گذر از بحران، به هزینه‌ی دانشجو
دانشگاه سوره نزدیک به یک ماه است که شروع به فراهم کردن شرایط برای برگزاری کلاسهای مجازی کرده است. این درحالی‌ست که در همان قدم اول، آموزش مجازی به دلیل فراهم نبودن زیرساخت‌های شبکه‌ای و عدم‌دست‌رسیِ همگانی به اینترنت پرسرعت، به شکاف طبقاتی موجود در آموزش دامن زده و موجبات حذف محرومان از امکانات لازم را، از فرایند آموزش فراهم می‌کند. ….
—————————————————
گذر از بحران، به هزینه‌ی دانشجو
دانشگاه سوره نزدیک به یک ماه است که شروع به فراهم کردن شرایط برای برگزاری کلاسهای مجازی کرده است. این درحالی‌ست که در همان قدم اول، آموزش مجازی به دلیل فراهم نبودن زیرساخت‌های شبکه‌ای و عدم‌دست‌رسیِ همگانی به اینترنت پرسرعت، به شکاف طبقاتی موجود در آموزش دامن زده و موجبات حذف محرومان از امکانات لازم را، از فرایند آموزش فراهم می‌کند.
تا به این لحظه وزارت علوم و به پیرو آن، دانشگاه سوره که ما در آن مشغول به تحصیل هستیم، با نادیده گرفتن این معضل اساسی، به سیاست‌گذاری در رابطه با آموزش مجازی مشغول هستند. و باتوجه به این‌که دانشگاه سوره «غیرانتفاعی» است، دانشجویان نگرانی‌ها و سؤالاتی پیرامون جزئیات شهریه و تناسب آن با آموزش مجازی دارند. اما مسئولان دانشگاه سوره در طول یک ماه گذشته، از طریق رسانه‌های این دانشگاه در فضای مجازی، تنها به دعوت از دانشجویان برای ثبت‌نام در سامانه‌ی سیباد، ارائه‌ی اطلاعاتی از زمان‌بندی تقویم آموزش مجازی و اطمینان خاطر دادن بابت کیفیت کلاس‌هایی که از طریق همکاری با اپلیکیشن «اسکای‌روم» قصد برگزاری آن‌ها را دارند، بسنده کرده‌اند. درحالی که این‌ها مسائل و سؤال‌های اساسی دانشجویان نبوده و ما نگرانی‌هایی داریم، از جمله:
حذف برخی از هم‌کلاسی‌های‌مان از پروسه‌ی آموزش، عدم‌امکانِ محقق شدن کیفیتِ حضوریِ کلاس‌ها به‌خصوص برای واحدهای عملی و کارگاهی که به‌هیچ‌‌وجه امکان برگزاری مجازی آن‌ها وجود ندارد، سرنوشت نامعلوم دانشجویانی که مجبور به حذف ترم می‌شوند و واحدهای جامانده از ترم مجازی (در یکی از بیانیه‌های دانشگاه، هرگونه تبعات حذف ترم بر عهده‌ی خود دانشجو گذاشته شده است)، و سرانجام، نرخ شهریه‌ی کلاسهای مجازی و…
طی روزهای گذشته، نامه‌ای خطاب به ریاست دانشگاه، با درخواست حذف ترم جاری نوشته شد که توسط بیش از ٣٠٠ دانشجو امضا شد، و سؤالاتی پیرامون نگرانی‌های دانشجویان در فضای مجازی خطاب به مسئولان دست‌به‌دست شد. اما تا به حال پاسخی رسمی و مجاب‌کننده از طرف ریاست و دیگر ارگان‌های دانشگاه به این نامه و سؤالات داده نشده است.
به نظر می‌رسد دانشگاه هنر سوره در ادامه‌ی سیاست‌های خود برای کالایی کردن آموزش – همان‌گونه که ریاست دانشگاه، آقای محمدحسین ساعی، بارها به درآمدزایی از دانشگاه سوره اشاره کرده است – درصدد آن است که از فرصتِ پیش‌آمده بر اثر همه‌گیریِ ویروس کرونا و در شرایطی که دانشجویان نمی‌توانند حضور فیزکی در دانشگاه داشته باشند، جهت کاهش هزینه‌ها و درآمدزایی از طریق آموزش مجازی، بهره ببرد. به‌عنوان مثال، ما از طریق صحبت با برخی از مسئولان و اساتید دانشگاه، متوجه شده‌ایم که قراری مبنی‌بر اعلام کاهش هزینه‌ی شهریه برای آموزش مجازی (و بازگشت بخشی از آن) وجود ندارد، چراکه به گفته‌ی‌شان هزینه‌هایی که دانشگاه برای برقراری آموزش مجازی و استفاده از کلاسهای مجازیِ اپلیکیشن اسکای‌روم متقبل می‌شود، با شهریه‌ی دریافتی از دانشجویان منطبق است. البته در گزاف بودن این ادعا جای شکی نیست، چراکه با جست‌وجوی‌ای ساده در اینترنت، می‌توان به نرخ‌های ارئه‌شده از طرف شرکت اسکای‌روم دست یافت. و جای گفتن ندارد که محاسبه‌ی مبلغی که دانشگاه برای آموزش مجازی هزینه می‌کند، تنها نیاز به یک ماشین حساب و ارائه‌ی شفاف آن به دانشجویان دارد.
در پایان نیز اعلام می‌کنیم درحالی که پی‌گیر اقدامات دانشگاه در زمینه‌ی آموزش مجازی و خواستار ارائه‌ی جزئیاتِ تصمیم‌گیری‌ها هستیم، بر موضع اساسی خود، یعنی مخالفت با آموزش تبعیض‌آمیز و پولیِ مجازی می‌مانیم. و آماده‌ی هرگونه همکاری با دانشگاه‌ها و دانشجویان سراسر کشور، برای الغای آن هستیم.
کانال “گروه اتحاد بازنشستگان”
https://t.me/GEtehadbazneshastegan
———————————————————-
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.