پیام نوروزی انجمن قلم ایران «در تبعید» به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۹ خورشیدی

صدای پای بهار با جوانه های نوروزی پیکارمان درهم می آمیزد و آهنگ شتابان ما را در هماهنگی با خواست های همگانی، جانمایهٔ آفرینش وُ پاسداری از آزادی بی حد وُ حصر اندیشه وُ بیان در نبرد بی امان با پلشتی وُ زشتی در همهٔ عرصه ها می کند. ….

———————————————————-

logo-anjoman-ghalam-tabid

پیام نوروزی انجمن قلم ایران «در تبعید»

در معبرِ قتلِ عام
شمع‌های خاطره افروخته خواهد شد.
دروازه‌های بسته
به‌ناگاه
فراز خواهد شد
دستانِ اشتیاق
از دریچه‌ها دراز خواهد شد
لبانِ فراموشی
به خنده باز خواهد شد
و بهار
در معبری از غریو
تا شهرِ خسته
پیش‌باز خواهد شد.

سالی
آری
بی‌گاهان
نوروز
چنین
آغاز خواهد شد.»

احمد شاملو

دیگر بار سالی را در تبعید سپری کردیم. زمهریر زمستان جایکوفایی و تازگی بهارا به شن سپرد اما، آفتی همه گیر این تازگی و شکوفایی را به کام بسیارانی در جهان و نیز در میهنمان تلخ کرد و انبوهی از مردمان را در ایران و جهان آلود و یا به کام مرگ برد. ما نیز خود را در اندوه وُ سوگواری آنان شریک می دانیم. در ایران امّا، شیوع این آفت ویروسی همه گیر با پنهان کاری، لاپوشانی وُ دروغپردازی های خبری  حکومت جهل وُ جنون وُ جنایت اسلامی  خسارت های بس جبران ناپذیری به تندرستی مردم رساند و در آغاز بهار و جشن باستانی نوروز، آنان را خانه نشین کرد و بار دیگر به وضوح نشان داده شد که این «پای تا سر شکمانِ» دیوخوی خرافه پرست در اندیشۀ جان وُ مالِ  مردم نیستند و و جز به بقای حکومت ننگین خود نمی اندیشند. در آزمونی سخت وُ دشوار با فداکاری  وُ جانفشانی پزشکان و پرستاران انساندوست دانش بر جهل و خرافه پیروز شد و این دست آورد  بزرگ نشانه های بهار بود.  از راه دور تبعید  بر دستان جانبخش شان بوسه می زنیم.

در سالی که گذشت چه بسیار یارانی که با ما بودند و دیگر در میان ما نیستند؛ هم در میهن وُ هم در تبعید. یادشان مانا و گرامی باد! همچنان که سردی زمستان و دلمردگی اش پایا نیست، امید ما نیز، با جلوۀ بهار وُ نوروز باستانی وُ نامی وُ نامیرا در ما تازه به تازه وُ نو به نو می شود.

این همه، ما را به تلاش وامی دارد که همسو و همگام با مردمان رنجدیدۀ سرزمینمان، با نیرویی فزونتر از پیش بکوشیم تا از دوزخِ خرافه پرستان واپسگرا و آزادی ستیزِ جمهوری جهل وُ جنون اسلامی، رهایی یابیم.

صدای پای بهار با جوانه های نوروزی پیکارمان درهم می آمیزد و آهنگ شتابان ما را در هماهنگی با خواست های همگانی، جانمایهٔ آفرینش وُ پاسداری از آزادی بی حد وُ حصر اندیشه وُ بیان در نبرد بی امان با پلشتی وُ زشتی در همهٔ عرصه ها می کند.

روزهاتان نوروزی و روزگارانتان بهاری باد!

انجمن قلم ایران در تبعید
۲۸ اسفند ۱۳۹۸

——————————————————-

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.