بنا بر اظهار نظرات مقامات لبنان، حزب‌الله مسئولیت حفظ و نگهداری از بندر بیروت و خاصه انبار نیترات آمونیوم را طی شش سال گذشته عهده‌دار بوده است. دامنه‌ی این نظارت، شامل کنترل و رصد مستقیم حزب‌الله به بندر و فرودگاه بیروت نیز هست. ….

———————————————————–

سرخط: برای بیروتِ در آتش

روز سه‌شنبه ۱۴ مردادماه (چهارم اوت) تصاویر و‌ ‌ویدئوهای دهشتناکی از انفجار بندر بیروتْ منتشر شد که به موجب آن در همان دقایق اولیه‌، اکثریت ساختمان‌های منطقه‌ی اشرفیه به‌طور کامل تخریب شد. این فاجعه منجر به مرگ دستکم ۱۸۵ تن، ۵۰۰۰ زخمی، صدها مفقودالاثر، بی‌خانمانی ۳۵۰ هزار نفر و خسارات مالی ۱۵ میلیارد دلاری شده است.

پس از این انفجار و فجایع ناشی از آن، صحبت از چرایی وجود انبار ۲۷۰۰ تُنی نیترات آمونیوم در بندر بیروت، ارگان وابسته به این محموله، نادیده‌انگاری خطرات احتمالی انفجار و پیامدهای سیاسی ناشی از ماهیت وجودی و حالْ فاجعه‌ی انفجاری آن در سطح جهانی مورد کندوکاو قرار گرفته است.

طی شش سال گذشته، انبارهایی در بندر بیروت وجود داشت که توسط کشتی MVrhosus در سال ۲۰۱۴ با محموله‌ی حدود ۲۷۵۰ تن آمونیوم نیترات در داخل خود، از مبدا باتومی گرجستان به مقصد بیرا موزامبیک، در ابتدا با نقص فنی مواجهه و سپس در بندر بیروت رها شده بود. این محموله که توسط دولت توقیف شده بود، طی شش سال گذشته، بدون ارائه‌ی توضیح از چرایی این میزان مهمات، حزب وابسته و فقدان تهویه و اعمال دمای مناسب جهت جلوگیری از انفجار آن، در بندر بیروت، ثابت نگاه داشته شده بود.

در کنار اعلام «فاجعه‌ی ملی» نامیدن انفجار بندر از سوی حسن دیاب و اعلام موضع بی‌طرفی در مداخله‌ی نظامی این انفجار از سوی دولت اشغال‌گر اسرائیل، کارنامه‌ی نظامی/سیاسی حزب‌الله لبنان طی چند روز گذشته، مورد واکاوی و بررسی استراتژیک این دپوی مهماتی به‌میان آمده است.

بنا بر اظهار نظرات مقامات لبنان، حزب‌الله مسئولیت حفظ و نگهداری از بندر بیروت و خاصه انبار نیترات آمونیوم را طی شش سال گذشته عهده‌دار بوده است. دامنه‌ی این نظارت، شامل کنترل و رصد مستقیم حزب‌الله به بندر و فرودگاه بیروت نیز هست.

از دیگر سو، گزارش‌های ویژه‌ی سازمان ملل متحد از وجود ترمینال ویژه‌ی حزب‌الله در بندر بیروت جهت ترخیص دائمی سلاح‌ها و مهمات نظامی از سوی جمهوری اسلامی به حزب‌الله، دریافتی کانتینرهای مهمات ارسالی بدون کنترل گمرک لبنان را نیز برای برای بار سوم به مثابه فکتی جهت پاسخ‌گویی و خلع قدرت نظامی حزب‌الله به‌میان آورده است.

در حقیقت، مسئله (نه فقط بر سر قوای نظامی و تجهیز انبار مهمات حزب‌الله) که پرسش‌گری مبنی بر چگونگی فقدان اهمیت جان ساکنین بیروت طی حداقل شش سال اخیر هم مطرح است. بررسی تصاویر هوایی پیش و پس از این انفجار، در کنار نمایش ابعاد فاجعه‌آمیز این انفجار، حاکی از وجود و استقرار سکوهای پرتاب موشک‌های نقطه‌زن حزب‌الله (من‌جمله موشک‌های فتح ۱۱۰) در مناطق مسکونی پایتخت است که در حقیقت در این چیدمان نظامی نیز، ساکنین بیروت به‌مثابه سپر انسانی در نظر گرفته شدند.

