سی امین بیانیه خانواده زندانیان سیاسی: از فردای کودتای انتخاباتی و کودتای نظامی هجوم به منازل و دفترها آغاز شد و یک سال و نیم است ادامه دارد

خانواده زندانیان سیاسی بیانیه سی ام خود را با یاد آوری روزهای نخست پس از انتخابات سال ۸۸ اتفاق هایی که منجر به دستگیری عزیزان آنان شد و در نهایت با اعتراض به دستگیری اعضای نهضت آزادی به جرم اقامه نماز منتشر کردند.

کلمه 
در این بیانیه با اشاره به رسیدن مهر ماه و زندانی بودن بسیاری از دانشجویان و زندانیان نوشته شده است: “ مهرماه ، ماه مهربانی دارد به نیمه می رسد در حالیکه نیمکت های دانشجویان سبز و کرسی های اساتید سبز در دانشگاه ها خالی است و پرسش همکلاسی من کجاست ، معلم من کجاست ، استاد من کجاست ؟ جز تحمل هزینه های سخت، پاسخی در پی ندارد . اوین در روزهای نخستین پاییز و در نیمه اول ماه مهربانی همچنان با میهمانان خود نامهربان است.“

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

ولله غیب السموات والارض و الیه یرجع الامرُ کلّه فاعبده وتوکّل علیه وما ربک بغافل عما تعملون

ما خانواده های زندانیان سیاسی بیانه سی ام خود را در حالی می نویسیم که روند بازداشت های غیر قانونی، بی منطق و لجوجانه یک سال و نیم است که ادامه دارد . از فردای انتخابات کودتایی و کودتای نظامی و دستگیری فعالان سیاسی به بهانه ایجاد اغتشاش با هجوم به منازل و دفاتر کار آنها تا دستگیری های خیابانی زنان و مردان و جوانانی که با سؤال «رای من کجاست؟» از خانه ها بیرون آمده بودند که عموما با ضرب و شتم و خشونت همراه بود و در ادامه باز هم هجوم به منازل و محل کار افراد به بهانه های واهی دیگر و در مناسبت های مختلف چون ۱۸تیر ، ۱۳آبان ، ۱۶آذر ، نمازجمعه سبز ، روز قدس تا هجوم به مراسم کمیل سبز در منزل خانواده یک زندانی سیاسی برای طلب آزادی اش از خدای ظالم و مظلوم و به اسارت درآوردن بیش از ۷۰ نفر از شرکت کنندگان در این مراسم که تنها جرمشان لب گشودن به دعا و یا غیاث المستغیثین گفتن بود، تا فردای عاشورای ۸۸ که برای سرپوش گذاشتن بر جنایت هایی که انجام داده بودند، تعداد بیشماری از شهروندان را بازداشت کرده و نهایت بدرفتاری و بی ادبی را نسبت به آنان و خانواده هایشان اعمال کردند ، و بالاخره تا همین دیروز که اقامه جماعت در منزل یکی از اعضای نهضت آزادی منجر به دستگیری نمازگزاران مومن و حق شناس شد ، روند دستگیری ها ادامه دارد و نمی دانیم آقایان برای فردا و فرداهای این مردم بزرگ و ظلم ستیز چه نقشه ها و برنامه هایی دارند. جای بسی تأسف است که تا خانواده بزرگ زندانیان سیاسی پس از ماهها انتظار می آیند تا شکرانه آزادی عزیزی را به درگاه رب جلیل ادا کنند، به ناگهان با رسیدن خبر دستگیری های جدید ، مبهوت و حیران استمرار بی درایتی ها و بی خردی ها می شوند و آه از نهادشان بر می آید .

 این در حالی است که نماینده رسمی جمهوری اسلامی با حضور در سازمان ملل، جلوی چشم جهانیان که به معجزه عصر ارتباطات، از کوچکترین اتفاق و رخداد مثبت و منفی در هر گوشه دنیا به طرفةالعینی با خبر می شوند و تلاش برای پوشاندن ظلم و جنایت و اقدامات ضد حقوق بشری از آنان نشان گر بلاهت و سفاهت و یا جسارت است، بزرگترین دروغ قرن را می گوید و ادعا می کند که مخالفان سیاسی ما در کشورمان درکمال آزادی به فعالیت های خود مشغولند و در ایران زندانی سیاسی نداریم و حیرت آورتر آن که در داخل کشور، این دروغ و گزاف گویی مورد بازخواست و نکوهش و تقبیح قرار نمی گیرد .

بیانیه سی ام خانواده های زندانیان سیاسی در حالی نگارش می شود که ماه مهر ، ماه مهربانی دارد به نیمه می رسد در حالی که دانشجویان ، معلمان و اساتید دانشگاه به ستم در بند به سر می برند. محرومیت از تحصیل برای دانشجویان ستاره داری که در همان دوره دروغ های تبلیغاتی و انتخاباتی وجود خودشان و ستاره های اهدایی دولت احمدی نژاد، توسط کاندیدای کودتاگران انکار شد ، تنها تاوان حق طلبی و انتقاد و اعتراضاتشان نبود ، بلکه به جرم شرکت در انتخابات و حمایت از کاندیدای اصلاح طلبان ، محکوم به جابرانه ترین احکام اعم از سنوات طولانی حبس ، تحمل ضربات شلاق و حبس در تبعید شدند.

