“بی فریاد!” شعری از ی. صفایی
شتاب کن / و بخوان بنام ماه / بخوان بنام سحر / و ببین قناری های سرزمینم / چگونه بر خاک میریزند! ….
بی فریاد!
در سراشیبی کدام دوراهی وامانده ایم
که چنین پریشانِ پریشانیم؟
شتاب کن
و بخوان بنام ماه
بخوان بنام سحر
و ببین قناری های سرزمینم
چگونه بر خاک میریزند!
دلم گرفته است،
بگذار بر سنگ قبرم هر چه می خواهند بنویسند!
من، میخواستم فریادِ قناری ها باشم.
شتاب کن
سرزمینم غمگین است
شتاب کن………….
ی. صفایی
دهم اکتبر ۲۰۱۲
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.