اطلاعیه مشترک جمعی از آنارشیستها / صدای آنارشیسم، فروم آنارشیستهای کردستان و شبکه خبررسانى آنارشیستى خاورمیانه به مناسبت اول ماه مه

اهمیت اول ماه مه صرفا در مبارزه کارگرى و مبارزات اقتصادی نیست٬ بلکه بیشتر مبارزه با سرمایه داری، با نژادپرستی، با نظامی گری، با مردسالاری و در جهت همبستگی جهانی است.

اطلاعیه مشترک به مناسبت اول ماه مه

پروسه ی بوجود آمدن روز اول ماه مه بازتابی از تکامل جنبش کارگری است. بحث وگفتگو درمورد اینکه یک روز را کارگران دست از کار بکشند به سال ۱۸۸۴ برمی گردد. اولین قدم این مهم از طرف اتحادیه های فدرال در آمریکا و کانادا برداشته شد. اصلی ترین مطالبه کارگران کم کردن ساعت کار بود. از اینرو در اول ماه مه ۱۸۸۶ کارگران مبارزات خود را برای تقلیل ساعت کار تشدید کردند.

در اول ماه مه سال ۱۸۸۶، بیش از ۳۴۰٫۰۰۰ کارگر آمریکایی دست از کار کشیدند. تنها در شیکاگو تعداد اعتصاب کنندگان ۴۰٫۰۰۰ نفر بود. چند روز بعد پلیس در میدان Haymarket به ضرب و شتم و کشتار کارگران پرداخت که بیش از ۷ کارگر کشته شدند. اما دررسانه های دولتی اعلام گردید که یک افسرپلیس و ۶ پلیس دیگر بوسیله بمب دستی یک آنارشیست در درگیریها کشته شدند.

بعد از آن دادگاهی نمایشی تشکیل شد که درآن ۸ نفر از آنارشیستها محاکمه و به اعدام محکوم گردیدند. آنها در رابطه با آنارشیستی که طبق گزارش رسانه های دولتی با بمبش یک پلیس را کشته بود٬ محاکمه شدند. از آنجایی که هیچ مدرکی دال بر محکومیت این ۸ نفر به دادگاه ارائه نشد٬ عاقبت قاضی Joseph Gary اعلام حکم این ۸ نفر را اینگونه توجیه کرد: مردی که بمب را انداخته به رهنمود دستگیرشدگان عمل کرد. اگر چه مدرکی دال بر همدستی مستقیم محکومین وجود ندارد.

از نظر قاضی دادن این رهنمود مثل این می ماند که محکومین خودشان این بمب را انداختند.

August Spiest، Albert Parsons ٬ Georg Engel و Adolph Fischer (دو نفر آخری از سردبیران روزنامه کارگران سوسیالیست بودند) به چوبه دار سپرده شدند، Louis Lingg Beging در سلولش خودکشی کرد٬

Oscar Neebe به پانزده سال حبس محکوم گردید٬

Michael Schwab و Samuel Fielden محکوم به اعدام شدند که بعدا” حکم اعدام آنها به حبس ابد تقلیل یافت.

 

یک هئیت آمریکایی در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۱۸۸۹ به مناسبت گرامیداشت یاد جانباختگان شیکاگو٬ در کنگره بین المللی کارگران در پاریس اول ماه مه را روز جهانى کارگر اعلام کرد.

ما باید به عنوان آنارشیستهایی که به اتحادیه های مستقل کارگرى گرایش داریم٬ روز اول ماه مه را آنچنان که قبلا” بود٬ به یک روز مبارزاتى جنبشهای کارگری جهانی تبدیل کنیم.

 اهمیت اول ماه مه صرفا در مبارزه کارگرى و مبارزات اقتصادی نیست٬ بلکه بیشتر مبارزه با سرمایه داری، با نژادپرستی، با نظامی گری، با مردسالاری و در جهت همبستگی جهانی است.

جمعی از آنارشیستها / صدای آنارشیسم
www.anarchoanarchia.tk

فروم آنارشیستهای کردستان
www.anarkistan.tk

شبکه خبررسانى آنارشیستى خاورمیانه
www.anarchistan.co.cc

ارسال دیدگاه