یازدهمین سالروز درگذشت هوشنگ گلشیری

  شانزدهم خرداد یازدهمین سالروز درگذشت هوشنگ گلشیری نویسنده، منتقد، سردبیر ادبی و استاد ادبیات خلاقه است

صدای آمریکا:

گلشیری خالق «شازده احتجاب»، «کریستین و کید»، «بره گمشده راعی»، «معصوم پنجم یا حدیث بردار کردن آن سوار که خواهد آمد»، «حدیث ماهیگیر و دیو»، «در ولایت هوا»، «آینه های دردار»، «جن نامه» است.

داستان: «شاه سیاهپوشان» نیز که الهام گرفته از هفت پیکر نظامی ست، هرچند اثر وی است؛ اما به دلیل سانسور هیچگاه رسما بعنوان اثری از گلشیری در جایی ثبت نشده و در خارج کشور به چاپ رسیده است.

هوشنگ گلشیری همواره از مخالفان سرسخت و آشتی ناپذیر سانسور کتاب و حذفهای دولتی بود. او همچون دیگر اعضای کانون نویسندگان در تلاش برای فعالیت های اجتماعی این کانون در چارچوب واقعیت های جاری ایران بود؛ اما نیروهای امنیتی که مسئولیت های فرهنگی حاکمیت را همواره در دست داشته و دارند، در دشمنی با تشکل صنفی نویسندگان همه تلاش خود را بکار بردند تا مانع از فعالیت آزادانه و مسالمت آمیز کانون نویسندگان شوند.

عدم صدور اجازه برگزاری نشست ها، تهدید همه جانبه، دستگیری، شکنجه و زندان، و حتا آدم ربایی و قتل نویسندگان «همچون قتل محمدمختاری و محمدجعفر پوینده» از جمله ابزارهای بکارگرفته شده از سوی دولتیان برای سرکوب صدای نویسندگان و کانون نویسندگان ایران نهاد صنفی نویسندگان بوده است.

هوشنگ گلشیری سالها در دبیرستانهای اصفهان و سپس دپارتمان تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران سرگرم تدریس ادبیات فارسی و ادبیات خلاقه و نمایشی بود.

هوشنگ گلشیری که با گروه «جنگ اصفهان» فعالیت های ادبی خود را آغاز و مطالب خود را در این جنگ منتشر می کرد، اشتیاق ویژه ای به همکاری با نشریات ادبی و راه اندازی و اداره آنها نیز داشت.

همکاری در راه انداز نشریه ادبی زنده رود اصفهان و سپس راه اندازی و برعهده گرفتن سردبیری مجله کارنامه افزون بر همکاریهای ادبی با مجلات ادبی همچون آدینه و دنیای سخن بوده است.

هوشنگ گلشیری از فعالان کانون نویسندگان ایران و اعضای هیئت دبیران کانون و سپس پس از دوره کوتاه مدت فترت، از جمله کوشندگان برای احیای کانون و از اعضای هیئت موقت آن بود که در تدوین و انتشار نامه سرگشاده معروف به «ما نویسنده ایم» نقشی اساسی داشت.

گلشیری در دوازدهم تیرماه ۱۳۷۸جایزهُ صلح اریش ماریا رمارک را در مراسمی در شهر ازنابروک آلمان دریافت کرد.این جایزه به پاس آثار ادبی و تلاش‌های او در دفاع از آزادی قلم و بیان به او اهدا شد.در مهر ماه همین سال در آخرین سفرش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب فرانکفورت شرکت کرد.

هوشنگ گلشیری در شانزدهم خرداد  ۱۳۷۹در بیمارستان ایرانمهر تهران در گذشت و در امامزاده طاهر در مهر شهر کرج به خاک سپرده شد.

ارسال دیدگاه