احمد کسروی، زبان‌شناس، تاریخ‌نگار و دادور

کسروی در پایان عمرش نوشت: “کدام سیاست شما را برانگیخته که به بازگشتن قمه‌زنی و سینه‌زنی و اینگونه رسوایی‌ها میدان دهید و زنان را دوباره به چادر و چاقچور بازگردانید؟”. ….

———————————————

kasravi

احمد کسروی، زبان‌شناس، تاریخ‌نگار و دادور

دویجه وله:
هشتم مهر ۱۲۶۹،  ۱۳۰ سال پیش در چنین روزی زنده یاد احمد کسروی در حکم‌آباد تبریز زاده شد.
در پایان عمرش نوشت: “کدام سیاست شما را برانگیخته که به بازگشتن قمه‌زنی و سینه‌زنی و اینگونه رسوایی‌ها میدان دهید و زنان را دوباره به چادر و چاقچور بازگردانید؟”.

پدر احمد کسروی بازرگان بود اما چون نیاکانش روحانی بودند او را از آموزش در آن رشته بازنداشت.
در “زندگانی من” می‌نویسد: “مادرم مرا از رفتن به کوچه و درآمیختن به بچگان دیگر بلکه از پرداختن به بازی هم بازمی‌داشت. … از زمان بچگی تا شش سالگی جز تراشیدن سرم و رنجی که از آن راه می‌بردم چیزی به یاد نمی‌دارم”.

شش ساله بود که به مکتب رفت و دیری نپایید که افزون بر ازبر کردن قرآن صرف و نحو و آنچه را در مکتب‌های سنتی محل می‌شد آموخت یاد گرفت.
۱۲ساله بود که پدرش را از دست داد و اداره کارگاه قالیبافی تا سه سال بر گردن او افتاد.
۱۵ ساله بود که در چند مکتب درس می‌خواند و هم‌زمان “ملایی” می‌کرد.
۲۱ ساله بود که تاب تحجر همکارانش را نیاورد و این حرفه را کنار گذاشت و پس از فروختن کتابها و خرج اندوخته‌هایش مدتی جوراب‌بافی راه انداخت.
۲۵ ساله بود که در مدرسه آمریکایی‌های تبریز آموزگار عربی شد و انگلیسی و اسپرانتو را هم به زودی آموخت.

او با هرچه بوی سنت می‌داد یا آن را برآمده از سنتها می‌دانست می‌رزمید و در این کار چنان زیاده‌روی می‌کرد که گاه به سوزاندن کتاب‌های آنان رأی می‌داد.
در آموختن دانش‌های نوین بسیار سختکوش بود و دانش ژرف او در رشته‌های زباندانی، زبان‌شناسی تاریخ و ستاره‌شناسی خودآموخته پیش می‌رفت.

در “زندگانی من” به فروتنی می‌نویسد: “یکی از روزنامه‌های مصر مرا داننده ده زبان شناسانیده در حالی که من جز چند زبان ترکی و فارسی و عربی و انگلیسی و ارمنی را نمی‌دانم و دانش من زبان‌شناسی بوده نه زباندانی”.
در واقع اما او بیش از ۱۰ زبان می‌دانست و در زبان‌های کهن و باستان مانند پهلوی هم سررشته داشت.
۲۷ ساله بود که نخستین اثرش یعنی زبان‌آموزی عربی را منتشر کرد و از آن پس تألیف‌های بسیاری در رشته‌های تاریخ، جغرافیا، حقوق و به ویژه زبان‌شناسی به چاپ رساند و در برابریابی واژه‌های فارسی به جای عربی و اروپایی به پیشرفت‌های بزرگی رسید: “در زبانشناسی به یک زمینه نوی درآمدم. و کمابیش نام‌های هشت‌هزار شهرها و دیه‌ها را گردآورده درباره آنها به جستار و رسیدگی پرداختم و می‌خواستم معنی نام‌،های شهرها را از راه دانش بدست آورم”.
۳۰ ساله بود که به دادگستری راه یافت و بیش از ۱۰ سال به عنوان قاضی، دادستان، بازپرس و وکیل کار کرد.
۵۲ ساله بود که یکی از ماندگارترین آثارش “تاریخ مشروطه ایران” را به پایان رساند که بیش از هر کتاب دیگری مورد استفاده پژوهشگران این جنبش بوده است.
۵۸ ساله بود که پس از انتشار کتاب “بخوانید و داوری کنید” در انتقاد از اسلام به ویژه شیعه، بنیادگرایان اسلامی چند بار به جانش سوء قصد کردند.

احمد کسروی در ۵۸ سالگی در دادگستری تهران به دست چند نفر ازگروه تروریست “فدائیان اسلام” ترور شد.

——————————————–

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.