سعید رضایی: زبان سرخ و زنجیر بنفش
برای ندا ناجی بازمانده در خیابان ….
—————————————–
یکی از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر همچنان در بند است. هرروز این جمله را مرور میکنیم تا مبادا فراموشی به سراغ ندایی رود که میخواست ناجی باشد در دل سکوتهای منجر به سقوط.
تئوری نرمالیزاسیون اصلاحطلبان (بخوانید استمرارطلبان ) از ۹۲ آغاز شد و دو انتخابات که تنورش گرم وعده-وعیدهایی شد که پوچ بود و خالی و بازی بورژوازی بود و منازعه قدرت برای رتبه برتر و روشنفکران آغشته به قدرت و سرمایه که در پی ثروت و قدرت اندوزی بودند، آن که خون از دستانش چکه میکرد را پاستوریزه کردند.وعده ها خط به خط میشدند و خرمن خرمن آزادی و عدالت از دهانشان با خونهای مکیده شده بر سر خلق زیر خط فقر میبارید، اما کوچکترین صدایی در نطفه خفه و در کوچه بن بست میشد.
اتهامات کلی و احکام کیلویی که برای لب به اعتراض گشودگان صادر میشد و حالا نرمالیزاسیونی که وارد فاز جدیدی شده و با شدت بخشیدن بر احکام ظالمانه روند عادیسازی و نرمال سازی احکام سنگین علیه فعالین مدنی و کارگری را شروع کرده است.
و ندایی که با زبان سرخ در اندیشه فتح خیابان در میان انبوه سربازان بود. در تقابل با شیفتگان قدرت و عاشقان ثروت و رنگهایی که هربار تغییر میکنند و زنجیر میشوند. این بار غل و زنجیر بنفش بود که دستان ندا را در آغوش گرفت.
——————————————
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.