پس از آدم ربایی که نسبت به غلام رضا غلام حسینی و سپس همایون جابری از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بودیم، شاهد دستگیری مرتضی کمساری و علی اکبر نظری از دیگر اعضای این سندیکا هستیم . و همچنین تهدید تلفنی آقای داود رضوی عضو هیأت مدیره سندیکا و همچنین پیغام رسانی تهدید آمیز به حسن سعیدی دیگر عضو فعال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه هستیم.

چرا کارگران سندیکایی آماج حمله مجدد ستمگران شده اند
“به مناسبت روز جهانی دفاع از حقوق بشر”
طی یکی – دو ماه اخیر با رشد جنبش اعتراضی کارگران ایران در کنار جنبش سبز مردم ایران، به دلیل اخراج های غیر قانونی، ندادن دستمزد کارگران در واحد های مختلف تولیدی – خدماتی ( که گاه به پانزده ماه هم رسیده است .)، کنترل های شدید ضد تشکیلاتی و ضد سندیکایی، تهدیدهای تلفنی برخی از کارگران در جهت منع آنها از فعالیت های صنفی – سیاسی، دادن احکام سنگین زندان و حبس، اخراج از محل کار (مثل کارگران عضو سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه)، ایراد اتهامات واهی مثل تبلیغ علیه مقام رهبری و جلوگیری از بازگشت به کار هشت نفر از کارگران عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتویوسرانی تهران و حومه از بهمن ماه ۱۳۸۴ تا امروز، شاهد دستگیری های پیاپی و آدم ربایی اطلاعاتی – حفاظتی از کارگزان هستیم .

پس از آدم ربایی که نسبت به غلام رضا غلام حسینی و سپس همایون جابری از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بودیم، شاهد دستگیری مرتضی کمساری و علی اکبر نظری از دیگر اعضای این سندیکا هستیم . و همچنین تهدید تلفنی آقای داود رضوی عضو هیأت مدیره سندیکا و همچنین پیغام رسانی تهدید آمیز به حسن سعیدی دیگر عضو فعال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه هستیم .

رفتار خشنی که با غلام رضا غلام حسینی توأم با ضرب و شتم به هنگام ربایش و سپس نگهداری بیش از یک ماهه او در سلول های انفرادی بند هشت زندان امنیتی رجایی شهر، ایراد ضرب و جرح، فشارهای روانی و روحی و ایذاء خانواده اش که در منطقه کارگرنشین و حاشیه نشین قلعه حسن خان کرج مستأجر می باشند، انتقال او به قرنطینه زندان و صدور حکم بازداشت موقت یک ماهه مجدد برای او .تراشیدن سر آقای علی اکبر نظری در زندان اوین و اعزام او به زندان قزل حصار که ربطی به فعالیت های سندیکایی آقای نظری ندارد و بیشتر افراد زندانی در آنجا در رابطه با اتهامات مواد مخدر می باشند، به نوعی شکنجه روحی آقای علی اکبر نظری است .

بازداشت مرتضی کمساری در دادیاری شعبه دوم دادسرای قاضی مقدس ( اوین ) و اعزام او به بند هشت زندان اوین، ادامه بازداشت رضا شهابی، امتداد حبس کشیدن آقایان ابراهیم مددی در بند ۳۵۰ زندان اوین و منصور اسالو در بند ۳ زندان رجایی شهر، پرونده سازی و افزایش یک سال حبس مجدد برای منصور اسالو رییس هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتبوسرانی تهران و حومه، اخراج مجدد ناصر محرم زاده راننده عضو سندیکای شرکت واحد، شرحی از ادامه عملکردهای غیرقانونی و ضد حقوق بشری و مخالف کنوانسیون های ۹۸ و ۸۷ سازمان بین المللی کار است . راستی چرا چنین فشارهای سنگینی بر اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه وارد می شود ؟ جواب را ما می دانیم ! با آن که رییس و نایب رییس سندیکای کارگری اتوبوسرانی در زندان به سر می برند، بقیه اعضای هیأت مدیره و فعالین سندیکا به وظائف سندیکایی خود عمل کردند و اجازه ندادند که چراغ امید سندیکا خاموش شود و کماکان حضور سندیکا و اعضای آن برای کارگران شرکت واحد و دیگر مراکز کارگری تکیه گاه و نقطه امیدی است که در ادارات کار و هیأت های حل اختلاف از طریق اشراف به قانون و طرح شکایات کارگری و هدایت و حمایت از کارگران گرایش جدیدی را از سوی عموم کارگران به سندیکا باعث شد .

دستگیری و تهدید اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به دلیل پایمردی اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی در جهت دفاع از مسئولیتی است که در برابر کارگران و اعضایشان پذیرفته اند . آنها در مجمع عمومی قول دادند تا به اعتماد کارگران خیانت نکنند و حتی در شرایطی که خودشان اخراج، بی کار، زندانی و حتی ضرب و شتم شده اند به انجام وظایفشان از راه های مختلف و ابتکارهای گوناگون در جهت آگاهی بخشی به کارگران و سازماندهی و تشکل یابی کارگران در چهارچوب مقاوله نامه های بین المللی کار ادامه داده اند، دستگیری، زندان، تهدید، تهمت، مزاحمت و ضرب و شتم خود و خانواده هایشان با همه سنگینی که داشته است، در ایمان کارگری آنها نتوانسته است خللی وارد کند .

اعتقاد انها به درستی راهشان و اعتمادی که کارگران در زیر فشار فاشیستی به سندیکای خود می کنند پاداش سختی هایی است که انها تحمل می کنند . امروز کارگران شرکت واحد و نیشکر هفت تپه با مقایسه شرایط کارشان با قبل از سال ۱۳۸۴ و امکاناتی که از بدو فعالیت های مجدد سندیکایی شان به دست آورده اند، حق دارند که از مرام کارگری و تشکل کارگری اشان حمایت کنند و برای آزادی مدیران سندیکایی زندانی شده اشان و گسترش تلاش اتحادیه ای خود متشکل شده و تلاش کنند . راه دشواری که سندیکاهای کارگری چه در گذشته دور و چه امروز طی می کنند دستاوردهای حقوق بشری و آموزش های دموکراتیک داشته است که متعلق به همه مردم، همه کارگران و همه جهانیان است .

در این کار، در این پیکار به نمایندگی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد همه دست هایی را که صمیمانه برای کمک به کارگران و مردم ایران، برای احقاق حقوق دموکراتیک و انسانی خود به پا خواسته اند و تلاش می کنند، می فشارم و از تمام فدراسیون های کارگری جهانی، یونیون ها و سندیکاهایی که در این سال ها ما را تنها نگذاشته اند و برای رسیدن به حقوق قانونی امان از ما حمایت کرده اند، قدردانی و خون قلبم را به آنها اهدا می کنم و از شما یاران در سراسر جهان می خواهم که این پشتیبانی را تا رسیدن کارگران و همه مردم ایران به حقوق انسانی خویش ادامه دهید:
آینده از آن ماست
آینده از آن توده هاست
حقوق کارگران حقوق بشر است.

پر اهتزاز باد پرچم همبستگی بین المللی کارگران جهان با جنبش آزادی خواهانه مردم ایران
برقرار باد صلح، آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و عدالت

منصور اسالو، رییس هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه – بند سه، سالن ۸، زندان رجایی شهر کرج

——————————
منبع: خبرگزاری هرانا