نامه شیراحمد شیرانی، زندانی سیاسی بلوچ از زندان اردبیل

شیراحمد شیرانی، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان اردبیل با نگارش نامه‌ای سرگشاده خواستار اعطای مرخصی به زندانیان سیاسی شد. ….

—————————————————————-

shirahmad-shirani

نامه شیراحمد شیرانی از زندان اردبیل

اینجانب شیراحمد شیرانی، زندانی سیاسی بلوچ به ۲۲ سال تبعید در زندان اردبیل محکوم شده‌ام و هم اکنون ۱۱ سال است در تبعید و زندان به سر می‌برم. جهت اطلاع می‌گویم دو سال از این مدت را در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه‌های اطلاعات اوین تهران و اطلاعات زاهدان همراه اعمال شاقه و شکنجه‌های جسمی، روحی و محروم از داشتن وکیل و ملاقات با خانواده سپری کرده‌ام. آثار ناشی از شکنجه بر بدن و پاهایم وجود دارد که وصفش در این بحث نمی‌گنجد.

صادقانه و شفاف می‌گویم که سیاست و نگاه دستگاه‌های قضایی و امنیتی در قبال ما زندانیان سیاسی نگاهی مسموم و آکنده از تعصب، تبعیض و افراط است؛ و نه منطق، واقع گرایی و دیدن حقایق؛ چرا که با منظر و تفکر رادیکالیسم حاکم بر عقاید خودشان ما را مورد ارزیابی و قضاوت قرار داده‌اند، بدون توجه به علت‌های اصلی موضوع ما را بر همین مبنا و معیار به احکام سنگین و طولانی مدت محکوم کرده‌اند.

بدون آنکه فکر کنند و در نظر بگیرند که ما زندانیان سیاسی شهروندان این کشور هستیم که در طی سالیان متمادی به خاطر تبعیض دستگاه‌های که خودشان مسئول آنها بوده‌اند و بی عدالتی‌های ساختاری و سیستماتیک در کشور، مورد ظلم واقع شده‌ایم. از این گذشته، بی توجهی مسئولان و نادیده گرفتن مطالبات به حق مردم و اعمال سیاست‌های قهرآمیز و سرکوبگرانه و نشنیدن صدای آنان و عدم درک صحیح خواسته‌ها، مطالبات و مشکلاتشان، باعث تحمیل خسارت‌های جانی و مالی سنگینی شده است. در نتیجه این سیاست‌های نادرست رواج فقر مطلق، بیکاری، اعتیاد، تبعیض، فساد سیستمی و شکاف طبقاتی و پایمال شدن حقوق شهروندی و ملی و سلب آزادی‌های مدنی، سیاسی و … را به ارمغان آورده است.

لذا پرواضح است که مردم نسبت به حاکمیت بی اعتماد و دلسرد شده و دست به اعتراض زده‌اند که در همین راستا جمع زیادی از فرزندانشان کشته یا زندانی شده‌اند؛ خسارت و تبعات جبران ناپذیری را در زندگی و سرنوشتشان به وجود آورده است.

دردناک‌تر اینکه هیچوقت این مشکلات به صورت واقع‌بینانه، ریشه‌ای و منطقی مورد رسیدگی، کنکاش، ارزیابی و قضاوت قرار نگرفته است. بلکه بالعکس، همیشه با استفاده از قوه قهری و با توسل به زور و نظامی گری و سرکوب، اعدام، زندان  و تبعید توسط مسئولان پاسخ داده شده است. این امر نتیجه‌ای جز شعله‌ور شدن آتش بی عدالتی و نا امنی در بر نداشته است.

حال ای سران حاکمیت که در مسند قدرت قرار دارید و دارید در این کشور حکمرانی می‌کنید، به شما می‌گویم که از آه مظلومان و خشم و غضب الهی که در کمین است بترسید و فریاد حق طلبانه و عدالت خواهی مردم مظلوم خود به خصوص فرزندان سیاسی آنها را که در بند و اسارت شما هستند، بشنوید و وضعیتشان را در این شرایط بحرانی و نامناسب زندان‌های کشور مورد توجه جدی، رسیدگی، بررسی و بازنگری قرار دهید.

حال که نتوانستید این بیماری مرگبار را کنترل و مهار کنید چرا حداقل با مرخصی زندانیان که سال‌هاست در زندان و در معرض خطر ابتلا به انواع بیماری‌های مرگبار از جمله همین اواخر در معرض ابتلا به کرونا قرار دارند و متاسفانه تعدادی هم مبتلا شده‌اند و شما هم مطلع هستید و در خبرها دارید، موافقت نمی‌کنید. این بی توجهی شما که عامدانه هم است، باعث به خطر افتادن زندگی و جان این افراد شده است.

مگر غیر این است که این افراد فرزندان این ملت و شهروندان این سرزمین هستند که فقط خواستار آزادی و برقراری عدالت‌اند و هیچ هدفی جز این نداشته و ندارند و به خاطر همین باورها و ارزش‌هایشان در شرایط سخت روزگار ناعادلانه محکوم و زندانی شده‌اند. یا اینکه واقعا قصد دارید با استفاده از بیماری کرونا جانشان را در خطر بیندازید. پس مطمئن باشید برای هیچ انسان آزاده و با وجدانی که به حداقل معیارهای انسانی و اخلاقی پایبند باشد، این شرایط قابل درک و پذیرش نیست و قاعدتا این مسئولیت بر عهده شماست که باید آن را بپذیرید و نسبت به حفظ جان و سلامتی زندانیان سیاسی و آزادی آنان از زندان، تمام اقدامات لازم را انجام دهید تا اندک مرهم بر زخم‌ها و رنج‌های کهنه خانواده هایشان باشد که در زمان شیوع ویروس کرونا تعدادی از عزیزانشان را از دست دادند و عزادار شدند.

شیراحمد شیرانی،
مردادماه ۱۳۹۹
زندان اردبیل

———————————————————

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.