تا اول ماه مه (روز جهانی کارگر) چیزی نمانده

کارگران جهان آگاه شوید و متحد شوید، کارگران جهان متحد شوید
چاره رنجبران وحدت و تشکیلات حزبی است

چه فرصت خوبیست تا بیاندیشیم ما کارگران که دنیای اطرافمان را ساخته و غذا داده، چرا در تحتانی ترین لایه های اجتماع داریم خورد میشویم؟ مگر ما تولید کننده نیستیم؟ پس چرا از محصول کار خود بهره ای نداریم؟ و به این فاصله ی زیاد با کار خود بیگانه هستیم؟

ما تحتانی ترین طبقه اجتماعی از آنجا که بار جهان بر دوش ماست (و پایه های این نظام سرمایه داری که بر کار مزدی است)، میتوانیم این نظام سرمایه داری را خورد کنیم. در این سیستم که مالکیت خصوصی بر ابزار تولید وجود دارد و به برکت عرق ریختن کارگر تنها سرمایه دار از آن بهرمند است و مالک است، این کارگران هستند که خلاق اند، تولید کننده اند نه آن سرمایه دار، این کارگران اند که غذا میدهند نه لطف سرمایه دار. سیستم گونه ایست که کار اجتماعیست و کثیری وحشیانه در حال جان کندن و کار هستند اما بهره آنها بصورت خودکار در ظرف دارایی سرمایه دار می نشیند. از عرق ریختن ما خون در رگ سرمایه داران سنتز میشود.

ما کارگران پولهایی را خلق میکنیم که جمع گشته و در آخر سر تبدیل به رفاه اقلیت مفتخور، تبدیل به شمشیر و دولت و اسلحه که بسان شمشیر داموکلس بر سرمان، تبدیل به ایدئولوژی که بر مغزمان قفل زده، گشته است.
اما این نظمی که محافظه کاران و لیبرالهاو…به هر وسیله ای شده اعم از فرهنگ، ایدئولوژی، دولت ، دین، سیاست و…در صدد حفظ آن اند، فقط و فقط به نفع سرمایه دار است و برای توده ی تولید کننده این نظم در اساس، فلاکت است، سنگینیست، جنگ است، ظلم به ملل گوناگون و همچنین ستم بر زنان هست.

این نظم کهن باعث گشته که طبقات بوجود آیند، از هم فاصله ی فاحشی گیرند و بالا دستیها برای پاسبانی از آن دولت را علم کرده اند تا ما پایین دستیها صدایمان در نیاید و خادم خدوم آنها باشیم. دولت، دولت آنان است و ما برای اینکه این نظام سرتاسر چرک و خون را حذف کنیم دولت خودمان، دولت کارگران و زحمتکشان(دیکتاتوری پرولتاریا) لازم آید.

بلی دیکتاتوری پرولتاریاست که قادر به انهدام دولت و نظم کهن و آوردن نو است. پس ما هر کدام به مثابه ی یک جزء و بخش کوچکی از این بدنه ی  دیکتاتوری پرولتاریا باید عمل کنیم، سلاحمان کتابمان است تا زمانیکه به اندازه ی کافی نیروی مادی جهت سرنگونی کهن جمع کنیم. بدون تسخیر قدرت سیاسی همه چیز سراب است.

کارگران انقلابی و زنان انقلابی، این روز را گرامی داریم
کارگران جهان متحد شوید.
پیروزی کار بر سرمایه قطعیست
پیش به سوی ساختمان حزب کمونیست انقلابی ایران
گرامی باد روز اول ماه مه روز جهانی کارگر

فرهاد پرندفر- کارگر
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۵