شکایت سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک به آی ال او
سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک بنا بر وظیفهٔ کارگری و انسانی خود این شکایت را رسماً به رییس سازمان جهانی کار تقدیم می‌کند. ما از ارگان‌های صالحهٔ سازمان جهانی کار می‌خواهیم که بازدیدهای حقیقت‌یابانه از کشور ما را سازمان دهند و با هماهنگی سندیکاهای مستقل کارگری ایران، و از جمله سندیکای فلزکار و مکانیک، در مورد شرایط و دلایل افزایش حوادث شغلی و همچنین موارد نقض و عدم رعایت مقاوله‌نامه‌های آن سازمان توسط کارفرمایان و وزارت کار تحقیق و بررسی کند. ….
جناب آقای گای رایدر، ریاست محترم سازمان جهانی کار (ILO)
سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک ایران، اتحادیهٔ سندیکایی مستقلی که طبق قوانین کشور در سال ۱۳۳۹ با شمارهٔ ۳۴ به ثبت رسیده است و از حقوق و منافع صنفی کارگران صنعتی ایران دفاع می‌کند، بدین وسیله مایل است شکایت رسمی خود را از کارفرمایان و وزارت کار ایران به علّت خودداری و کوتاهی در اجرای مقاوله‌های متعدد سازمان جهانی کار در رابطه مستقیم با ایمنی و سلامتی کارگران در محیط‌های کار تقدیم شما کند، تا شما آن را برای بررسی و تصمیم گیری به کمیسیون ویژه ارجاع دهید. همان‌گونه که مطلع هستید، سوانح کاری قابل پیشگیری در محیط های کار در هفته‌های اخیر منجر به مرگ و مصدوم شدن تعداد زیادی از کارگران شده است. به پیوست این شکایت، فهرست برخی از این حوادث غم‌انگیز کاری که مستند هستند، و در اطلاعیهٔ رسمی ما در تاریخ ۳۰/۱۰/۱۳۹۲ منعکس گردیده، جهت اطلاع سازمان جهانی کار ارایه می‌شود.
بر اساس مقاوله‌نامه‌های مصوّب سازمان جهانی کار، و از جمله مقاوله‌نامه شمارهٔ ۸۱ «بازرسی کار در صنعت و خدمات، مصوّب سال ۱۹۴۷»، شمارهٔ ۱۵۵ «ایمنی و بهداشت و محیط کار، مصوّب سال ۱۹۸۱»، شمارهٔ ۱۷۴ «پیشگیری از حوادث صنعتی عمده، مصوّب سال ۱۹۹۳»، که دولت‌ها و کارفرمایان و سندیکاهای کارگری را موظف به اعمال مقررات مربوط به ایمنی کارگران و کارکنان در کارگاه‌ها و کارخانه‌ها و مؤسسات و نظارت به آن نموده است، مقاوله‌نامهٔ شمارهٔ ۱۷۰ «استفاده از مواد شیمیایی در محل کار، مصوّب ۱۹۹۰»، مقاوله‌نامهٔ شماره ۱۷۶« ایمنی و سلامتی در معادن، مصوّب ۱۹۹۵» ، نتایج اجلاس سازمان جهانی کار در رابطه با استراتژی جهانی «سلامتی و ایمنی در محیط کار»، سال ۲۰۰۳، و بر پایهٔ موافقت‌نامه یک سال پیش در مذاکره با دولت و کارفرمایان بنگلادش در رابطه با «بهبود شرایط کاری در کارگاه‌های تولید پوشاک»، ژانویه ۲۰۱۳، که دولت‌ها و کارفرمایان را موظف به اجرای تعهدات خود در رابطه با ایمنی و سلامت کارگران در محیط‌های کاری می‌کند، سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک بر این باور است که کارفرمایان و وزارت کار ایران این مقاوله‌نامه ها را رعایت نکرده‌اند و موظف به پاسخگویی مسئولانه در این موارد هستند.
متأسفانه وزارت کار و کارفرمایان برخلاف اصول قانون اساسی و مواد قانون کار و مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی رفتار کرده‌اند و باعث کشته شدن هر روزه کارگران ایرانی در کارگاه‌ها و کارخانه‌های بزرگ صنعتی می‌شوند. بر طبق گزارش ادارهٔ کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان پزشکی قانونی ایران در ۲۷ آذر سال ۱۳۹۱، آمار تلفات حوادث ناشی از کار نسبت به سال ۱۳۹۰ نوزده درصد افزایش داشته است. بر طبق همین آمار، در ایران روزانه ۵ کارگر در حوادث شغلی جان خود را از دست می‌دهند.
در تاریخ ۲۹/۲/۱۳۹۲ سندیکاهای کارگری نیشکر هفت تپه، فلزکار و مکانیک، نقاش و تزیینات ساختمان در اطلاعیه‌ای مشترک و با عنوان «کشتار ادامه دارد، به سودجویی کارفرمایان پایان بدهیم» خواستار «فعال‌تر شدن بخش بازرسی و ایمنی وزارت کار، موظف کردن کارفرمایان به ارائهٔ آموزش حین کار به کارگران در صنایع و بخش ساختمان، و آزادی فعالیت‌های سندیکایی و متعاقب آن نظارت شدید سندیکاها بر ایمنی و بهداشت کار» شده بودند که متأسفانه تا کنون هیچ گوش شنوایی نیافته است.
