نامه منیره عربشاهی از زندان: اهمالکاری که حکومتیان با وقاحت به یک تسلیت بسنده کردند
در پس این کشتار فاجعهآمیز چه جریانی وجود دارد، سوالی است که شاید بعدها به پاسخ آن دست یافت. اما در هر کشوری اگر چنین فاجعهای رخ میداد، آیا مردم آن کشور سکوت اختیار میکردند؟ و آیا به یک عذرخواهی از خون درگذشتگان خود میگذشتند؟ ….
———————————————-
نامه منیره عربشاهی از زندان: اهمالکاری که حکومتیان با وقاحت به یک تسلیت بسنده کردند
جانهایی که بر اثر خطای انسانی غیرعمد یک دیوانه بیمغز فدا شدند. تعمدی که این جمله “خطای انسانی غیرعمد” که در خبرها و زیرنویسهای خبری شنیده و نوشته میشود. خطای غیرعمدی که صدها خانواده ایرانی و غیرایرانی را به عزا نشاند. طی انفجار هواپیمای بوئینگ که در چند روز گذشته رج داد و با بحثها و تحلیلهای حواشی آن امروز ۲۱ دی ماه ۹۸ با این اقرار حیرتآور که نیروهای مسلح ایرانی باعث و بانی مرگ ۱۷۶ سرنشین این هواپیما شدند؛ خون در رگها منجمد شد. اهمالکاری که حکومتیان با وقاحت به یک تسلیت بسنده کردند.
حال آنکه این جنایت چنانچه در هر کشوری رخ میداد بیشک، نه فرمانده مسئول آتش که بسیاری از صاحب منصبان بیمسئول از شرم و بیکفایتی استعفا میدادند و به محاکمه کشانده میشدند. نمیدانم زمام داران ایران در کجای این سیبل ایستادهاند که هرچه از خال، از مرکز مردمی آن دورتر میشوند، وقاحت و جنایاتشان بیپرواتر و پررنگتر مسیشود.
سرنوشت ساختمان تجاری پلاسکو، کشتی سانچی و ده ها هواپیمای دیگر هنوز در هالهای از ابهام هستند، آیا از خطاها نیست؟ باور دارم که اجبار جامعه جهانی و فشارهای فضای مجازی دروغگویان را وادار به اعتراف کرده، وگرنه اینان کجا و اعتراف و عذرخواهی کجا؟! کاش لااقل قدرت نظامی کذایی خود را در بوق نمیکردید. در حالی که قادر به تمیز دادن هواپیمای مسافرتی با جنگنده نظامی بیگانه را ندارید.
در پس این کشتار فاجعهآمیز چه جریانی وجود دارد، سوالی است که شاید بعدها به پاسخ آن دست یافت. اما در هر کشوری اگر چنین فاجعهای رخ میداد، آیا مردم آن کشور سکوت اختیار میکردند؟ و آیا به یک عذرخواهی از خون درگذشتگان خود میگذشتند؟
به امید آزادی ایران!
منیره عربشاهی
۲۱ دی ماه ۱۳۹۸
بند زنان زندان اوین
——————————————
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.