لبنان با ید طویل خود در سلسله اعتراضات معیشتی و بعضا تماما سیاسی علیه بی‌کفایتی دولت و رکود اقتصادی، حالا با نابودی سیلوهای گندم و مواد غذایی مستقر در بندر نیز روبه‌رو شده است. امری که معترضان را پیش از قراردهی در قبال دوگانه‌ی حزب‌الله (در تمامیت ماهیت وابسته به جمهوری اسلامی و تامین بودجه‌ی آن) در کنار عملکرد رژیم صهونیستی، با کلیت این فساد ساختاری و ضرورت تغییر بنیادین در اعمال نابرابری‌ها روبه‌رو کرده است.

دولت لبنان قریب به ۸۰ درصد نیازهای غذایی خود را به داخل کشور وارد می‌کند. حال وابستگی لبنان به گندم در وهله‌ی نخست مواد غذایی و تولید داخلی تنها ۱۶/۹ درصدی گندم در کشور، همان معیشت متزلزل و در بستر بیکاری‌ها و گرانی‌های ناشی از شیوع اپیدمی کرونا را نیز با ویرانی عمیق‌تری روبه‌رو کرده است.

اگر کرونا، تظاهرات گسترده‌ی معترضان را در گستره‌ای از ایستادگی علیه:

▪️فساد ریشه‌ای در ساحت سیاسی لبنان
▪️افزایش بیکاری و آمار اخراج نیروهای کار
▪️افزایش آمار فقر
▪️افزایش مالیات، خصوصی‌سازی درمان و بهداشت
▪️بدهی‌های دولت و اقتصاد ریاضتی تحمیلی بر گُرده‌ی مردم و
▪️سرکوب اعتراضات مردمی جهت نرسیدن به تغییرات بنیادین در ساحت سیاسی/اقتصادی را برای مدتی به تعویق انداخته بود، حال با تبعات ناشی از این انفجار، مستحکم‌تر از گذشته، همان مردم را به‌حضور دوباره در خیابان‌ها سوق داده است.

توقیف فعالیت بندر بیروت، ویرانی اقتصادی ناشی از آن و از سویی سکوت و بی‌کفایتی دولت وقت و «جنایاتِ مشروع حزب‌الله» در عدم پاسخ‌گویی صریح نسبت به فاجعه‌ی به‌بار آمده، در پیوند با خشم توده‌ای مردم، پیرامون حضور «مکرون» به بیروت، پیشنهاد بازسازی این انفجار و خوانش مستعمرانه‌ی پس از این مداخله را هم به دل اعتراضات مردمی اضافه کرد.

فضای پسا انفجاری بندر بیروت، دوگانه‌ای را پیرامون «اعلام مجازات ارتجاعی و ضدانسانی اعدام برای عاملان این انفجار» از سوی برخی از شهروندان از یک سو و «تلاش مردمی جهت بازسازی حداقلی این فاجعه با تکیه بر از سر گیری اعتراضات و فریاد الثوره (انقلاب)»، در جهتی دیگر قرار داده است.

تصویر: بالکن یک خانه در بیروت که خواهان مجازات غیرانسانی ارتجاعی اعدام است: (سرهای چه‌کسانی را با این طناب به‌دار کشیم؟)

آنچه که از دل گزارشات و تصاویر حقیقی برآمده از روزهای جاری بیروت در دست است، نشانگر کفه‌ی سنگین جمعیت مردمی معترض با خواست رهایی از فساد، ضرورت انقلاب و بازگرداندن بیروت به همان فضای پیش از انفجار است. انفجاری مهیب که معترضان آن را نتیجه‌ی سال‌ها بی‌کفایتی، چپاول و فساد دولت و حزب‌الله در تمامی دقایق حیات و زیست جمعی خود می‌دانند.

بیروت در انفجارْ سوخت، اما امروز و هفته‌های آتی لبنان، روزهای اعتراض و ایستادگی علیه ظلم در تلی از ویرانی‌ها خواهد بود.
——————–

«متن از گروه نویسندگان #سرخط »
https://t.me/SarKhatism

———————————————————–