معنای مرخصی و قرنطینه‌ی کرونایی در زندان‌های جمهوری اسلامی

فراموش نمی‌کنیم که در همین مدت زندانیانی که خواست محافظت در برابر کرونا داشتند، با گلوله‌ی حکومتی پاسخ گرفتند و نمی‌توانیم چشم ببندیم که چگونه فرایند مرخصی و بازگشت به زندان، خود می‌تواند زمینه‌ی فاجعه‌ی کرونایی در زندان‌ها را فراهم کند. ….

——————————————

معنای مرخصی و قرنطینه‌ی کرونایی در زندان‌های جمهوری اسلامی

جمهوری اسلامی بسیاری از زندانیانی را که به دلیل شرایط جسمانی و بیماری زمینه‌ای درمقابل ابتلا به کرونا مستعدتر هستند به مرخصی اعزام نکرد.

هیچ جداسازی مؤثری بین زندانیان مبتلا به کرونا و سایر زندانیان انجام نداد؛ هیچ‌گونه آمار حداقلی از زندانیان مبتلا به کرونا ارائه نداد؛ درست در زمانی که اوج تبلیغات حکومتی برای مرخصی کرونایی به زندانیان بود، نه تنها هیچ توجهی به حداقل بهداشت زندان‌های حاشیه نداشت که پاسخ اعتراض و شورش زندانیان را با کشتار و سرکوب وحشیانه داد بدون آنکه کوچکترین خبری از زندان های سرکوب شده همچون شیبان و سپیدار و سقز و تبریز و … درج شود و بدون آن‌که اعتراض و سرکوب در این زندان‌ها واکنشی عمومی برانگیزد؛ جمهوری اسلامی در ادامه با تلاش برای عادی‌سازی خبری بحران کرونا و همچنین با هراس از قیام ها و اعتراضات مردمی پیش رو با عجله و برخلاف تبلیغات خودش مبنی بر «اعطای مرخصی به زندانیان لااقل تا پایان اردیبهشت و تا زمان فروکش بحران کرونا»، طی ده روز گذشته اکثر زندانیان را از مرخصی فراخوانده و به زندان بازگرداند.

این بازگرداندن به زندان در حالی انجام می‌گیرد که هیچ زندانی در ایران دارای بخش قرنطینه‌ی استاندارد نیست. تنها به مورد بند قرنطینه‌ی مردان زندان اوین به عنوان بهترین نمونه در بین زندان‌ها اشاره کنیم: با بازگشت گسترده‌ی زندانیان به زندان، این بند به گونه‌ای شلوغ شده که امکان رعایت حداقل فاصله در آن وجود ندارد و این در حالی است که به هیچ وجه تفکیک زندانیان بر اساس روز ورود رعایت نمی‌شود. زندانی‌ای که ۱۳ روز از دوران قرنطینه‌ی خود را سپری کرده، در کنار زندانی‌ای قرار می‌گیرد که به تازگی به قرنطینه وارد شده است. حال زندانی اول یا در روز چهاردهم به بند عمومی منتقل می‌شود که گویی اساساْ در قرنطینه نبوده، چرا که روزهای قبل در تماس با افرادی بوده است که  تازه به قرنطینه آمده‌اند؛ یا مدت حضور زندانی در قرنطینه تمدید می‌شود که این امر نیز موجب شلوغ‌تر شدن بند قرنطینه، بالاتر رفتن خطر ابتلا برای زندانیان تازه از مرخصی برگشته و بی‌معناشدن قرنطینه است. چنان‌چه قبلاْ هم بارها ابتلا به کرونا در بند قرنطینه‌ی اوین گزارش شده است.

فراموش نمی‌کنیم که در همین مدت زندانیانی که خواست محافظت در برابر کرونا داشتند، با گلوله‌ی حکومتی پاسخ گرفتند و نمی‌توانیم چشم ببندیم که چگونه فرایند مرخصی و بازگشت به زندان، خود می‌تواند زمینه‌ی فاجعه‌ی کرونایی در زندان‌ها را فراهم کند.

حکومت از پیش‌بینی قیام‌های پیش رو به خود لرزیده و هر روز یک نقل قول تازه از درون حاکمیت منتشر می‌شود. برای مثال نماینده‌ی جدید مجلس، احمد نادری، دامنه و شدت اعتراضات پیش رو را بیشتر از آبان ۹۸ و دی ماه ۹۶ توصیف کرده است و فرمانده‌ی یگان ویژه، سال ۹۹ را سالی ویژه دانسته و گفته است: «باید آشوب‌های ۹۹ را با حداقل هزینه جمع کنیم». در همین راستاست که با هراس و عجله، زندانیان را یک به یک به داخل می‌فرستند. بدون شک مهار اعتراضات و سرکوب موفق برایشان نسبت به هر تبلیغات و نمایشی از اهمیت دادن به جان مردم این کشور (در اینجا زندانیان) اولویت دارد. اما در این سوی ماجرا نیز تجربه ی شکستن در زندان‌ها به همراه حمله به قوای سرکوب در خیابان‌ها به اندوخته‌ی تجربه معترضین افزوده شده است. پیش رو جدال فاجعه و فریاد است.

متن از گروه نویسندگان سرخط
https://t.me/SarKhatism

—————————————————-

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.