یکی با استبداد چکمه در افتاد و دیگری با استبداد نعلین. تنها من ماندم با بال هایی شکسته. پرواز آیا ممکن است؟ ….

————————————————————-

متن کیوان صمیمی به مناسبت سالگرد تیرباران برادرانش

پرواز با بالهای شکسته
سه پرنده بودیم و هم آوا. فرا رسید سالروز به مسلخ بردن دو پرنده ی عاشق. ۴و۵ بهمن دو برادرم جان فدا کردند در راه عدالت و آزادی. ۴بهمن ۵۴ ساسان و ۵بهمن ۶۱ کامران تیرباران شدند و دو بالم شکست.
یکی با استبداد چکمه در افتاد و دیگری با استبداد نعلین. تنها من ماندم با بال هایی شکسته. پرواز آیا ممکن است؟

آری تا عشق هست، پرواز هم هست. عشق به انسان و شکوفاییِ ناشی از تولید عدالت برای زحمتکشان، زنده می دارد شوق را به پرواز. و مرغ عاشق ادامه می دهد پرواز را. و در انتظار پرندگان تا که گرد آیند ۳۰ مرغ. سیمرغ و جماعت سیمرغان اما، در خدمت کاستن از رنج انسان و افزودن شادی او. انسان؛ این وجودِ موجود، این جهان متکثر، این کثیر یگانه، این تنهای غرقِ در تن ها، این… .

پرواز برای این انسان، حتی با دو بال شکسته ام.

——————————————————–