أکثریت قریب به اتفاق نیروی کار در افغانستان به اردوی ملیونی بیکاران تعلق دارند، بخش وسیعی از این نیرویکار برای ادامۀ حیات و بدست آوردن کار به بازارهای کار کشورهای همجوار می روند
روز همبستگی جهانی کارگر گرامی باد!”

با فرا رسیدن اول می روز جهانی همبستگی طبقۀ کارگر، نظام سرمایه ‌داری جهانی همچنان گرفتار بحران عظیم اقتصادی است که با بحران بنگاه های مالی آغاز شده بود. بحران تاریخی یی که در گسترده ترین ابعادش بیان آشکاری از پوسیده گی ایدئولوژیک و ناتوانی سیاسی نظام سرمایه داری و افق تاری که جلو بشریت گرفته است، می باشد. امسال باز در شرایطی به‌ پیشواز اول ماه‌ می‌ میرویم که‌ بحران جاری اقتصادی مرزها را در نوردیده و چهره کریه و ضد انسانی نظام سرمایه ‌داری را، که در تلاش برای خروج از باتلاق بحران و بخاطر تداوم حیات ننگین اش، با سبعیت تمام فقر، محرومیت، جنگ، ارتجاع و محنت بیشتری را به مردم و طبقۀ کارگر جهانی تحمیل کرده است، با عریانی تمام به نمایش گذاشته است. به موازات گسترده شدن هرچه بیشتر دامنۀ بحران اقتصادی جاری و تداوم آن، بورژوازی برای خلاصی از آن به استراتیژی منکوب کردن و مطیع و راضی ساختن طبقۀ کارگر در اشکال متنوعی توسل جسته است که حاصلی جز فقر و تحمیل محرومیت بیشتر برای طبقۀ کارگر و اقشار تهیدست دیگر در پی نداشته و نخواهد داشت؛ یکی از پیامدهای آشکار این وضع، یورش سبعانه و لجام گسیختۀ بورژوازی جهانی به سطح معیشت طبقۀ کارگر و اقشار فقیر و کم درآمد در پهنۀ جهان می باشد.
روزی نیست که خبری از بسته شدن شرکت ها و صنایع و به همین منوال اخراج کارگرها و مزد بگیران به گوش نرسد. ارقام بیکار سازی ها و پیوستن عدۀ دیگری از کارگران اخراجی به ارتش ذخیرۀ کار سیر نجومی کسب کرده است؛ ملیون ها کارگر و مردم زحمتکش در سرتاسر جهان تحت فشار مضاعف اقتصادی به سوی فقر مطلق سوق داده می شوند. فقر و استثمار رواداشته شده بر طبقۀ کارگر و اقشار تهیدست دیگر، شگاف و تقابل طبقاتی میان اردوی کار و استثمارگران را، که از قِبَلِ رنج و نیروی کار و عرق جبین کارگران به ثروت های نجومی دست یافته اند، افزایش داده است.
سرمایه داری امروز درگیر بحرانی است که کل حیاتش را تهدید می کند. علیرغم فشار گسترده و تحمیل دشواریها و تهدید کارگران و مردم زحمتکش، مبارزات ملیونی جاری در اشکال اعتصابات و اعتراضات گسترده در سطح جهان از یونان و اسپانیا شروع تا امریکای شمالی و آسیا و افریقا بیان روشنی از مبارزه جویی و صف آرائی طبقۀ کارگر در تقابل با یورشی که به زنده گی و سطح معیشت او تدارک دیده شده است، می باشد. طبقۀ کارگر در همۀ ابعاد ناگزیر است که در برابر یورش لجام گسیخته وسبعانۀ بورژوازی و استراتیژی تحمیل شکست و تضعیف جنبش کارگری مقابله کند؛ پیروزی طبقۀ کارگر در این جدال تعیین کننده، در گرو خودآگاهی، همبستگی، رشد و اعتلای آن در سطح جهان است. اعتلای جنبش کارگری در سطح جهان می تواند به عامل تعین کننده یی برای عروج زمینه های عینی و ذهنی سوسیالیسم کارگری تبدیل شود. 
