همانطور که می‌دانیم یکی از اقدامات نیروهای سرکوبگر برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردم، بازداشت‌های ۲ الی ۳ هفته‌ای از میان افراد عادی و به صورت رندوم است که مخصوصا در روزهای راهپیمایی‌های اعتراضی این خطر بیشتر شهروندان آزادیخواه را تهدید می‌کند. برای مقابله با اقدامات کور و کهنه این جماعت، توجه به نکات زیر میتواند کمکی باشد………

۱٫ بازداشت‌ها اکثرا یا در هنگام راهپیمایی صورت می‌گیرد یا به ندرت (مثلا اگر فعال سیاسی باشید یا جایی از شما مدرکی داشته باشند) در ساعات عصرگاهی در محل کار یا در ساعات اولیه بامداد در منزل صورت می‌گیرد (۱۲ الی ۶ صبح)، بدین ترتیب که ۳ یا ۴ مامور با حکم به منزل شما مراجعه کرده و به بهانه‌ی پنهان کردن مواد مخدر یا اقدام علیه امنیت ملی به منزل شما وارد می‌شوند.

برای کم کردن خطر بازداشت و دردسرهای آن ضروری است که قبل از هر راهپیمایی اصول زیر را رعایت کنیم:
- حتما و حتما به خانواده اطلاع دهید که قصد رفتن به راهپیمایی دارید و برای هر روز مهم جنبش سبز یک سناریوی از پیش ساخته و هماهنگ با خانواده و نزدیکانتان داشته باشید چرا که در صورت دستگیری شما با آنها تماس گرفته و در مورد هدفتان از رفتن به خیابان می‌پرسند!

- به صورت تنها و انفرادی به راهپیمایی نروید و مثلا با گروهی از آشنایان (دوستان، اقوام و…) در راهپیمایی حاضر شوید. توجه کنید که نیروهای سرکوبگر اصولا طعمه‌های خود را از میان افراد تنها انتخاب می‌کنند! از طرف دیگر توجه به این نکته ضروری است که هیچ راهپیمایی و اعتراضی آخرین اعتراض نیست، اگر روزی تنها هستید و امکان حضور در حرکت اعتراضی را ندارید به خود پشیمانی راه ندهید چرا که تا رسیدن به آزادی راه درازی در پیش است و بازهم موقعیت برای راهپیمایی‌های اعتراضی در آینده خواهد بود.

- سعی کنید لباستان تا حد امکان از رنگ‌های عادی و معمولی باشد (لباس‌های اداری) و از پوشیدن رنگ‌های منحصر به فرد – تابلو- (قرمز، زرد و…) پرهیز کنید چرا که با این رنگ‌ها بیشتر به چشم نیروهای سرکوبگر می‌آیید. معمولا بهترین انتخاب برای راهپیمایی مخصوصا در فصل سرد رنگ سیاه است. همچنین سعی کنید لباس و کفشتان امکان دویدن را برای شما فراهم کند. اگر چند لباس روی هم بپوشید نیز می تواند در برابر ضربه‌های احتمالی باتوم شما را مصون‌تر نگاه دارد.

- در بازجویی اکانت فیسبوک شما را نیز خواهند خواست که اگر ادعا کنید در فیسبوک عضویت ندارید نام کاربری , ایمیل و همچنین نام خانوادگی شما را جستجو خواهند کرد. لذا پیشنهاد می کنیم نام خانوادگی اصلی خود را دفیسبوک عوض کنید.

• از اکسپت کردن کسانی که نمی‌شناسید شدیدا پرهیز کنید، چرا که اوج هنر ارتش سایبری سپاه اینست که از با عکس‌های جذاب به شما پیشنهاد دوستی می‌دهند تا اطلاعات صفحه شما را مشاهده کنند.

- همچنین در بازجویی از شما آدرس ایمیل و کلمه عبور تان را می خواهند و اگر مطالب سیاسی در اینباکس شما باشد برایتان دردسر آفرین خواهد بود… لذا داشتن یک ایمیل دوم امری بسیار ضروری است. سعی کنید  این ایمیل را نیز به نحوی از چند میل غیر سیاسی پر کنید.

- در ضمن سعی کنید به هیچ وجه از یاهو استفاده نکنید چرا که این شرکت سابقه همکاری در افشای نام و مشخصات کاربران خود به دولت چین را دارد. لذا پیشنهاد ما استفاده از جی میل است چراکه هم خوش سابقه تر و هم ایمن تر از یاهو  است.

- قبل از هر راهپیمایی اس.ام.اس‌های خود را پاک کنید و اصلا بهتر است اس.ام.اس سیاسی ندهید چرا که کنترل اس.ام.اس بسیار ساده هست و حتی امکان دارد به خاطر اس.ام.اس بازداشت شوید، همچنین در هنگام بازجویی ممکن است پرینت اس.ام.اس های چند ماه اخیر شما را در مقابلتان قرار دهند و در دردسر بیافتید. البته تعدادی از کسانی که آزاد شده‌اند گفته اند که در هنگام بازجویی تنها اس.ام.اس‌های موجود در موبایلشان بررسی شده است.

