کرونا و بیکاری کارگران
بسیاری از کارمندان و کارگران شرکتی و قراردادی ناچار شده‌اند تا اواخر اردیبهشت مرخصی بدون حقوق بروند. آن هم بدون حق بیمه. ….
—————————————–
بسیاری ازکارگران اصناف مختلف، از اغذیه‌فروشی‌ها گرفته تا بخش پوشاک و تبلیغات و … به کلی بیکار و اخراج شده‌اند. بسیاری ازکارگران شرکتی بخش اغذیه‌ی دانشگاه‌ها و ادارات مختلف بدون دریافت حقوق به مرخصی اجباری رفته‌اند
وضعیت کارگران بخش‌های ساخت و ساز هم از قبل وخیم‌تر شده است. دستفروشان تقریبا به کلی بیکار شده‌اند. تقریباتمامی مشاغل موقتی‌کار، از معلمان مراکز آموزشی خصوصی (زبان، کنکور، موسیقی و …) تا کارگران آرایشگاه‌های مردانه و زنانه و کارگران فصلی تهیه‌ی کالاهای تزئینی شل عید (عروسک سازی و …) و امثالهم تقریبا به طور کامل بیکار شده‌اند بسیاری ازکارگران و کارمندان بخش‌های حمل و نقل عمومی بین شهری (به خصوص هواپیما و قطار) و درون‌شهری (به خصوص رانندگان موتوری حمل و نقل کالا در اصناف مختلف) و همچنین بسیاری از کارگران دیگر بخش غیررسمی
آیا مسوولی هست که دغدغه زندگی این کارگران و خانواده های آنان را داشته باشد؟
اگر این کارگران بخش غیر رسمی تشکلهای خود را داشتند، در این شرایط بحرانی می توانستند به مدد آن ، مطالبات و خواسته های به حقشان را پیگیری کنند.
ضرورت ایجاد تشکل مستقل کارگران بخش غیررسمی بیش از هر زمانی رخ می نماید.
———————————————-
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.