روند جان باختن کارگران به دلیل سودجویی کارفرمایان و قصور بخش بازرسی وزارت کار، با حادثهٔ تلخ آتش‌سوزی در یک مجتمع تولیدی پوشاک و کشته شدن ۲ کارگر زن در ۲۸ دی ماه امسال، که ناشی از عدم رعایت مقاوله‌نامه شمارهٔ ۱۵۵ بود، وجدان جامعه کارگری ایران را متاثر کرد و دل مردم ایران را به درد آورد، به طوری که حتا رییس جمهور ایران نیز در مورد این حادثه واکنش نشان داد.
همان‌طور که مطلع هستید، و صورت جلسه‌های کمیسیون‌های ذی‌صلاح در جریان اجلاس‌های سالانهٔ سازمان جهانی کار (و از جمله اجلاس سال ۲۰۱۳) به روشنی منعکس کنندهٔ آن هستند، سندیکاهای کارگری مستقل از دولتِ ایران برخلاف مقاوله‌نامه‌های ۹۸ و ۸۷ در محدودیت شدید قرار دارند. اعضا و مسئولان آنها تحت محدودیت‌های کاری و امنیتی قرار می‌گیرند، و حتی فعالان آنها دستگیر و به اتهام‌های واهی در زندان حبس می‌شوند. هم‌اکنون نیز ۳ نفر از فعالان سرشناس سندیکایی در زندان به سر می‌برند و تعدادی نیز به دلیل اجرای مقاوله‌نامه‌های فوق از کار اخراج شده‌اند. قابل ذکر و توجه است که در هفته گذشته، حتا فعالان غیرسندیکایی و سندیکایی به دلیل مصاحبه با خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در رابطه با شرایط غیرانسانی کار و زیر پا نهاده شدن حقوق کارگریشان از طرف کارفرمایان دولتی و غیردولتی تهدید به اخراج شده‌اند. سندیکاهای کارگری مستقل موجود به دلیل این شرایط قادر نیستند که نظارت دقیق بر ایمنی کارگاه‌ها و کارخانه‌ها داشته باشند و از سلامتی و جان کارگران حفاظت کنند. از سوی دیگر، دولت و کارفرمایان در پی پذیرش نسخه‌های غیرمسئولانهٔ صندوق بین‌المللی پول، با گذراندن آیین‌نامه‌هایی، قانون اساسی (بخش حقوق ملت) و قانون کار را در مورد ایمنی در کارگاه‌ها و کارخانه‌ها نقض کرده‌اند و از صرفِ هرگونه هزینه‌ای در جهت ایمن نمودن کارگاه‌ها و کارخانه‌ها و جلوگیری از حوادث شغلی، خوداری می‌کنند.
سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک مایل است که شما را مطلع کند که طبق اصل ۴۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «هیچ‌کس نمی‌تواند اِعمال حق خویش را وسیلهٔ اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد». و همچنین، طبق مادهٔ ۹۶ قانون کار و تبصرهٔ ۲ آن «وزارت کار موظف به بازرسی مستمرّ کارگاه‌ها و کارخانه‌ها» شده است، و طبق مقاوله‌نامه‌های مصوّب سازمان جهانی کار در زمینهٔ رعایت اصول ایمنی و جلوگیری از حوادث شغلی، بر مسئولیت و تعهدات دولت‌ها و کارفرمایان تأکید گردیده است.
سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک بنا بر وظیفهٔ کارگری و انسانی خود این شکایت را رسماً به رییس سازمان جهانی کار تقدیم می‌کند. ما از ارگان‌های صالحهٔ سازمان جهانی کار می‌خواهیم که بازدیدهای حقیقت‌یابانه از کشور ما را سازمان دهند و با هماهنگی سندیکاهای مستقل کارگری ایران، و از جمله سندیکای فلزکار و مکانیک، در مورد شرایط و دلایل افزایش حوادث شغلی و همچنین موارد نقض و عدم رعایت مقاوله‌نامه‌های آن سازمان توسط کارفرمایان و وزارت کار تحقیق و بررسی کند. ما از شما می‌خواهیم که با اصرار بر بهبودی واقعی شرایط ایمنی و سلامت محیط کار و بر اساس تعهدات دولت و ارگان‌های صالحه، یاری‌گر زحمتکشان ایران باشید.
سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک ۱۰/۱۱/۱۳۹۲
————————————————–
Dear honorable Mr. Guy Ryder, Director General of International Labour Organization (ILO)
The Union of Metalworkers and Mechanics of Iran, an independent labour union which is registered in 1960 under number 34 in accordance with the state laws, and defends the interests and rights of industrial workers of Iran, hereby would like to submit and file its formal grievance against the employers and Ministry of Labour of Iran for their refusal and failure to implement various Conventions of the International Labour Organization (ILO) in direct relation to health and safety in workplaces. Please remit our grievance to the special commission to review and make a decision about the matter.
