سهراب مهدی پور

جناب روحانی هر چه بیاید و امید خشک و خالی و وعده های بی پشتوانه بدهد، اما در عمل چرخی نچرخد و کار و کاسبی  رونق نگیرد، برای سفره های خالی و کوچک شده ی کارگران و معلمان و بازنشستگان و اقشار تهیدست، نان نمی شود. ….

———————————————

لایحه ی بودجه و هزار و دو فایده ی شلغم!

سهراب مهدی پور

رهگذری پرسید: چطور؟
شلغم فروش گفت: این محصول، هزار و دو فایده دارد!
رهگذر گفت: هزار تا پیشکشت، دو تایش را بگو!
شلغم فروش دستپاچه شد و گفت: به خدا خیلی خاصیت دارد!

حالا حکایت بودجه نویسان برای سال ۱۳۹۹ است. بودجه ای که به مجلس ارایه شده و رییس جمهور در روز ارایه ی لایحه ی بودجه به مجلس و هم در نطق ها و سخنرانی های پس از آن، بارها نوید بهبود معیشت به مردم داده است. این در حالی ست که بسیاری از تحلیلگران اقتصادی و حتی معاون اول رییس جمهور، خبر از سالی می دهند که وضع زندگی مردم از همینی که هست، سخت تر خواهد شد. اصلا نیازی نیست استادان اقتصاد و کارشناسان بگویند، مردم فلاکت و گرسنگی و وخامت اوضاع را بو می کشند. با پوست خود لمس می کنند. کسی که دستش به خرج و برج روزانه باشد، بخوبی می داند که هر روز که می گذرد، لشکر فقر و گرسنگی از دور چهار نعل می تازد و پیش می آید و هیچکس هم جلودارش نیست. با یک نگاه به برچسب قیمت های روی اجناس و اقلام مورد نیاز روزانه کافی است به عمق فاجعه ای که در راه است، پی ببریم.

در لایحه بودجه ۹۹ که روحانی و تیمش به مجلس تسلیم کرده اند، قرار است اوضاع اینگونه که هست، بماند و اگر اوضاع ویژه ای پیش نیاید، ۱۵ در صد به دستمزدها اضافه شود. افزایشی که هنوز اتفاق نیفتاده، تورم افسارگسیخته سه چهار بار، آن را بلعیده است. یک چشمه اش افزایش ۳۰۰ درصدی قیمت بنزین است که قاعدتا به دومینوی گرانی مایحتاج اعم از کالاها و خدمات دامن خواهد زد.

بعضی از ناظران اقتصادی نرخ تورم را ۴۵ درصد تخمین می زنند. تورم در حقیقت همان نرخ گرانی است که روزانه تغییر می کند. این در حالی ست که نفت به صورت قطره چکانی فروخته شود و آژیر تعطیلی کارخانه ها بیش از این به صدا درنیاید و محصولات کشاورزی مردم را سیل و توفان و خشکسالی از بین نبرد.

جناب روحانی هر چه بیاید و امید خشک و خالی و وعده های بی پشتوانه بدهد، اما در عمل چرخی نچرخد و کار و کاسبی  رونق نگیرد، برای سفره های خالی و کوچک شده ی کارگران و معلمان و بازنشستگان و اقشار تهیدست، نان نمی شود.

چقدر باید امیدوار بود که با این روند افولی و این فقر روزافزون، سالی مرفه و  همراه با فراوانی را به مردم مژده داد؟!
چقدر باید خوشبینی مفرط داشت که بودجه ی ۹۹ را بودجه ای موفق و کارآمد خواند و به بازنشستگان و کارگران و مزدبگیران مژده داد که نگران نباشند و اطمینان داشته باشند که لایحه ی بودجه ۹۹ صدها نقطه ی مثبت دارد؟!

https://t.me/etehadesarasari

——————————————-

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.