اما در بحبوحۀ اول ماه می علیرغم سرمایه های هنگفتی که در کشور سرازیر شده است، کارگران و اقشار تهیدست و زحمتکش در افغانستان در فقر و بیحقوقی مطلق به سر می برند و سهم شان از همۀ این ثروت و منابع مالی حتی لقمۀ نانی که بتوانند سفرۀ شان را با آن رنگین کنند هم نبوده است؛ اگر از یک طرف فقر و تنکدستی از آنها قربانی گرفته و می گیرد از جانبی هم جدال دو کمپ ارتجاعی آسایش و راحت را از آنان ربوده است؛ هیولای جنگ، سلطۀ ارتجاعی ترین نیروها و باورها و مواد مخدر و اعتیاد، هردم چون افعی آنها را به کام نیستی و نگونبختی می کشاند.
أکثریت قریب به اتفاق نیروی کار در افغانستان به اردوی ملیونی بیکاران تعلق دارند، بخش وسیعی از این نیرویکار برای ادامۀ حیات و بدست آوردن کار به بازارهای کار کشورهای همجوار می روند. دست آزمند سرمایه از بی پناهی و بیچاره گی این کارگران آواره سود جسته و آنها را به شکل وحشیانه ئی مورد اجحاف و ستم قرار داده و استثمار می نمایند. با توجه به وضعیت حاکم بر جامعه، تداوم جنگ، سلطه و اقتدار ارتجاعی ترین نیروها و حضور نیروهای امپریالیستی، پراکنده گی و حاکمیت آرأ و افکار ناسیونالیستی، فرصت و مهلت را از طبقۀ کارگر و پیشروان آن در افغانستان گرفته است تا بتوانند متحد، آگاه و مدعی به عنوان طرف اصلی جدال وارد عرصۀ مبارزات اجتماعی و سیاسی شوند و نقش سرنوشت سازشان را به عنوان یک نیروی تاریخ ساز اداء کنند؛ بنابراین بر طبقۀ کارگر و پیشروان آگاه و سوسیالیست آن است تا با خود آگاهی و سازمانیابی به تشتت کنونی پایان داده و نقششان را در رهائی جامعه از بربریت کنونی اداء کنند.
کارگران و مردم آزادیخواه !
روز جهانی کارگر روز اعتراض به همۀ نابرابری ها و ستمی است که نظام سرمایه داری بر شالودۀ آنها استوار شده است. رهائی و امر تحقق آزادی و برابری واقعی تنها با به میدان آمدن طبقۀ کارگر و نابودی نظام کارمزدی و خلع ید از سرمایه داران، ممکن و میسر خواهد شد. اول می روز همبستگی طبقاتی کارگران، روز اعتراض به استثمار و ستم طبقاتی و نابرابری است. سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان در ضمن شادباش و تهنیت روز همبستگی جهانی طبقۀ کارگر، جهت نیل به سازمانیابی و ارتقای آگاهی طبقاتی کارگران و تحقق امر رهائی انسان زحمتکش از هر اقدامی در جهت تسهیل این امر شریف استقبال و پشتیبانی نموده و خود را متعهد به برآورده شدن آن می داند. شرط هر تحول انقلابی و تحقق امر آزادی و برابری ورود طبقۀ کارگر آگاه و جنبش سوسیالیستی کارگری در متن جدال اجتماعی می باشد. تحقق این مأمول، با توجه به شرایط دشوار کنونی و مؤلفه های دیگر، مستلزم خودآگاهی، سازمانیابی و همبستگی جهانی طبقۀ کارگر و جنبش آزادیخواهی است.
به پیش به سوی سازمانیابی طبقۀ کارگر!
زنده باد اول می روزهمبستگی جهانی کارگران!
زنده باد سوسیالیسم!
سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان
۲۲ اپریل ۲۰۱۰