اطلاعیه کانون نویسندگان ایران در تبعید، در رابطه با تهاجم وحشیانه به افغانی ها در ایران
کانون نویسندگان ایران (در تبعید) نیز، این سیاست انسان ستیزانه را محکوم می کند و می کوشد همراه همۀ وجدان های بیدار توجه افکار عمومی مردم جهان را به این بیداد و شرایط اسف بار زندگی شهروندان افغان در ایران جلب کند و به دفاع از حقوق شهروندی آنان بپردازد. ….

رفتار غیرانسانی با شهروندان افغان در جمهوری اسلامی

این یک فاجعه است. این به واقع یک فاجعۀ غیرانسانی ست و به جرات می توان ادعا کرد که در دنیای امروز رژیمی پلیدتر از جمهوری اسلامی وجود ندارد.
جمهوری اسلامی نمونۀ پلیدی از اِعمال سیاست های انسان ستیز و غارت گرانه است که دست زدن به جنایت و پایمالی حقوق شهروندان جامعه رایج ترین آن ها به شمار می رود.

جدا از بیش از سی سال سرکوب و شکنجه و کشتار در ایران، اکنون این رژیم تبه کار، تیغ ستم خود را متوجه شهروندان افغان که در جامعه ما به پناه آمده اند کرده و با محدود ساختن فضای زیست و زندگی، شرایطی بس دشوار و غیرانسانی برای آنان پدید آورده است.
ممنوعیت حضور افغان ها در ۱۷ استان از ۳۱ استان کشور، ممنوعیت دریافت خدمات بهداشتی، ممنوعیت از حق کار و شغل، ممنوعیت از دریافت گواهی نامه رانندگی، ممنوعیت تحصیل فرزندان خردسال در دبستان ها و دبیرستان ها و حتی ممنوعیت خرید وسائل اولیه معیشت مانند آب و نان و در کنار همۀ این ها؛ اخراج های دسته جمعی، توهین و تحقیر و ضرب و شتم و زندان و سرکوب و قتل، هدایایی ست که جمهوری اسلامی نثار شهروندان افغان جامعه ما کرده است.
بهانۀ جمهوری اسلامی، در اتخاذ این سیاست بیدادگرانه، همانا بهانه ای ست که تمام حاکمیت های فاشیست در پیش می گیرند تا در شرایط بحرانی درماندگی خود را در تامین شغل و آسایش همگانی به حساب مهاجرانی بنویسند که به آنان پناه آورده اند.

نرخ بیکاری در ایران هفتاد و شش میلیونی، به ویژه در میان جوانان بسیار بالاست؛ یعنی در کل چیزی حدود ۸ تا ۱۰ میلیون نفر بیکار است که طبعا حضور سه میلیون شهروند افغان نمی تواند دلیل آن به شمار آید. مضافا این که همه شهروندان افغان نمی توانند شاغل باشند و شاغلین آن ها نیز به مشاغلی می پردازند که دشوارترین شرایط کاری را در بر می گیرد و کمترین دستمزد را در پی دارد. و مهم تر از همه، آنان نیز شهروند کشور ما هستند و طبعا مانند هر شهروند دیگر حق کار و معیشت و یک زندگی برابر با دیگران را دارند.
در واقع جمهوری اسلامی در شرایط بحرانی کنونی، از یک سو دست به ارعاب و سرکوب و زندانی کردن و اعدام های مکرر در منظر همگانی می زند، و از سوی دیگر، می کوشد بحران سنگین اقتصادی موجود را که از غارت و بحران زایی خود این نظام ناشی شده به گردن شهروندان افغان بگذارد تا خشم عمومی را به سوی دیگری جهت بدهد.

شوربختانه کم نیستند مردم ناآگاهی که متاثر از این سیاست های تبه کارانه، دست به توهین و بدرفتاری با شهروندان افغان می زنند و به گردش این چرخه پلید انسان ستیزانه میدان می دهند.
اما از طرف دیگر، جای امیدواری ست که گروه های بسیاری نیز در برابر این سیاست قد علم کرده اند و دست به افشاگری می زنند و به این سیاست غیرانسانی شدیدا اعتراض دارند.

کانون نویسندگان ایران (در تبعید) نیز، این سیاست انسان ستیزانه را محکوم می کند و می کوشد همراه همۀ وجدان های بیدار توجه افکار عمومی مردم جهان را به این بیداد و شرایط اسف بار زندگی شهروندان افغان در ایران جلب کند و به دفاع از حقوق شهروندی آنان بپردازد.

هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در تبعید
۱۵ ژوئیه ۲۰۱۲
www.iwae.org