نیازی به تاکید نیست که درخواست کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد از دولت ایران برای آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی و محکوم نمودن سیاستهای سرکوب گرانه رژیم اسلامی ایران که بااستفاده از تمامی ارگانهای سرکوب و با پشتیبانی قوه قضاییه به پیش برده می‌شوند، کمک بزرگی است در خدمت پیشگیری ازخطر مبتلا شدن زندانیان سیاسی ایران به ویروس کرونا! ….

——————————————————-

نامه ۷۷ زندانی سیاسی زمان شاه به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران

آقای رحمان پیگیر آزادی زندانیان سیاسی ایران شوید

آقای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، برای حفظ تندرستی و زندگی آنانی که در ایران در بندند، از شما کمک می‌خواهیم.
نبرد برای جان انسان در برابر دشمنی نامرئی و نافذ در همه جا، جهان ما را فرا گرفته و اولویت‌های ان را تغییر داده است.
مهمترین الویت حفظ تندرستی و زندگی است با احساس مسئولیت فردی و جمعی.

در این میان، ما در ایران شاهدیم که ادارات نظامی امنیتی رژیم، بیگانه با شرایط نوین جهان و غیرمسئولانه تر از هر زمان، زندانیان سیاسی را در مقابل بیماری واگیردار کووید ۱۹ بی هیچ امکانی برای حفاظت از جانشان، در زندان‌ها نگه داشته‌اند.
آنان، سرکوب مخالفان استبداد و فساد را کماکان اولویت خود می‌دانند.
شاهد میدانی این وضعیت خانم نسرین ستوده، وکیل و حقوق دان زندانی است که اخیراً برای رساندن صدای اعتراض خود، دست به اعتصاب غذا زده است.

خانم ستوده در این باره نوشته است:
«همان نهادهای نظامی و اطلاعاتی که با تحمیل مدیریت‌های ستیزه جویانه‌شان امنیت کشور را برهم زده‌اند؛ همچنان بر ادامه حبس زندانیان سیاسی در شرایط پرمخاطره کنونی اصرار می‌ورزند تا فاجعه هر چه عمیق‌تر و گسترده‌تر گردد و طوفان این ویروس کشنده زندانیان سیاسی و یا خانواده‌های آنان را از بین ببرد.

تمامی اقدامات نشان دهنده آن است که جز نهادهای پلیسی و امنیتی هیچ نهاد دیگری در این خصوص تصمیم گیرنده نیست و این نهادها بودند که کشور را در اعماق سقوط و سرگردانی پرتاب کردند.
این یک ضرورت ملی است که بسیاری از بندهای زندانهای کشور از جمله بند زنان زندان اوین تعطیل شود و این یک ضرورت ملی است که حکومت از در آشتی با دنیا درآید تا از مزایای دانش و تکنولوژی برای مقابله با بیماری کرونا بهرمند گردد.
از آنجا که کلیه مکاتبات حقوقی و قضایی جهت یادآوری ضرورت آزادی زندانیان بی‌پاسخ مانده است اینجانب با اقدام به اعتصاب غذا به عنوان آخرین راه چاره یک زندانی درخواست خود را مبنی بر آزادی زندانیان سیاسی مجددا اعلام می‌دارم.»

آقای جاوید رحمان، ما، امضا کنندگان این متن، که خود بخشی از زندگی را به عنوان زندانی سیاسی، سپری کرده ایم، از شما تقاضا داریم خواست آزادی زندانیان سیاسی را به عنوان گامی در مبارزه جهانی با اپیدمی کووید – ۱۹ پی گیری نمایید.

نیازی به تاکید نیست که درخواست کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد از دولت ایران برای آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی و محکوم نمودن سیاستهای سرکوب گرانه رژیم اسلامی ایران که بااستفاده از تمامی ارگانهای سرکوب و با پشتیبانی قوه قضاییه به پیش برده می‌شوند، کمک بزرگی است در خدمت پیشگیری ازخطر مبتلا شدن زندانیان سیاسی ایران به ویروس کرونا!

با احترام
جمعه ۳۰ اسفند ۱۳۹۸  ۲۰ مارس ۲۰۲۰

محمد آزاد گر
ناصر آذرافروز
باقر ابراهیم زاده
مهدی ابراهیم زاده
فریدون احمدی
یوسف اردلان
محمد اعظمی
رضا اکرمی
حسام امام
علی برزوئی
یداله بلدی
امیر حسین بهبودی
سیما بهمنش –
مریم پورتنگستانی
حسین پورجانکی
احمد پورمندی
علی پور نقوی
ایرج تقی زاده
مهدی جباری
حسن جعفری
رضا جوشنی
محمد حدادپور
اسماعیل ختائی
اصغر خرسند
بهروز خلیق
احمد خوشبخت
رقیه دانشگری
اکبر دوستدار
غلام دوستدار
سیاوش دهقان
ناصر رحمانی نژاد
فرهمند رکنی (اخوی)
سلامت رنجبر
حسین سازور
علی ستاری
جمال سجادی
فرج سرکوهی
کیومرث سلطان آبادی
هدایت سلطانزاده
اکبر سوری
اکبر سیف
بهرام حسینی شکرائی
مجید عبدالرحیم پور
نادر عصاره
رضا عظیم زادگان
رضا علامه زاده
فاطمه غروی
مهدی فتاپور
اصغر فتاحی
مسعود فتحی
حسن فخاری
وجیه قاسمی
باقر قلیائی
پرویز قلیچ خانی
شهرام قنبری
مهدی کاظمی
اسفندیار کریمی
بهزاد کریمی
حسن گلشاهی
علی لاریمی
احمد محمدی
ضرغام محمودی
مرتضی محیط
منوچهر مختاری
عزت مصلی نژاد
بهروز مطلب زاده
امیر ممبینی
محمد رضا مهجوریان
اشرف میرهاشمی
ناهید ناظمی
حمید نعیمی
زهره نعیمی
داود نوائیان
پرویز نویدی
ایرج واحدی پور
پروین واحدی پور

——————————————————–