همزمان با تجمع مردمی ۲۵ خرداد، جمعی از اساتیدایرانی و غیرایرانی دانشگاه های آمریکا، در نامه ای خطاب به حسن روحانی خواهان اقدام عاجل او برای رسیدگی به موضوع حصر شدند. ….

در بخشی از این نامه که به زبان انگلیسی در  وب سایت گاردین منتشر شده است نویسندگان نامه نوشته اند که می دانند رفع حصر فراتر از اختیارات قوّه مجریه است، اما انگیزه آنان اعتراض به سکوت و بی توجهی در خصوص این موضوع غیر قانونی است. نویسندگان نامه با مرور سوابق سیاسی محصوران،  بیماری های حاد و وضعیت سنی آنان را نیز یادآوری کرده اند. امضاکنندگان در پایان آورده اند که اگر دولت امکان رفع حصر را ندارد، دست کم مقدمات قانونی برگزاری دادگاه را مطابق خواسته مهدی کروبی فراهم آورد.

متن کامل این نامه به زبان فارسی  در وب سایت ایران امروز به این شرح  منتشر شده است:
۲۵ خرداد ۱۳۹۵

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای دکتر حسن روحانی

ما امضاکنندگان این نامه‌ی سرگشاده، جمعی از اساتید دانشگاههای آمریکای شمالی درخواست انسانی خود را با جنابعالی به عنوان عالی‌ترین مقام منتخب جمهوری اسلامی ایران در میان می‌گذاریم.

ما توجه فوری جنابعالی را به وضعیت آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، و خانم زهرا رهنورد، سه منتقد جمهوری اسلامی که از بهمن ۱۳۸۹ در حصر خانگی به سر می‌برند خواستاریم. بیش از شش سال می‌گذرد که این سه تن گرفتار تنگنای مجازاتی ناروا هستند که بیماریهای حادّ نیز بر آن مزید گشته است – آقای کرّوبی ۷۹ سال، آقای موسوی ۷۵ سال، و خانم رهنورد ۷۱ سال دارند. خواسته ما بیش از هر چیز خواسته‌ای انسانی و اخلاقی است.

جناب آقای رئیس جمهور!
به یاد داریم که شما در مبارزات انتخاباتی سال ۱۳۹۲، خود را حقوق‌دان معرّفی کردید، و اینک ما عرضه این درخواست به حضور شخصی حقوقدان را شایسته می‌دانیم. در هیچ نظام حقوقی دنیا از جمله فقه اسلامی که پایه‌ی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران است مجازات شهروندان منتقد بدون حکم دادگاه صالحه هرگز وجاهت قانونی ندارد. تردیدی نیست که زندان خانگی از مصادیق بارز اقدام کیفری است.

میرحسین موسوی آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران که از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ نخست وزیر بوده، مهدی کروبی دو دوره ریاست مجلس شورای اسلامی یعنی پارلمان ایران را در سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۱ و ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳ به عهده داشته، و خانم زهرا رهنورد از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ به مدت هشت سال رئیس دانشگاه الزهراء در تهران بوده است. آقایان کروبی و موسوی هر دو در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ نامزد شده بودند و همگام با بخش معتنابهی از مردم ایران به تدلیس در نحوه برگزاری و تقلب در اعلام نتایج اعتراض نمودند. اگر اعتراض مسالمت آمیز شخصیتهایی با چنین سوابقی در جمهوری اسلامی تحمل نشود، به طریق اولی اعتراض مسالمت آمیز شهروندان عادی هم تحمل نمی‌شود.

ما اطلاع داریم که رفع حصر این سه نفر فراتر از اختیارات قوّه مجریه در جمهوری اسلامی است، اما آنچه ما را به نوشتن این نامه خطاب به جنابعالی برانگیخته، اعتراض به سکوت و بی اعتنایی در قبال چنین امر نافی قانون و ناقض عدالت است. مادام که قدمهای مؤثر در جهت حل این مشکل برداشته نشود، ولو در حدّ فراهم ساختن مقدّمات برگزاری محاکمه متهمان در دادگاه عمومی صالح، جامعه جهانی نمی‌تواند عزم دولت شما را در اجرای اصلاحات داخلی به منصه تأیید برساند.

آقای رئیس جمهور!
ما از جنابعالی مصرانه درخواست می‌کنیم اقدامات عاجل و موثر خود را برای رفع حصر آقایان میرحسین موسوی ومهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد را آغاز کنید. ما همچنین از شما تقاضا می‌کنیم با رعایت تعهد خود آزادی همه زندانیان سیاسی که غیرعادلانه محبوس شده‌اند را به ارمغان آورید. اگر رفع حصر از توان شما بیرون است، آنچنان که آقای کروبی در نامه سرگشاده مهم مؤرّخ ۲۱ فروردین ۱۳۹۵ خطاب به شما مطرح کرد، حداقل مقدمات محاکمه‌ی علنی و عادلانه‌ آنها را مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی فراهم کنید تا از خود مطابق قانون دفاع کنند.

از توجه جنابعالی سپاسگزاریم.