As you are aware, several workplace accidents in recent weeks – which were preventable- have led to injury and death of a large number of workers. A list of a few of these tragic occupational accidents which have been documented and were denoted in our recent official communiqué dated 20th January 2014 is submitted along with this grievance for ILO information and records.
According to the ratified Conventions of ILO, including Convention No. 81, “Labour Inspection in Industry and Commerce”, ۱۹۴۷, and No. 155 “Occupational Safety and Health and the Working Environment”, ۱۹۸۱, and No. 172 “Prevention of Major Industrial Accidents”, ۱۹۹۳, which obligate states and employers and trade unions to implement the regulations related to the safety of workers and employees in workplaces and factories and organizations and monitor the implementation of regulations, and Convention No. 170 “Safety in the use of Chemicals at Work”, ۱۹۹۰, and No. 176 “Safety and Health in Mines”, ۱۹۹۵, and also in view of the conclusions of the ILO meeting with regards to the global strategy of “Safety and Health at Work” in 2003, and also based on last year’s agreement in negotiations with the government and employers of Bangladesh regarding the “improvement of working conditions in Garment factories” (January 2013), which mandates governments and employers to fulfil their obligations with regards to safety and health of workers in workplaces, the Union of Metalworkers and Mechanics of Iran (UMMI) believes that employers and Ministry of Labour of Iran have not complied with the Conventions and are obligated to answer responsibly about the above-mentioned cases.
Regrettably, the Ministry of Labour and employers of Iran have operated in violation of the principles of Constitution and the articles of Labour Law and international Conventions and have been causing death of Iranian workers in industrial shops and large factories every day. According to a report of Office of Public Relations and International Affairs of Iranian Legal Medicine Organization (Coroner’s Office) released on 17th December 2012, the number of fatal workplace accidents increased by 19% compared to the year before. Based on the same statistics, every day 5 workers lose their lives in workplace accidents in Iran.
On May 19th, 2013, the unions of Haft-Tappeh Sugarcane Workers, Metalworkers and Mechanics, and Painters and Internal Decoration Workers of Iran issued a joint statement titled “Killing continues; let’s put an end to employers’ profiteering” and pleaded for “enhancement of activities of inspection and safety department of Ministry of Labour, obliging the employers to provide on-the-job-training to workers in industry and construction, and [for] freedom of union activity, and consequently, [for] strong monitoring of workplace safety and health by unions”, which has not found a listening ear yet.
The course of fatal accidents of workers due to profiteering of employers and failure of inspection department of Ministry of Labour led to the traumatic incident of fire in a garment manufacturing complex and death of 2 female workers on January 18th, 2014, which was the result of failure to observe the ILO Convention No. 155; this incident tormented the Iranian labour community and wounded the hearts of the Iranian people, such that even Iran’s President reacted to this accident.
As you are aware, and the proceedings of relevant committees during the annual meeting of ILO (including 2013 conference) have clearly indicated, state-independent unions in Iran are under harsh restraints contrary to Conventions No. 98 and 87, their members and officials are under security and employment restrictions, and even their activists are arrested and incarcerated with false allegations. Currently 3 well known and prominent union activists are in prison and a number of activists have also been fired for implementing the above-mentioned Conventions. It is notable and worth mentioning that last week, union and non-union activists were even threatened to get fired for interviewing with Iran’s Labour News Agency (ILNA) about inhuman working conditions and violation of their labour rights by state and private employers. As a result of these circumstances, the existing independent labour unions are not able to have close supervision over safety condition in production shops and factories and protect the well-being and lives of workers. On the other hand, by adopting the inconsiderate prescriptions of International Monetary Fund (IMF), the government and employers of Iran have passed regulations that violate Iran’s Constitution (Nation’s Rights section) and Labour Law with respect to safety in production shops and factories, and refuse to spend money to make shops and factories safer and to prevent occupational accidents.
The Union of Metalworkers and Mechanics of Iran would like to inform you that according to Article 40 of the Constitution of Islamic Republic of Iran, “no one can advance their rights at the cost of inflicting damages on others and infringing upon the public interests”. Also, according to Article 96 of Labour Law and its proviso number 2, “Ministry of Labour is obligated to regularly inspect manufacturing shops and factories”, and in ratified Conventions of ILO regarding observing the codes of safety and prevention of occupational accidents, the responsibility and obligations of governments and employers have been emphasized.
In line with its human and labour duty, the Union of Metalworkers and Mechanics of Iran officially submits this grievance to the honorable Director General of ILO. We call upon pertinent departments of ILO to organize fact finding missions to our country and in coordination with independent labour unions of Iran, including UMMI, investigate the circumstances and causes of rise in occupational accidents in Iran and also the cases of violation and disregarding the Conventions of ILO by employers and Ministry of Labour. We would like to ask you to insist on real improvement of health and safety conditions of work environments based on obligations of government and relevant organizations, and by doing so, help out the working people of Iran.
The Union of Metalworkers and Mechanics of Iran
30th January 2014
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.