خانواده های زندانیان سیاسی نامه ی سرگشاده ای را خطاب به رییس قوه قضاییه منتشر کردند. در این نامه خطاب به آیت الله صادق لاریجانی آمده است: “ به راستی اختلال در امنیت را چه کسانی به وجود آورده اند؟ آنان که در هجوم شبانه فردای انتخابات به خانه های ما ریختند و زن و مرد و پیر و جوان را به انفرادی و سلول و بند کشیدند، ماه ها خانواده ها و وکلایشان را در بی خبری نگاه داشتند و در همان دوران با شقاوت تمام برای گرفتن اعترافات کذب به شکنجه و آزار جسمی و روحی فرزندان بی گناه ملت پرداختند و سپس دادگاه های نمایشی و فرمایشی ترتیب داده با قرائت کیفرخواست عمومی مدیران خدوم، رزمندگان غیور ایران اسلامی را قبل از صدور هرگونه حکمی به عنوان متهم اتهامات خیالی خود، میهمان چشمان متحیر و بهت زده میلیون ها بیننده در سراسر کشور کردند و با صدور احکام فله ای، عملا عدم استقلال قوه قضائیه را ثابت کردند.“

کلمه :

 متن این نامه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت آیـت الله صادق لاریجانی

با سلام

خدا را شاکریم که مسلمانیم و از کودکی با آئین مسلمانی پرورش دیده ایم. آئین مسلمانی که توحیدش ما را از غیر خدا بی نیاز می کند و نبوتش راه هدایت را پیش پایمان می گشاید و عدالتش تعلق ما را به این دین و آیین منطبق با خواست های فطری بشری بیشتر و محکم تر می کند. ما جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی که هم چون عزیزان آزاده دربندمان شاگرد مکتبی هستیم که سردار شهیدش، حسین (ع) دشمنان بی دین خود را به آزادگی فراخوانده است، اینک پس از گذشت یک سال و چهارماه از بازداشت های غیرقانونی و رفتارهای خلاف قانون با زندانیان سیاسی بعد از انتخابات و خانواده ها و وکلایشان خود را موظف به روشنگری و دادخواهی و پی گیری قانونی همه بی عدالتی ها، بی قانونی ها و تخلفات و تضییقات حقوقی و قضایی نسبت به عزیزانمان و خودمان و بعضا وکلایمان می دانیم. در آیین مسلمانی ما که تسلیم در برابر ستم گر را شریک شدن در گناه او می داند و گناه انظلام را بیشتر از گناه ظالم فرض کرده تا از استمرار ستم جلوگیری کند و در آیینی که به اهلش می آموزد که سخن حق خویش را در برابر حاکمان، بدون لکنت بیان کنند، این حق برایمان محفوظ است و تا آن جا که دانش حقوقی ما اجازه می دهد، در قوانین موضوعه توسط بندگان خدا نیز این حق اولیه برای مظلومان لحاظ شده است.

آقای قاضی القضات
ما همسران، مادران و فرزندان زندانیان سیاسی فارغ از دیدگاه ها و سلایق سیاسی مان، امروز حقوق اولیه فردی، خانوادگی و اجتماعی خود را مطالبه می کنیم. ما حق آزادی، امنیت، نشاط و یک زندگی عادی و طبیعی و بدون تنش را درخواست می کنیم و چقدر متأسفیم از این که به جای این که چتر قانون با مهربانی برسرمان گسترده باشد به نام قانون، چماق تهدید، فشار، احضار و قرار بازداشت را بر سرمان می کوبند و ما را وادار به سکوت و خاموشی می کنند. رسانه های دولتی و وابسته به دولت هم چنان بر طبل فتنه سیاه خود که از پیش از انتخابات ۸۸ شروع شده و روز به روز قوت گرفته، می کوبند. رسانه ملی در انحصار کامل جناح حاکم است و ما مظلومان قربانی کودتای نظامیان سوار بر مرکب قدرت، حتی اجازه اطلاع رسانی وضعیت خود و عزیزان دربند ستم را درهمین روزنه های اندک و محدود و فیلتر شده معترضین قانونی هم نداریم چرا که همه گفته ها و نوشته هایمان را اقدام علیه امنیت ملی قلمداد می کنند.