۳٫ بعد از دستگیری به بازداشتگاه منتقل می‌شوید که معمولا زندان اوین است اگر به اوین منتقل شوید از شما عکس گرفته شده و لباس زندان، مسواک، خمیر دندان و یک حوله تحویل می‌گیرید. لباس‌های خود را نیز تحویل می‌دهید. همچنین از زمان وارد شدن به اوین چشم بند بر چشمانتان خواهید داشت که تنها جلوی پای خود را ببینید چرا که آنها از شناسایی شدن شدیدا می‌ترسند. جالبتر اینکه حتی عده‌ی زیادی از آنها با اینکه شما چشم بند بر چشم دارید بازهم از ترسشان ماسک می زنند.

۴٫ پس از این مراحل شما وارد سلول انفردای می‌شوید و ۱۰ الی ۱۵ روز تا اتمام مراحل بازجویی در آنجا خواهید بود. سلول انفرادی اتاقی سه در دو با سقف سه متری است که کف آن موکت است و شامل یک روشویی با شیر آب گرم و سرد، یک توالت فرنگی، دو عدد لامپ (که شب و روز روشن است)، یک پنجره و سه عدد پتو است. همچنین می‌توانید با زنگی که در اختیار دارید شب‌ها در خواست خاموشی یکی از لامپ‌ها را داشته باشید.

۵٫ در سلول انفرادی یک قرآن و یک نهج البلاغه است. می توانید با مطالعه آنها و همچنین ورزش خود را سرگرم کنید. همچنین روزهای یکشنبه و چهارشنبه نوبت حمام شماست. ولی می‌توانید بین این دو روز هم درخواست حمام داشته باشید.

۶٫ معمولا در این دستگیری ها شما را به بند ۲۴۰ یا ۲۰۹ می برند که دو ساختمان ۴ طبقه هستند. طبقات اول و دوم و سوم سلول‌های انفرادی و طبقه چهارم بند عمومی است که دارای سوئیت های ۴ نفره یا ۶ نفره است که معمولا پس از پایان مراحل بازجویی شما را به بند عمومی می‌برند .

۷٫ معمولا ۴۸ ساعت پس از دستگیری، شما به دادسرا (در محل زندان) می‌برند و در مقابل شما فرم‌هایی به نام فرم تفهیم اتهام قرار می‌دهند. شما پشت میزی رو به دیوار خواهید بود و بازجو پشت سر شما می‌نشیند که صورت او را نبینید. سوالات این فرم‌ها معمولا بدین شکل است :
توجه داشته باشید که برخی از دوستان گفته‌اند که اگر شماره موبایل خود را ندهید در لیست مخابرات و ایرانسل نام شما جستجو می‌کنند، لذا بهتر است شماره خود را بدهید.

• آدرس، شماره تلفن، شماره موبایل و… :
• آدرس ایمیل و وبلاگ … :
همانطور که گفته شد سعی کنید دو ایمیل داشته باشید و مراتب امنیتی در فیسبوک و دیگر شبکه‌های مجازی را رعایت کنید.

• داشتن ماهواره در منزل:
در صورت مثبت بودن جواب، سوالی می‌پرسند که چه برنامه‌هایی از ماهواره می‌بینید. در پاسخ بگویید ابدا هیچ برنامه سیاسی نمی‌بینید. (یا بدلیل پارازیت قادر به دیدن هیچ کانالی نیستید)

• شرکت در تظاهرات:
ابدا به شرکت در تظاهرات اعتراف نکنید، حتی نگویید برای تماشا رفته بودید که این سرآغاز رشته‌ای دیگر از سوالات مانند:

چه شعارهایی شنیدید؟
چه کسانی را شناختید؟
و…

در واقع هر جواب شما آغاز سوال بعدی خواهد بود، لذا بازهم اکیدا توصیه می‌کنیم که برای هر روز مهم جنبش سبز یک سناریوی از پیش ساخته و هماهنگ با خانواده و نزدیکانتان داشته باشید.

• اگر دلیل دستگیری شما شماره ماشینتان بود: می‌ توانید ادعا کنید که از مسیر مربوطه به دلیلی غیر سیاسی (مثلا خرید یا دید و بازدید) عبور می‌کردید.

• اگر دلیل دستگیری شما عکس یا فیلم بود :

اگر در عکس یا فیلم کار خاصی انجام نمی‌دادید (مثلا در محلی خلوت خیلی عادی ایستاده بودید) می‌توانید بگویید که از آن محل عبور می‌کردید که گرفتار شلوغی و تظاهرات شدید و از مسیری دیگر خارج شده و به مکان مورد نظر خود رفته اید، اگر در عکس یا فیلم در حال زد و خورد بودید سعی کنید به نحوی انکار کنید و قبول نکنید که عکس متعلق به شماست. (البته در این مورد کار شما اندکی سخت خواهد شد.