این زنان که در دهه ۴۰ میلادی از پدران سفیدپوست و مادران سیاه پوست در کشور کنگو، مستعمره وقت بلژیک، بدنیا آمده اند در سن ۲ تا ۳ سالگی با همکاری نظامیان بلژیکی ربوده شد و توسط خواهران مسیحی صدها کیلومتر دورتر از محل زندگی والدین خود، تربیت می شوند ….

——————————————————

شکایت ۵ زن کنگویی از دولت بلژیک به اتهام《جنایت علیه بشریت》

نیما قدکپور

۵ تن از زنان اهل کنگو به اتهام «جنایت علیه بشریت» از دولت بلژیک شکایت کردند.
این زنان که در دهه ۴۰ میلادی از پدران سفیدپوست و مادران سیاه پوست در کشور کنگو، مستعمره وقت بلژیک، بدنیا آمده اند در سن ۲ تا ۳ سالگی با همکاری نظامیان بلژیکی ربوده شد و توسط خواهران مسیحی صدها کیلومتر دورتر از محل زندگی والدین خود، تربیت می شوند

این زنان: یتیم بودنشان بارها به عنوان «کودکان سرراهی» و «نتیجه گناه دیگران» تنبیه و مجازات شده اند. و دو رگه بودن نه جامعه سیاهپوستان و نه بلژیکی‌های «سفید» حاضر نمی شوند از آنها سرپرستی کرده و حامی‌شان باشند.

زمانی که کنگو در سال ۱۹۶۰ به استقلال می‌رسد وضعیت آنها نه تنها بهبود پیدا نمی‌کند که بار دیگر تنهایی را حس می‌کنند. چرا که خواهران مسیحی کلیسا که تنها نگاهبانان و حامیان آنها بوده اند نیز به بلژیک بازمی گردند. دختران نوجوان تجربه‌های تلخی از جمله آزار جنسی و تجاوز از سوی نظامیان را تجربه می کنند. سیمون انگالووا، یکی از زنهای شاکی از دولت بلژیک به یورونیوز می‌گوید: «نظامیان پس از اینکه ما را برهنه می کردند که چگونه بچه‌ها متولد می‌شوند.»

شارل میشل، نخست وزیر وقت بلژیک در آوریل سال ۲۰۱۹، رسما از کودکان قربانی که در کنگو بدستور پادشاه بلژیک از خانواده‌هایشان جدا می‌شدندعذرخواهی کرد.

وکیل این ۵ زن کنگویی: «حملات و ربودن فرزندان کاملا طرحی برنامه ریزی شده از سوی دولت پادشاهی بلژیک بود. سیاستی که قطعا نژادپرستانه و تنفربرانگیزاست.» مارشاند: تنها یک عذرخواهی نمادین نمی‌تواند برای قربانیان این فاجعه انسانی کافی باشد.

ماری جوزه لوشی، یکی از زنانی که از دولت بلژیک شکایت کرده است می‌گوید: « ما در این روند شکایت ۶ دهه بغض‌های فروخورده مان را فریاد می‌زنیم.» این زنان امیدوار هستند در این پروسه بتوانند حقایق جامع از دوران استعمار و پس از آن و دردهایی که به عنوان دختران کوچک و نوجوان تحمل کرده اند را افشاکنند.

https://t.me/zananekargar

————————————————