آقای لاریجانی ریاست محترم قوه قضائیه
به راستی اختلال در امنیت را چه کسانی به وجود آورده اند؟ آنان که در هجوم شبانه فردای انتخابات به خانه های ما ریختند و زن و مرد و پیر و جوان را به انفرادی و سلول و بندگران کشیدند، ماه ها خانواده ها و وکلایشان را در بی خبری نگاه داشتند و در همان دوران با شقاوت تمام برای گرفتن اعترافات کذب به شکنجه و آزار جسمی و روحی فرزندان بی گناه ملت پرداختند و سپس دادگاه های نمایشی و فرمایشی ترتیب داده با قرائت کیفرخواست عمومی مدیران خدوم، رزمندگان غیور ایران اسلامی را قبل از صدور هرگونه حکمی به عنوان متهم اتهامات خیالی خود، میهمان چشمان متحیر و بهت زده میلیون ها بیننده در سراسر کشور کردند و با صدور احکام فله ای، عملا عدم استقلال قوه قضائیه را ثابت کردند. اینان مخل امنیت عمومی و مشوش اذهان عمومی بودند یا ما ستم دیدگان آشفته حال که شب هایمان به کابوس هجومی دوباره می گذشت و روزهایمان در سعی میان دادگاه و دادسرا و زندان سپری شد و ماه ها گذشت تا توانستیم ملاقاتی با عزیزان دربندمان داشته باشیم وبرای انجام وظیفه، شرح وضعیت آنان را به مردم که محرمند و دانستن حق آنهاست، ارائه کردیم.

جناب آقای لاریجانی
از شما تقاضا داریم به مقامات قضائی توصیه کنید که به واقع عالم را محضر خدا بدانند و برای اجرای قانون، ملاحظات سیاسی و جناحی و توصیه ها و الزامات مقامات امنیتی و سپاهی را بر حکمی که جاری می کنند و اقدامی که معمول می دارند، دخالت ندهند و در صورت اعمال فشار از ناحیه هر کس یا نهادی مردم را در جریان بگذارند. و برای رفع هرگونه شبهه و ابهامی در عملکرد قوه قضائیه که این روزها سخنگویش تلاش فراوان برای منزّه و مبرّا جلوه دادن آن می کند، از پیشنهاد تشکیل کمیته حقیقت یاب تعدادی از زندانیان سیاسی برای بررسی حوادث بعد از انتخابات و به ویژه بازداشت های غیرقانونی و بی قانونی های اعمال شده در حق زندانیان سیاسی که به عمد و با سوء نیت، امنیتی شان می نامند، استقبال کنید تا سیه روی شود هر که در او غشّ باشد!

ریاست محترم قوه قضائیه
همان گونه که مستحضرید اعضای خانواده های زندانیان سیاسی یک سال و چندماه است که تحت فشار و ستم هستند. روا نیست که لااقل حق اعتراض از آنان گرفته نشود؟ بر شماست که مانع تضییقات بیشتری که موجب خارج شدن این عزیزان از حدود و چارچوب ها خواهد شد، باشید. احضار و بازجویی ایشان و وکلایشان و نیز تهدید به بازداشت آنان ما را بیش از پیش جریحه دار می کند. ما می دانیم که نسرین ستوده که وکیل وظیفه شناس و متعهد و مادر دو فرزند خردسال است، نباید در زندان باشد تا در اعتراض اقدامات غیرقانونی دست به اعتصاب غذا بزند و روا نیست که خواهر عبدالرضا تاجیک و همسر دکتر محسن میردامادی به دلیل پی گیری وضعیت عزیزانشان بارها احضار شوند و حتی اطلاع رسانی احضارشان که ربطی به ایشان نداشته، موجب فشار بیشتر بر روی آنان شود.

اقای قاضی القضات
ما خانواده های زندانیان سیاسی اعم از زنان، جوانان، اساتید، فرهنگیان، دانشجویان، روزنامه نگاران، مدیران و فعالان سیاسی، اینک یک خانواده ایم. بفرمایید حریم امن این خانواده آسیب دیده و ستم کشیده را نگاه دارند. این خانواده حرمت دارد بگویید حرمت نگاه دارند و بیش از این کارنامه عمل قوه قضائیه را لکه دار نکنند تا مجبور شوند عده دیگری را به جرم سیاه نمایی احضار، تهدید و بازداشت کنند.

برای ما بالاتر از سیاهی هم رنگی است. رنگ سپید! کاش دل های همه ما به نور ایمان منور و پاک و سپید شود.

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی
۲۱ مهرماه