این پناهجویان که از جهنمی بنام جنگ و مرگ در سرزمین های خود گریخته اند هم اکنون در جهنمی همانند آن و به امید دریافت کمک های فوری و پذیرفته شدن حقوق شان از سوی کشورهای امن دیگر بسر میبرند. دفاع از حقوق آنان و تامین امنیت سیاسی و اجتماعی آنها وظیفه ای بر دوش هر جزیی از جامعه بشری است. ….

————————————————–

موریا در آتش – جهنم واقعی بر آسمان پناهجویان در جزیره لسبوس یونان!

فاجعه ای بمعنای واقعی در جریان است. کمپ پناهندگی موریا در یونان که بزرگترین کمپ پناهجویی در اروپا بحساب می آید, دیشب تقریبا بطور کامل در آتش سوخت. دوازده هزار پناهجو از این کمپ گریخته اند و هم اکنون بلحاظ مواد غذایی, آب آشامیدنی و سرپناه در شرایط اضطراری قرار دارند. پناهجویان این کمپ از دیرباز در وضعیتی فاجعه بار زندگی میکردند و بسیار گزارشاتی که تا کنون در اینباره نوشته و منتشر شده بود. امروز صبح زود مابین ساعت ۲ و ۳ صبح غالب آن در این حریق بزرگ سوخت.

وزش باد که بیش از هفتاد کیلومتر در ساعت جریان داشت در گسترش این آتش سوزی نقش بزرگی بعهده داشت. پناهجویان تنها امکان جمع آوری وسایل زندگی شان در ساک ها و کوله پشتی هایشان را یافتند. اینهمه در حالی است که بیش از سی و پنج نفر از آنان به کوید نوزده مبتلا هستند و در عمل این مقر پناهندگی در قرنطینه قرار داشت. هم اکنون و با گریز هزاران پناهجو که در میان آنها بسیاری از کودکان و زنان قرار دارند, گسترش این اپیدمی خطرناک ناگزیر است. پناهجویان این کمپ در گذشته به دفعات مختلف مورد هجوم ماموران حفاظت دولت یونان قرار گرفته اند و امواج تنفر و تهدیدات راسیستی را از سوی بخشی از ساکنان بومی این جزیره تجربه کرده اند.

پناهجویان و زنان وکودکانی که اعتراضاتشان پیش از این, پیوسته با گارد پلیسی و عملیات ضد شورشی! روبرو شده و طعم تلخ سرکوب و گاز اشک آور را چشیده اند. در گل ولای و غوطه خوردن کودکان و ساکنین این کمپ در ان روزمره بوده است و هر روزه اخبار ناگواری از وقایع و اتفاقات در لسبوس رسانه ای شده است. چندی پیش دو پناهجوی ایرانی و افغانی توسط یکی از بومیان منطقه هدف گلوله قرار گرفته و مجروح شده اند. یک شیر اب آشامیدنی و یک توالت برای صدها نفر از آنان اختصاص داشته است و اینچنین میبایستی با اپیدمی مرگ آور کرونا روبرو می شده اند!

در سالهای گذشته بکرات نقاطی از این کمپ در آتش سوزی های متعدد طعمه حریق شده است و قربانیانی در پی داشته است. این کمپ بر اساس استانداردهای اضطراری پنج برابر ظرفیت خود پناهجو در آن جای داده شده است. حال اینکه در موقعیت کنونی و با توجه به شرایط اپیدمی موجود بیش از دوازده هزار نفر در آن زندگی می کنند.

بنابر گزارشات منتشر شده در رسانه های بین المللی تقریبا تمامی کانتین ها و چادرها سوخته اند وتا این لحظه از تعداد کشته شدگان و زخمی های این واقعه فاجعه بار گزارشی منتشر نشده است. در میان کشورهای اروپایی تا کنون تنها دولت نروژ پذیرش پنجاه تن از ساکنین این کمپ را تقبل کرده است.

با وجود مخاطراتی که جان پناهندگان که بسیاری از آنان کودکان هستند, تهدید میکند اما دولتهای اروپایی کماکان از پذیرش آنان خودداری میکنند. از جمله آنان دولت اتریش است که ترکیبی از حزب خلق و سبزها هستند. این در حالی است که عامل زمان در این میانه نقشی بسیار ضروری بازی میکند. در واقع امر و با توجه به قوانین بین المللی پذیرش پناهندگان دول اروپایی میبایستی بدون فوت وقت به وظایف بین المللی و حقوق بشری خود عمل کنند و تنها به مشاهده نتایج این واقعه دهشتناک اکتفا نکنند.

فاجعه ای که در حال حاضر در این کمپ اتفاق می افتد, پیش از این بارها گوشزد و پیش بینی شده بود و علیرغم حضور و حمایت نهادهای حقوق بشری بین المللی ولی همواره تابعی از تمایلات و توافقات علنی و یا غیر علنی اروپای متحد با دول یونان و ترکیه بوده است.

این پناهجویان که از جهنمی بنام جنگ و مرگ در سرزمین های خود گریخته اند هم اکنون در جهنمی همانند آن و به امید دریافت کمک های فوری و پذیرفته شدن حقوق شان از سوی کشورهای امن دیگر بسر میبرند. دفاع از حقوق آنان و تامین امنیت سیاسی و اجتماعی آنها وظیفه ای بر دوش هر جزیی از جامعه بشری است.

بهروز سورن
۹٫۹٫۲۰۲۰

————–

منبع: آگاهی نیوز
https://agahi.news

————————————————–