سال ۱۳۹۸ نیز همچون سال‌های پیش با اعتراضات  پر شمار کارگری سپری شد. در طول این سال در مجموع ۱۲۵۹ اعتراض کارگری روی داد، یعنی به طور متوسط سه و نیم اعتراض در هر روز. با این حال تعداد اعتراض‌ها، در مقایسه با سال ۹۷ که ۱۷۰۰ مورد اعتراض در آن رخ داد و با این رکورد «سال اعتراضات کارگری» نام گرفته بود، ۲۵ درصد کاهش داشت. اما علت این کاهش به هیچ رو بهبود شرایط کار و زندگی کارگران نیست. برعکس، طبقه کارگر در ایران یکی از سخت‌ترین سال‌ها از لحاظ شرایط کار و زندگی را از سر گذراند. ….

————————————————–

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران: نگاهی به اعتراضات کارگری در سال ۱۳۹۸

سال ۱۳۹۸ نیز همچون سال‌های پیش با اعتراضات  پر شمار کارگری سپری شد. در طول این سال در مجموع ۱۲۵۹ اعتراض کارگری روی داد، یعنی به طور متوسط سه و نیم اعتراض در هر روز. با این حال تعداد اعتراض‌ها، در مقایسه با سال ۹۷ که ۱۷۰۰ مورد اعتراض در آن رخ داد و با این رکورد «سال اعتراضات کارگری» نام گرفته بود، ۲۵ درصد کاهش داشت. اما علت این کاهش به هیچ رو بهبود شرایط کار و زندگی کارگران نیست. برعکس، طبقه کارگر در ایران یکی از سخت‌ترین سال‌ها از لحاظ شرایط کار و زندگی را از سر گذراند.

کاهش نسبی اعتراض‌ها نسبت به سال ۹۷ علاوه بر عامل همیشگی سرکوب سیاسی، ریشه در عوامل گوناگون داشت:

اول. فضای خققان و شوک آور پس از کشتار معترضان در خیزش سراسری مردم در اواخر آبان و متعاقب آن مراسم مختلف تابوت گردانی قاسم سلیمانی و سپس انتخابات مجلس در اسفند ماه، موقعیت را برای کارگران معترض دشوار تر کرد.
دوم. جاری شدن سیل در چند نوبت و در چندین استان کشور نیز مسانل و مشکلات کارگری را به طور نسبی در حاشیه قرار داد.
سوم. شیوع بیماری کرونا در اواخر سال نیز در کاهش اعتراض‌ها بی تاثیر نبود، به ویژه اگر توجه کنیم که در سالهای گذشته بیشترین تعداد اعتراضات در ماه‌های منتهی به آخر سال صورت می‌گرفت.
چهارم، فعال شدن بسیج دانشجویی در عرصه کارگری نیز تأثیر منفی داشت به طوری که اینان همه جا تلاش کردند که کارگران معترض را تشویق و ترغیب کنند که به جای اقدام عملی و دسته جمعی، مسایل خود از طریق نوشتن نامه به مسئولان دولتی و توسل به امامان جمعه دنبال کنند.

سرانجام اینکه به همه اینها باید سانسور حاکم بر کشور و خود سانسوری بیشتر رسانه‌ها در انعکاس اخبار مربوط به اعتراض‌های کارگری را افزود.
در سال ۹۸ نیز  مانند سال‌های قبل، اعتراض کارگران به موقعیت فلاکت بار و تحمل ناپذیر خود با سرکوب افسارگیسخته رژیم سرمایه داری حاکم روبرو بود. کارگران معترض تهدید شدند، مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی قرار گرفتند و بسیاری نیز بازداشت و زندانی شدند. تشکلات و فعالین مستقل کارگری و معلمان و بازنشستگان همچنان زیر فشار قرار داشتند. هجوم وحشیانه نیروهای امنیتی به تجمع روز اول ماه مه ۹۸ در برابر مجلس، ضرب و شتم شرکت کنندگان و بازداشت حدود ۵۰ نفر از آنان و سپس صدور احکام بسیار سنگین زندان و حکم شنیع شلاق برای تعدادی از بازداشت شد گان، خود نمونه گویایی از شرایط سیاسی است که طبقه کارگر ایران با آن روبروست.

این گزارش را تقدیم می‌کنیم به همه فعالین کارگری و معلمان که در آستانه روز جهانی کارگر در زندان به سر می‌برند.

علل اعتراض‌ها
۱- عدم پرداخت به موقع دستمزد یا حقوق و حق بیمه توسط کارفرمایان،
۲- تعطیلی و یا نگرانی از تعطیلی واحد تولیدی و یا خدماتی و در نتیجه از دست دادن شغل،
۳- خصوصی سازی و یا احتمال خصوصی سازی واحد‌های تولیدی که بنا به تجربه به اخراج عده‌ای از کارگران و یا بدتر شدن شرایط کار منجرمی شود،
۴- پایین بودن دستمزدها؛ اعتراض‌ها در این رابطه اساسا در چارچوب اعتراض به اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل، عدم پرداخت مزد یکسان برای کار یکسان و مخالفت با فعالیت شرکت‌های پیمانکاری و درخواست انعقاد قرارداد مستقیم با کارفرمای اصلی با هدف دریافت دستمزد بیشتر، انجام گرفت. اعتراض به پایین بودن دستمزد در اشکال یاد شده، نسبت به سال‌های گذشته رشد بیشتری داشت.

شیوه و اشکال اعتراضات
۱- تجمع و اعتصاب: ۱۰۸۸ مورد ، به بیان دیگر حدود ۸۶ درصد اعتراض‌ها به صورت تجمع و یا اعتصاب انجام گرفت،
۲- ارسال نامه و رسانه‌ای کردن مشکلات: این شکل از اعتراض ۱۷۱ مورد بود و حدود ۱۳ درصد از مجموع اعتراض‌ها را به خود اختصاص داد،
۳- بستن جاده، بستن در ورودی محل کار و تجمع روی ریل قطار: ۱۳ مورد،
۴- راهپیمایی در سطح شهر: ۹ مورد،
۵- اقدام مشترک و یا گردهمایی همزمان: ۲۵ مورد (تحریم انتخابات هیئت مدیره نظام پرستاری توسط حدود ۹۰درصد پرستاران، نمونه‌ای برجسته از اقدام مشترک و سراسری بود)،
۶- اعتراض به همراه خانواده‌ها، ۱۱ مورد.

گاه شمار اعتراضات کارگری به تفکیک ماه و فصل

مجموع اعتراضات در بهار ۲۴۱ مورد؛ تابستان ۳۵۵ مورد؛ پاییز ۳۸۰ مورد و زمستان ۲۸۳ مورد بود.
***

همزمان با تهیه گزارش بالا، گزارش‌های مربوط به اعتراضات دانشجویی و نیز اعتراضات توسط دیگر اقشار مردم در طول سال ۹۸ بایگانی شد. طبق گزارش‌ها در طول سال گدشته در مجموع حداقل، ۹۸ مورد اعتراض دانشجویی و ۳۰۰ مورد اعتراض توسط دیگر اقشار مردم به وقوع پیوست. گزارش فشرده این اعتراضات، در زیر آمده است:

اعتراضات دانشجویان و دیگر اقشار مردم

تعداد اعتراضات بر حسب فصول سال ۹۸ به تفکیک کارگران و دانشجویان و مردم

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹، برابر با ۳۰ آوریل ۲۰۲۰
http://etehadbinalmelali.com/ak
info@workers-iran.org;
www.workers-iran.org;
https://twitter.com/IASWIinfo

———————————————–