تلاش برای حل هر چه سریع تر آن، مجموعه اقداماتی برای انجام مطالعات دقیق و حل دائمی اینچنین مشکلاتی در پیش بگیرند و بی تفاوتی به معیشت کشاورزان منطقه را فراموش کنند.