پیام تنی از یاران چپ انقلابی در ایران به مناسبت ۱۹ بهمن

تاریخ کشتارگاه اراده های فردی- جمعی و سنگدل ترین خدایان که ارابه پیروزی خود را از روی اجساد مردگان و طاغیان پیش میراند. بتی منفور که نکتار خود را در جمجمۀ کشتگان میخورد. خدای تاریخ نوشداروی خود را از جمجمه پدر و مادرانمان خورده است. عموها، پدران، مادرانمان، خواهرهایتان و برادرمان را می گوییم، دانش بهزادی ها، پویانها، احمدزاده ها، سرمدی ها، دهقانی ها، روحی آهنگرانیها و ….

———————————————-

cherikha

با درودی به سرخی آتش

تنی از یاران چپ انقلابی. تهران، ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۸

{ فروغ بشارت آفرین طلوع تازه، همواره در فراسوی افق پنهان است }

تهران، ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۸

تاریخ ما بی قراری بود. به یاد داریم. بارها به خونمان کشیدند و تنها دست‌ آورد کشتار، نان پارۀ بی‌ قاتق سفرۀ بی ‌برکت ما بود. تاریخ کشتارگاه اراده های فردی- جمعی و سنگدل ترین خدایان که ارابه پیروزی خود را از روی اجساد مردگان و طاغیان پیش میراند. بتی منفور که نکتار خود را در جمجمۀ کشتگان میخورد. خدای تاریخ نوشداروی خود را از جمجمه پدر و مادرانمان خورده است. عموها، پدران، مادرانمان، خواهرهایتان و برادرمان را می گوییم، دانش بهزادی ها، پویانها، احمدزاده ها، سرمدی ها، دهقانی ها، روحی آهنگرانیها و—–

تاریخ هویتی ورای انسان ندارد، فعالیت خود انسانهاست و چیزی جز این نیست، تاریخ جهان محکمۀ جهان است. زهی قابله باشیم و به وضع حمل مادر آبستن تاریخ مددی برسانیم که از کشتن نوزاد و برانداختن نطفه آن عاجزیم. دریای خون بخشی از عمل تاریخی انسانهاست. رویای پدران و مادران ما و خواهران و برادران شما هنوز زنده است. علائق انسانی و روشن بینانه ای را نشان میدهد و مانند ققنوس از تل خاکستر تاریخ باز زاده شده اند. ما مصرانه معتقدیم، شکست هدف تاریخی در یک عصر، اثبات این مسئله نیست که آن هدف سرانجام در عصر دیگری حاصل نخواهد شد. حقیقتی که بر خاک افتاده با ایمانی بی پایان به انقلاب و سرزندگی سوسیالیستی ساختار یافته برخاسته است. اکنون، به برهوتی تفته رسیدیم که در آن توفنده گردبادهای مهیب، و گدازنده شعله های آفتاب، چنان سوزانند که خطر، خطر بیکباره درجا مردن و سوختن، هر لحظه در کمین ماست.

ما اتللو و آنتیگونه هستیم. هویت مان را در نبودن شب جستجو میکنیم. در کشور خودمان در التهاب و اضطرابیم. تصویر، اسم و اسم فامیل، شناسنامه، کارت ملی، هویت ما نیست. فکرمان کارمان اندیشه مان، عمل انقلابی مان، هویت اصلی ماست. هویت ما و هویت آنها آنتاگونیسمی بوجود میاورد و دیرزمانیست هویت اصلی مان را به صحنه نبرد کشانده است.

عمل انقلابی چریکهای فدایی خلق در دانشگاه، شهر، روستا، کارگاه، کارخانه،کوچه ها، باشگاه، زیرزمین، کتابخانه ها و کنار سفرۀ بی نان کارگران، زنده و جاوید به تزریق آگاهی مشغول است. اندیشۀ نیاکان انقلابی ما نظیر هر فراگرد مارپیچی حرکتی حلزونی دارد و پس از گذشت چهل و نه سال از رزم سیاهکل بر مبنای پویایی دیالوژیک وقفه ناپذیر، جامد نمانده است. اندیشه و عملی مولد است و در حرکت مارپیچی از نو خود را بازسازی، تر و تازه کرده و میکند، با تمامی توان خویش از هزاران خوان دهشتناک و مانع جانفرسای ناگفته و ناشنیده بخاطر مطلوب ره می نوردد.

شهید جنگل، پل سیه کل، به تیرگیها زدی تو صیقل، خاطرت در دل جاودان شده، نام تو جاری بر زبان شده، نثار تو درود ما، پیکار تو در هم ناشکستنی ست، چون مسلح است رسم نبرد تو، شکست دیروزت، تلاش امروز، نوید امروز، فردای پیروز، خون تو چو شد در وجود ما، قهر تو است رهنمود ما.

زنده باد انقلاب و سوسیالیسم
مرگ بر استبداد و انحصار سرمایه داری ج. اسلامی و هژمونی امپریالیستی

با مهر،
تنی از یاران چپ انقلابی. تهران، ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۸

———————————————

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.