|
______________________________________________________________
2008-06-11
درخواست 38
سازمان بين المللي از ايران
در
آستانه 22 خرداد
:
احکام
فعالان
زن را لغو
کنيد
38
سازمان معتبر بين
المللي
فعال در حقوق زنان و حقوق بشر،
در
آستانه 22 خرداد با انتشار بيانيه مشترکي ضمن اعلام همبستگي با جنبش زنان
ايران،
از دولت ايران خواستند که همه احکام وارد شده عليه فعالان جنبش زنان را لغو
کند.
اين
بيانيه که با امضاي سازمان هايي چون سازمان عفو بين الملل، ديده بان
حقوق
بشر، انجمن حقوق زنان در توسعه، کمپين جهاني براي توقف کشتار و سنگسار زنان،
انجمن
زنان تحت قوانين اسلامي، بنياد حقوق بشر سوئد و ده ها سازمان ديگر از سوي
کمپين
بين المللي حقوق بشر در ايران منتشر شده، با گرامي داشت سالروز تجمع اعتراضي
زنان در
روز 22 خرداد، از اين روز به عنوان روز همبستگي ملي زنان در اعتراض به
قوانين
تبعيض آميز ياد کرده است.
در
بيانيه فوق با اشاره به تجمع زنان در روز
22
خرداد سال 84 و 85 در مقابل دانشگاه تهران و ميدان هفت تير و به خشونت کشيده
شدن اين
تجمعات آمده است: از آن زمان تاکنون، تعداد بسيار زيادي از فعالان حقوق زن
در
ايران به دادگاهها احضار شده اند، آنها را متهم ودستگيرکرده و بخاطر فعاليتهاي
مسالمت
آميز و تقاضاي برابري محکومشان کرده اند. فعالان حقوق زن، سال گذشته اين
روز
همبستگي را بخاطر فشارهاي امنيتي در خانه هاي خودشان گرامي داشتند. اما آنگونه
که از
تداوم احضار به دادگاه ها و محاکمات فعالان کمپين يک ميليون امضا مشخص شد،
برگزاري
جلسات فعالان در خانه هاي شخصي خود شان هم براي نيروهاي امنيتي قابل تحمل
نيست.
در
ادامه بيانيه تاکيد شده است که: بنا براين در چنين روزي، ما با امضاء
اين
بيانيه و ابراز همبستگي خود با فعالان حقوق زن در ايران، اين پيام را هم به
فعالان
حقوق زن و هم دولت ايران مي فرستيم که جامعه بين المللي، ديده بان حقوق زنان
در
ايران است. ما از نزديک، ناظر مبارزات آنها هستيم و خلاقيت، پايداري و عزم آنها
را در
چنين شرايط دشواري تحسين مي کنيم.
خواسته
سازمانهاي ياد شده از دولت
ايران
در اين بيانيه، اين است که آزار و اذيت مدافعان حقوق برابر را متوقف کند،
همه
اتهامات وارده عليه فعالاني که حقوق بشر زنان را بطور مسالمت آميز ترويج مي
کنند
بويژه فعالان کمپين يک ميليون امضاء، را لغو نمايد، و به فعالان حقوق زن براي
استفاده
از ابزار مدني در بيان نگراني هايشان از قوانين تبعيض آميز و افزايش آگاهي
عمومي
در اين زمينه اجازه فعاليت بدهد.
در بخش
پاياني بيانيه به مسئولان کشور
ايران
توصيه شده است که براي تطبيق قوانين حاکم بر حيات زنان با معيارهاي بين
المللي
حقوق بشر، در راستاي تعهدات بين المللي ايران، گامهاي مشخصي بردارند و درک
کنند که
قوانين موجود بسيار عقب تر از واقعيت هاي زندگي زنان در ايران است که
موفقيت
هاي اجتماعي بسيار چشمگيري به دست آورده اند.
سازمان هاي امضا کننده اين بيانيه عبارتند از:
آکشن ناو، کنيا
کانون حقوق بشر وتوسعه آسيا، تايلند
انجمن زنان براي توسعه، آيدوس، ايتاليا
هدف حقوق بشر، هلند
انجمن همکاري زنان آمارگي، استانبول
عفو بين الملل
انجمن حقوق زنان در توسعه
باوباب براي حقوق زنان، نيجريه
کمپين براي صلح و دموکراسي، نيويورک
ديکونيا، کلمبيا
انجمن آموزشي ما لوپوسکا، لهستان
کارزار فمنيستهاي آنکارا، ترکيه
ميدان حقوق بشر، حيدرآباد، هندوستان
کانون توانمندي زنان، آفريقاي جنوبي
وايوو قدرت زنان، کلمبيا
بنياد همبستگي زنان، ترکيه
فرانت لاين
حقوق بشر نخست
گروه حقوق بشر، کلمبيا
ديده بان حقوق بشر
انجمن بين المللي کشيشان زن
کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران
انجمن دوستان براي صلح جهاني، سريلانکا
انجمن زنان کاديگر، ترکيه
کميسيون ملي ضد خشونت بر عليه زنان، ايندونيزيا
مولابي، کلمبيا
انجمن کائوس جي ال، ترکيه
مردم براي دگرگوني جهان، قرقزستان
بنياد حقوق بشر سوئد
کمپين جهاني براي توقف کشتار و سنگسار زنان
برنامه نظارت براي محافظت از مدافعين حقوق بشر، سازمان جهاني ضد شکنجه و فدراسيون بين المللي انجمن هاي حقوق بشر
سازمان ملتها و مردم بينماينده
زنان ضد جنگ، آمريکا
راه نو-زنان براي حقوق زنان، ترکيه
مشارکت يادگيري زنان
زنان که با قوانين اسلامي زندگي مي کنند
مرکز کارداني زنان، سريلانکا
وارک، نپال
-------------------------------------------------
منبع: روز آنلاین