خودکشی دارو ساز بازنشسته ای -چهارم آوریل- در یونان بقدر کافی تکان دهنده، دراماتیک و از جهات گوناگون نمادین است. مستقیما و بی واسط با شرایط طاقت فرسای حاکم بر جامعه و نشأت گرفته از سیاست ها و تصمیم های اعلام شده کارگزاران نهادهای مالی و سیاسی طبقه حاکم بر اروپا و جهان، مرتبط بوده و نشاندهنده شکاف بارز بین واقعیت های تلخ زندگی و ادعاهای سرمایه داری است ….

تراژدی خودکشی دارو ساز بازنشسته یونانی، ادعانامه ای علیه نظام سرمایه داری!
تقی روزبه

مرگ خودخواسته یا تحمیل شده؟!
خودکشی دارو ساز بازنشسته ای -چهارم آوریل- در یونان بقدر کافی تکان دهنده، دراماتیک و از جهات گوناگون نمادین است. مستقیما و بی واسط با شرایط طاقت فرسای حاکم بر جامعه و نشأت گرفته از سیاست ها و تصمیم های اعلام شده کارگزاران نهادهای مالی و سیاسی طبقه حاکم بر اروپا و جهان، مرتبط بوده و نشاندهنده شکاف بارز بین واقعیت های تلخ زندگی و ادعاهای سرمایه داری است: ادعای مهد دموکراسی و حقوق بشر از یکسو و تداوم برنامه ریاضت اقتصادی تبه کارانه، علیرغم اعتراض های عمومی علیه آن ازسوی دیگر. یک پارادوکس کامل!

زدن تیر خلاص بخود در میدان قانون اساسی آتن و یکی از شلوغ ترین میادین، یاداشت بجا گذاشته از علت اقدام خود، تظاهرات و شورشی که در پی آن صورت گرفت و بالأخره مراسم تدفین* غیرمذهبی که در آن چندین هزار نفر شرکت کردند و سخنانی که دخترش در این مراسم بر زبان راند، و حتی اظهار تأسف نمایشی رئیس جمهور یونان جملگی وجه تراژیک و نمادین این رخداد را در بستر رنج و دردی که زحمتکشان اروپا (و نه فقط اروپا) و بطور اخص یونانی ها می کشند، برجسته می کند. دخترش در مراسم تشییع جنازه پدر چنین سخن گفت:
«پدر! تو نمی‌توانستی درک کنی که آنان دموکراسی، آزادی و یکپارچگی را از ما گرفته‌اند. تو نمی‌توانستی درک کنی که آنان ما را با تبعیض اقتصادی و شرایط ناگوار اجتماعی محاصره کرده‌اند. تو نمی‌توانستی بفهمی که چرا آنان حق مالکیت ما را همراه با کلید‌های این سرزمین تحویل دیگران دادند” شرکت کنندگان در این مراسم با سردادن شعارهایی علیه دولت یکصدا فریاد می‌زدند: «نان، آموزش، آزادی”*۲

دیمیتریس کریستولاس دارو ساز ۷۷ ساله ای که داری همسر و یک دختر بود، در یادداشتی که در کنار پیکر بی جانش یافت شد، نوشته بود: “دولت تمام آثار و دلایل برای بقای من را نابود کرده است.”  در این یادداشت آمده است: “چون سن و سالم اجازه نمی‌دهد فعالانه کار کنم، هیچ راه‌حلی جز این پایان محترمانه برای زندگیم، پیش رو ندارم”.  چون پول بازنشستگی اش کفاف زندگی اش را نمیداد. او هم چنین نوشت “بمیرم بهتر است تا در زباله ها غذا پیدا کنم”. ناگفته نماند که کاهش حقوق بازنشستگی یکی از محورهای برنامه ریاضت اقتصادی است که نهادهای مالی و سیاسی اتحادیه به مردم یونان دیکته کرده اند. چنانکه دارو ساز جان به لب رسیده پیش از مرگش نوشته است: دولت حقوق بازنشستگی او را به حدی کاهش داده  که در عمل هیچ پولی دریافت نمی‌کند.

جنایت مدرن و سازمان یافته
برای صید ماهی در یک حوضچه و یا مخزن، هم می توان مستقیما ماهیان را شکار کرد و هم بطور غیر مستقیم با خالی کردن آب مخزن و انهدام شرایط زیستی آنها حق حیات را -بطور دسته جمعی- از آنها گرفت. در جوامع انسانی نیز می توان به صور بسیار گوناگون جنایت کرد و حق زیست و زندگی انسانها را از آنها سلب نمود. اینکه سرمایه داری در شرایط بحران برای نجات نرخ سود خود و فرار از ورشکستگی خویش شرایط زیست جامعه را چنان طافت فرسا کند، که انسان ها بدست خود جان عزیزشان را نشانه بروند، هیچ از جنایت سرمایه داری و سرمایه داران نمی کاهد.حتی حیوانات که فاقد تصویرسازی انسان از آینده تیره و تار هستند در شرایط زیستی ناهنجار نیز ممکن است دسته جمعی خودکشی کنند.

این که سرمایه داری بهنگام رونق ُپز حقوق بشر و دموکراسی بدهد، و در شرایط وخامت اقتصادی آنها را صراحتا به دلیل اولویت های دیگرشان زیر پا لگدکوب کند، آیا جزجنایت سازمان یافته نامی دیگردارد؟  گزارش های متعددی از رشد خودکشی و افسردگی و بسیاری از ناهنجاری ها و آسیب های اجتماعی در خود قاره اروپا حکایت می کنند که مستقیما برخاسته از اعمال سیاست ریاضت اقتصادی است. بر همین اساس می توان سردمداران اقتصادی و سیاسی اتحادیه اروپا را بدلیل آنچه که در یونان و مناطق دیگر می گذرد و بدلیل اقدام به سیاست گرسنگی دادن و زیر پا گذاشتن موازین اولیه همان حقوق بشر ادعائی خود به پای میز محاکمه کشاند. امری که البته مستلزم تغییر رابطه کارگران و زحمتکشان با سرمایه ای است که چیزی جز حاصل دسترنج آنها نیست. اگر کارگران و زحمتکشان و همه آنهائی که زیر فشار و استثمار سرمایه قرار دارند به این آگاهی و عزم برسند که شیشه عمر سرمایه داری در دست آنهاست و آنچه را که خود خالق آن هستند بزیر کنترل خود دربیاورند و اینکه سرمایه و سرمایه داری علیرغم ادعا و ظاهرنمائی، بیشتر وابسته به آنهاست تا آنها به سرمایه و سرمایه داری، آنگاه امید جای یأس و استیصال را گرفته و خودکشی و انفعال و افسردگی جای خود را به لبخند زندگی و نیروی جمعی سرشار از امید و حرکت رو به جلو برای آفریدن جهانی بهتر و انسانی تر خواهد داد.

۲۰۱۲-۰۴-۱۲  ۲۵-۰۱-۱۳۹۱
http://www.taghi-roozbeh.blogspot.de
*1-   http://persian.euronews.com/2012/04/07/athens-funeral-for-suicide-protester

*2-  اورو نیوز