کارگران خواهان بهبود امنیت شغلی و معیشت خود هستند. اگر سهام شرکت زغال سنگ وارد بورس شود، بحث خصوصی‌‌سازی مطرح می‌شود. این امر تمام امتیازاتی که کارگران در پی کسب آنها هستند، را از میان می‌برد. ….

———————————————————–

عکس از آرشیو

کارگر اعتصابی شرکت زغال سنگ کرمان: با اعتراض به برنامه خصوصی سازی شرکت، کارگران خواهان بهبود امنیت شغلی و معیشت خود هستند

اردوی کار:
یکی از کارگران اعتصابی شرکاز آنجا که برابر رای دیوان عدالت اداری شرکت زغال سنگ کرمان دولتی محسوب می‌شود، کارگران خواهان بهبود امنیت شغلی و معیشت خود هستند. اگر سهام شرکت زغال سنگ وارد بورس شود، بحث خصوصی‌‌سازی مطرح می‌شود. این امر تمام امتیازاتی که کارگران در پی کسب آنها هستند، را از میان می‌برد. نگرانی کارگران از روی تجربه‌ی آنها ابراز می‌شود. در حال حاضر پیمانکارانی در برخی از معادن این شرکت حضور دارند که امنیت شغلی و ایمنی کارگران را نایده‌ می‌‌گیرند. هر سال تعدادی از کارگران ما دچار آسیب‌های بدنی و ضایعات نخاعی می‌شوند.»

وی افزود: «البته پیمانکاران در حال فعال کردن ظرفیت‌های معادن دیگر هستند و معادن اصلی همچنان در اختیار کارفرماست و بیشتر کارگران با صندوق بازنشستگی فولاد طرف قرارداد هستند اما این نگرانی برای آنها وجود دارد که خصوصی‌سازی شرکت در قالب واگذاری سهام آن، پیمانکاران و بخش خصوصی را تقویت کند؛ به ویژه در شرایطی که به دنبال مطالبات صنفی خود از مسیر مذاکره و اعتراض‌های صنفی مسالمت‌آمیز هستیم. در حال حاضر شرکت قبول کرده است که طرح طبقه‌بندی مشاغل که در گذشته در شرکت اجرا می‌شد را مورد بازنگری قرار دهد و حدود ۵۰۰ هزار تومان به دستمزد کارگران اضافه کند اما کارگران خواهان اجرای این طرح مانند «شرکت‌ مس سرچشمه» هستند. کارگران این شرکت تنها از محل طرح طبقه‌بندی مشاغل حدود ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنند اما ما خواهان دریافت ۱ میلیون تومان هستیم؛ یعنی دو برابر میزانی که تعیین شده است.»

این کارگر اعتصابی تصریح کرد: «کارگران استخراج شرکت زغال سنگ کرمان پس از ۱۷ سال کار، تنها حدود ۳ میلیون تومان دستمزد دریافت می‌کنند؛ در شرایطی که کارگران دارای سابقه‌کار، بیش از ۴۰ سال سن دارند و هر کدام چند فرزند دارند. آنها قادر نیستند، با این میزان دستمزد هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند؛ پس لازم است که طرح طبقه‌‌‌بندی مشاغل به گونه‌ی مناسب‌تری مورد بازنگری قرار گیرد.»

وی با اشاره به خواست کارگران برای در نظر گرفتن ۲ سال به عنوان هر سال پرداخت حق بیمه در مشاغل سخت، گفت: «باتوجه به اینکه کارگران معدنچی در مشاغل مربوط به استخراج زغال (پیکورکار، بونکرچی، موتورچی و… ) کار می‌کنند، به شدت در معرض آسیب‌ها و حوادث قرار دارند و طبیعی است که بخواهند به جای ۲۰ سال کار با ضریب ۱.۵ با ۱۵ سال کار با ضریب ۲ بازنشسته شوند. در همین حال قراردادهای موقت، ثبات شغلی کارگران را برهم ریخته است. حال در چنین شرایطی چگونه می‌توان از ورود به بورس و  احتمال بدتر شدن وضعیت امنیت شغلی و خُرد شدن دیگر خواسته‌های کارگران نگران نشد.»

——————————————————