جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی با انتشار نامه ای خطاب به نسرین ستوده از این زندانی سیاسی خواسته اند تا به اعتصاب غذای خود پایان دهد. ….

به گزارش نوروز، خانواده های زندانیان سیاسی با ابراز نگرانی از وضعیت جسمی نسرین ستوده از وی خواسته اند تا با پایان دادن به اعتصاب غذای خود بیش از این تن رنجور خویش را نیازارد و پیگیری خواسته های به حق خود را به عهده خاموشان نظاره گری بسپارد که تن فربه تری دارند.

در بخشی از این نامه آمده است: ” بس است نسرین تمامش کن تا تمام نشده ای! خدا می داند. ما می دانیم. دنیا می داند که تو و خانواده مظلومت را از حقوق اولیه تان محروم کرده اند. خودشان هم که می دانند! از ابتدا می دانسته اند که قرار است با یک وکیل حق طلب آزادی خواه چه کنند این که تازگی ندارد. اما تو همه توانت را برای تأدیب این نظام حقوقی ناراست به کار بردی بس است نسرین. بعضی کژی ها را زمانه باید راست کند، از تن نازک و رنجور تو برنمی آید نازنین!”

متن کامل این نامه در پی می آید:

و خداوند انسان را مسئول آفرید…

نسرین سلام

ساده و بی تکلف می گوییم. مادرانه، خواهرانه، پدرانه، برادرانه، دوستانه، فرزندوار!

ساده و بی تکلف می گوییم. ما نه مانند تو زبانمان حقوقی است و نه مانند گزمه ها و جبّاران کرسی نشین خشونت بلدیم. ما هنوز کودک مانده ایم انگار نسرین، وقتی با بچه هایی روبرو می شویم که مادرشان را می خواهند بی کم و کاست بی برو برگرد. راستش را بخواهی این روزها زبان کودکانه و روان مهراوه و بلکه بیشتر نیما را بهتر از زبان حقوقی عالمانۀ شهروندی تو می فهمیم. آقا رضا که زبانش میان این دو دالان دراز نامتناهی گم شده است. انگار لکنت زبان گرفته نه می تواند تو را به بچه ها بفهماند نه بچه ها را به تو نسرین! و نه حتی شماها را به ما و ما را به تو!

ساده و بی تکلف می گوییم. مادرانه، خواهرانه، پدرانه، برادرانه، دوستانه، فرزندوار!

بس است نسرین تمامش کن تا تمام نشده ای! خدا می داند. ما می دانیم. دنیا می داند که تو و خانواده مظلومت را از حقوق اولیه تان محروم کرده اند. خودشان هم که می دانند! از ابتدا می دانسته اند که قرار است با یک وکیل حق طلب آزادی خواه چه کنند این که تازگی ندارد. اما تو همه توانت را برای تأدیب این نظام حقوقی ناراست به کار بردی بس است نسرین. بعضی کژی ها را زمانه باید راست کند، از تن نازک و رنجور تو برنمی آید نازنین!

ساده و صمیمی از تو تمنا می کنیم که رویمان را زمین نگذاری در این شب عاشورا نسرین جان!

کاش صدایمان را به تو می رساندند در شبی که کربلا غوغاست. صدای ما و رضا و مهراوه و نیما را و مادرپیرت را که اشکش بند نمی آید از هراس مانده جانی که فدیه اجرای قانون می دهی در این محرم و این عاشورای محزون!

ترازوی عدالت در پهنه سیمای تراشیده ات نقش بسته بس است نسرین! قرار نبوده و نیست که یک وکیل به تنهایی جور همۀ بی عملی ها و بی ارادگی ها و انفعال عرصه های حقوقی را بردوش نازک خویش بکشد. هرچند توانایی تو زبانزد خاص و عام شده و عالم گیر شده است اما چه کنیم که ظاهرا قرار است کینه و حقد و حسد و لجاجت و دنائت بر فراز ترازوی عدالت جلوه گر باشد. نمی گوییم کوتاه بیا که فلسفه قیام حسین(ع) برپاخاستن مقابل ظالم است. می گوییم تو دِینت را ادا کردی دیگر. تو ایفای وظیفه کردی برای تو کافی است. لطفا بقیه اش را بسپار به عهده خاموشان نظاره گر! بسپار به کسانی که تن فربه تری دارند و فرزندانشان زیر بار این همه فشار له نشده اند و همسران و خانواده هایشان در کشاکش بی قانونی دیار قانون کش امروز ما رنجور و خسته نشده اند.

بس است نسرین خدارا خدا را بس است. بچه ها مادرشان را صحیح و سالم می خواهند. مادرانه تصمیم بگیر و آغوش گرمت را بار دیگر بر روی مهراوه و نیما بگشا. خدا با توست و با دل بچه ها که به لبخند تو گرم می شود.

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی
شب عاشورای ۹۱