مهرماه ، ماه مهربانی دارد به نیمه می رسد در حالیکه نیمکت های دانشجویان سبز و کرسی های اساتید سبز در دانشگاه ها خالی است و پرسش همکلاسی من کجاست ، معلم من کجاست ، استاد من کجاست ؟ جز تحمل هزینه های سخت، پاسخی در پی ندارد . اوین در روزهای نخستین پاییز و در نیمه اول ماه مهربانی همچنان با میهمانان خود نامهربان است .

بند نسوان که ماهها است زنان آزاده ، شریف و نجیبی را تنگ در آغوش گرفته ، از عهده پاسبانی و حراست تن عزیز و روح بزرگ آنان بر نیامده و کارنامه ای سیاه از خود به جای گذاشته است .

بند ۲۰۹ و ۲۴۰ به بدنام ترین بندهای اوین تبدیل گشته و روزهای سیاه و بدسیرتی زندان بان ها و بازجوهایش بر سینه تاریخ ثبت شده است . بند ۳۵۰ که مدتی است اقامت گاه زندانیان سیاسی، اعم از مشاهیر عالم سیاست و فرهنگ و اجتماع و اقتصاد و زندانیان گمنام و فرزندان سبز گرفتار بند ظلم و جور مدعیان مسلمانی است به سختی آنها را در خود جای داده و شرمساری از عدم رعایت شأن و جایگاه این عزیزان برای همیشه با نام این بند، پیوند خورده است . و دیگر زندان ها چون رجایی شهر و زندان های دیگر شهرستان هایی که فرزندان پاک ایران به آن تبعید می شوند، بر دیوارهایشان نام و ننگ زشتی ها و نامردمی هایی ثبت شده که درنوع خود بی سابقه بوده اند.

بی صفتی و بی سیرتی زندان بانانی که بجای تعذیر از هتک حرمت آنان و خانواده هایشان زور شمشیر را به رخشان کشیدند و ناز شصتشان را با افکندن تعدادی از آنان به انفرادی نشان دادند و چهچه مستانه شان در اوج قدرت در سلول های انفرادی پیچید غافل از اینکه نظامیان مستبد می توانند بر سرنیزه تکیه کنند ، اما نمی توانند بر نوک تیز آن بنشینند .

قطع تلفن ها ، قطع ملاقات های حضوری ، و یا محدودیت شدید آن و نیز دیگر تصمیمات از جمله ممانعت از برگزاری کلاس ها و نشست های درون و بیرون بند ، و تهدید به تبعید و دیگر تمهیداتی که صرفا از سر به نمایش گذاردن زور و قدرت رئیس زندان و زندان بان هاست ، همگی نشانگر ضعف قوه قضاییه در برابر نیروهای امنیتی و نظامی است ، که این مساله هم برای زندانیان سیاسی و هم برای خانواده هایشان که اصل استقلال قوا در قانون اساسی را تا کنون باور داشته اند بسیار دشوار است .

ما خانواده های زندانیان سیاسی ضمن سپاس از تشکیل کمپین حمایت از خانواده های زندانیان سیاسی که بی تردید با نیت خیر و برای ابراز هم دردی با ما و بزرگ داشت استواری ها و پایداری های عزیزانمان آغاز به کار کرده است و اعلام سپاس و قدردانی از همه ملت شریف و قدرشناس ایران برای همه هم دلی ها و حمایت هایشان که موجب دلگرمی ما بوده و هست، از مسئولین قوه قضایی می خواهیم که به جای ایجاد فشار بر روی خانواده های مظلوم که پی گیر امور عزیزان تحت ستم شان هستند و دادن احضاریه های مکرر برای آنان و تلاش برای بازداشتن آن ها از هرگونه اطلاع رسانی دقیق و شفاف، برای نشان دادن استقلال این قوه و تطهیر همه زشت کاری ها و اقدامات غیرقانونی که تاکنون صورت گرفته، هرچه سریع تر حقوق اولیه زندانیان سیاسی را که تاکنون از آن ها دریغ شده است، به آنان بازگردانند و اجازه ندهند بیش از این زندانیان سیاسی و خانواده ها و وکلایشان تحت فشار و زحمت و اذیت قرار گیرند. بدیهی است ما همچنان مردم را محرم دانسته و خطاهای حقوقی صورت گرفته را از این پس به صورت دقیق و مستمر اعلام خواهیم کرد، باشد که همه حق جویان آزادی طلب در سراسر گیتی شاهدی براین مظالم باشند و تاریخ همه این تعدی و تجاوزها به حقوق اساسی ملت را برای آیندگان ثبت کند.

والله المستعان

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی

ارسال دیدگاه