ارتباط جنسی با همجنس در همه ادیان ابراهیمی از جمله اسلام بشدت تقبیح و تحریم شده است. قرآن کریم با شدیدترین لحن ممکن این رویه را تحت عنوان رویه قوم لوط مذمت کرده است. علمای اسلام – اعم از اهل سنت و شیعه – در ممنوعیت شرعی و اشد مجازات همجنس بازان همداستانند.

محسن کدیور در پاسخ به یک پرسش اینچنین گفته است :

پرسش : تعارض اسلام سنتی با حقوق بشر در ضمینه انتخاب جنسی امری است که در سوالات از قلم افتاده. آیا فقه سنتی در مورد نوع انتخاب شریک جنسی (همجنس بازی) به گونه ای تبعیض آمیز عمل نمی کند؟ این تبعیض در کدامیک از محورهای فوق میگنجد؟

پاسخ کدیور :
اولا: ارتباط جنسی با جنس موافق (همجنس بازی) در اعلامیه جهانی حقوق بشر و دو میثاق پیرو آن به رسمیت شناخته نشده است. تلاش همجنس گرایان در شناخته شدن آنها به عنوان یک اقلیت (اقلیت جنسی) در اسناد اصلی اجماعی بین المللی تا کنون به نتیجه نرسیده است. تا آنجا که من می دانم تنها جائی که به این امر اشاره ضمنی شده در یک سند فرعی در مورد پناهندگی افرادی است که به خاطر در پیش گرفتن این رویه در کشور خود در خطر مرگ قرار گرفته اند. در برخی کشورهای اروپائی کوششهائی برای به رسمیت شناخته شدن همجنس گرایان و پذیرش خانواده متشکل از دو جنس موافق آغاز شده ، اما نهایت موفقیت آنها این بوده که روابط جنسی از حقوق شخصی است و در صورتی که با تراضی طرفین باشد احدی حق مخالفت یا نادیده گرفتن آن را ندارد. همجنس گرائی در تمام جهان منتقدان بسیارجدی دارد چه در میان پیروان ادیان الهی (مسلمانان، مسیحیان و یهودیان) و چه در میان افراد عرفی غیر دینی. به هر حال همجنس بازی تا کنون فاقد پشتوانه اجماعی بین المللی به عنوان یکی از مصادیق حقوق بشر است.

ثانیا: اصولا همجنس بازی یا همجنس گرائی امری غیر عقلائی و غیر انسانی است و انحراف از مسیر صحیح بشری محسوب می شود. بیشک موافقان این رویه سخن ما را باور ندارند، آنچنانکه ما نیز در مدعیات و ادله همجنسگرایان سخن موجهی نیافته ایم. در نهایت به لحاظ عقلائی از قبیل امور جدلی الطرفین می شود. برای ورود در مصادیق حقوق بشر مبنائی عقلائی و موجه لازم است. همجنس گرائی تا کنون به لحاظ عقلائی از حقوق بشر شناخته نشده است. به قول مشهور اول برادریت را اثبات کن بعد ادعای میراث کن، در شمرده شدن همجنس گرائی در زمره حقوق بشر تردید جدی وجود دارد، با چنین تردیدی بحث از تبعیض درباره اقلیتهای جنسی چه محلی از اعراب دارد؟

ثالثا: ارتباط جنسی با همجنس در همه ادیان ابراهیمی از جمله اسلام بشدت تقبیح و تحریم شده است. قرآن کریم با شدیدترین لحن ممکن این رویه را تحت عنوان رویه قوم لوط مذمت کرده است. علمای اسلام – اعم از اهل سنت و شیعه – در ممنوعیت شرعی و اشد مجازات همجنس بازان همداستانند. رضایت طرفین در فعلی که نهی موکد شرعی دارد کارساز نیست. حرمت شرعی لواط و مساحقه و مجازات شدید مرتکبین آنها از احکام ثابت و دائمی شرعی است. روشنفکری دینی در این مسئله که فاقد پشتوانه عقلائی است با اسلام سنتی در حرمت شرعی و اصل مجازات (فارغ از نوع آن) برخوردی مشابه دارد. البته تجسس در حریم خصوصی افراد هم ممنوع است. با صراحت می گویم مسلمانی مطلقا همجنس گرائی را بر نمی تابد و از تمامی طرق موجه برای ریشه کن کردن این انحراف تأسف بار از جوامع انسانی کوشش می کند.

————————————————–
منبع: همجنس گرا
http://hamjensgera.wordpress.com